Nënkryetar i Fondacionit “Besa”, Ilir Seferi duke vlerësuar se sikur të ishte Ministria e Diasporës një kompani private, detyrimisht do të bankrotonte më së voni në Vitin 2017.
“Nëse më kujtohet mirë Republika e Kosovës kishte prej vitit 2007 Ministri të Diasporës. Në fillim ishim shumë të entuziazmuar për themelimin e kësaj Ministrie mirëpo me kalimin e kohës dhe ndërrimin e ministrave u kuptua se kjo ka shërbyer ekskluzivisht për të tregtuar dhe „stabilizuar“ qeverinë’, ka shkruar Seferi.
Shkrimi i plotë:
Çka na duhet Ministria e Diasporës?
Deri më tani Ministria e Diasporës ka shërbyer
për rehatimin e partnerëve politik duke i akomoduar në poste politike. Pastaj
me një buxhet të vogël e qesharak që është nda për të madje madje ishte fyerje
për Diasporën. Për një Diasporë e cila për Kosovën është një industri e
turizmit me rreth 1 miliard Euro në vit, të ardhura të mira për Kosovën.
Nëse më kujtohet mirë Republika e Kosovës
kishte prej vitit 2007 Ministri të Diasporës. Në fillim ishim shumë të
entuziazmuar për themelimin e kësaj Ministrie mirëpo me kalimin e kohës dhe ndërrimin
e ministrave u kuptua se kjo ka shërbyer ekskluzivisht për të tregtuar dhe
„stabilizuar“ qeverinë.
Ministri i parë dhe shumë i zellshëm i
Diasporës, Z. Ibrahim Makolli, më
kujtohet kur erdhi në vitin 2011 në Mynih për të na vizituar. Nga informatat
gojore e TV kuptohej thjeshtë që se kjo Ministri është krijuar për ta kënaqur
Behxhet Pacollin, se edhe partia e tij udhëheq një Ministri. Këtu ishin
rehatuar edhe shume zv. ministra. Njëherë mu dha rasti dhe e pyeta njëherë një
zv. ministër të Diasporës, se kë e ka elektorat? Kush e mbështet? Sa ka njohuri
për diasporën?
Ai me një shqipe jo të pastër ma ktheu „Veç mu
plotësu numri se skam asi seni unë“.
Kjo ishte fyerje e intelektit dhe nivelit te
Diasporës por edhe për vetë Ministrin Makolli.
Atëbotë, ne ndërmarrësit shqiptar nga Bavaria,
vetëm se e kishim themeluar Fondacionin e rrjetit të bizneseve Shqiptare të
emëruar BESA. Me punën që kishim bërë Makolli ishte i befasuar për të mirë dhe
na kërkoj që ta mbështesim sepse sipas tij, kjo është e vetmja rrugë për
institucionalizimin e mërgatës, një domosdoshmërinë e kohës.
Ne duke e vlerësuar këtë kërkesë të Z. Makolli
si thirrje për të dhënë kontribut praktik në këtë çështje, pa humbur kohë, në
mënyrë elektronike ia dërguam konceptin e Fondacionit BESA i cili koncept u
shfrytëzua si strategji lidhshmërie ekonomike për Diasporën.
Çfarë ndodhi në këtë rast? „Bosët“ e Ministrit
(të MeD), pas 3 viteve me një pompozitet të gjerë medial themeluan të
ashtuquajturin „Rrjeti i Bizneseve në Gjermani“.
Pra me brumin tonë e krijuan rrjetëzimin dhe ne „Bavarezëve“
as që na ftuan në këtë eveniment sepse ishim „kritik“ ndaj mospunës së Qeverisë
së atëhershme kundrejt kërkesave të Diasporës.
Në ekonomi, por edhe në shërbime shoqërore, thuhet që kur ke kënd e këshillon
ia vlen edhe të shpenzosh. Thënë të drejtën, hiq fare nuk na mbeti hatri sepse
kursyem orë udhëzimesh e këshillimi, gjë e cila nuk kuptohej dot nga ata.
Ne e vërenim shumë thjeshtë që Ministrin e parë
të Diasporës, z. Makolli, shefat e tij, vetëm e shfrytëzonin sa për të mbuluar
mospunën e vetë.
Pastaj Ministri i radhës ishte z. Valon Murati. Edhe ky ishte punëtor dhe mirëpritej në Diasporën Shqiptare, por çedo, pa buxhet të mjaftueshëm.
Në ndërkohë, për shkak të mospajtimeve mesveti, Rrjeti i Bizneseve u nda ne
dysh dhe nëse nuk gaboj tani ekzistojnë Unioni i Bizneseve me seli në Frankfurt
dhe Rrjeti i Bizneseve me seli ne Berlin.
Fondacioni BESA në Bavari, si subjekti i parë
dhe i pavarur rrjetëzues ekonomik në Diasporë prej vitit 2010, u kishte ofruar
këtyre rrjeteve bashkëpunim në modelin e njohur të bashkëpunimit ndërpartiak,
modeli CDU dhe CSU në shkallën Federale të Gjermanisë.
Siç duket një bashkëpunim i tillë nuk i konvenonte atyre që e kishin kapur
Shtetin në Kosovë dhe Unionin e shfrytëzonin për spektakle mediale duke iu
ofruar disa oponentëve të tyre qasje ne ekonominë e Vendit.
Për të dëshmuar se Diaspora nuk respektohet,
bile edhe përbuzet dhe përçmohet, tregon fakti se në krye të saj më 2017 erdhi mesiti
i Teuta Rugovës, Dardan Gashi, me allti (të gazit) në brez. Vizitat e vetme që Dardani
i bënte Diasporës, ishin ato në Frankfurt.
Bavaria si vendi më i fuqishëm ekonomik si dhe
pjesa tjetër e Federatës Gjermane, nuk ishin llukrative për Ministrin e fundit,
sepse e kishte vërejtur që bisedat për punë në Bavari bëhen pranë tavolinës ku
shërbehet me ujë, me apo pa gaz, në vend të mishit te qengjit dhe shampanjës.
Diaspora e organizuar apo jo, me apo pa ndërhyrje
nga Vendlindja janë tema të rëndësishme për ne. Megjithatë Ministrisë sonë iu
është bërë pyetja: si ka mundësi që Republika e Kosovës me Ministri të Diasporës
të bëj më pak për fëmijët se Jugosllavia e dikurshme? Kësaj pyetje të bërë nga
unë, akoma nuk më është përgjigjur dikush.
Sot shumica e fëmijëve të cilët atëherë kanë
vijuar arsimin plotësues shqip, shkruajnë e flasin bukur shqip, kanë dashuri për
Aatdheun, bile disa udhëheqin Shoqata dhe në mënyrë dinjetoze përfaqësojnë
kulturën shqipe. Këta fëmijë ka vijuar shkollimin plotësues shqip para se të çlirohet
Kosova. Atëherë nuk kishim Ministri të Diasporës e që besa as liri, po shkollim
plotësues kishim.
Ne
Bavarezet përmes Fondacionit BESA mbështesim arsimin shqip (sado pak), kulturën
e traditën shqipe, shoqatat kulturore simotra në Bavari, arritëm treg solid për
firmat anëtare. Prandaj Dardan Gashi ishte i panevojshëm në Bavari dhe këtë gjë
duhet ta ketë hetuar edhe ai vet.
Përveç disa synetive, ditëlindjeve, zhurkave dhe
fotografive për Facebook me plisa në krye asnjë rezultat nuk arriti Ministria e
Diasporës përgjatë mandatit të tij. As rrjetin e biznesit me Unionin nuk arriti
ta unifikoj. Të paktën z. Valon Murati u përpoq me mish e me shpirt të na
bashkoj, ndërsa ky kauboji as për sy e faqe se bëri këtë (dyshim: ndoshta me
dashje).
Destan Begun n‘ bisht sharkis, plisin nkrye dhe
alltin (me gaz) në brez, e Facebook Fotos ishte misioni i tij.
Kur gjer më tani arsimi në mërgatë nuk
financohet, arsimtarët nuk mbështetën, kurrikulat nuk standardizohen, kartoni i
gjelbër nuk u hoq, pritjet e mërgimtarëve nëpër kufij vetëm sa u shtuan, votimi
u vështirësua e Ministria e Diasporës nuk udhëhiqej nga Diaspora. Nuk kishte
asnjë lehtësire për diasporën përveç në dy muajt e verës daulle, tallava e mbishkrime
„mirë se vini mërgimtarë“. Ligji për diasporën nuk u bë, televizioni për
diasporën nuk u bë, vendet e rezervuara në Parlament nuk u realizuan, ambasadat/konsullatat
udhëhiqen nga militant partiak etj, etj. Bie pyetja: çfarë ishte synimi i kësaj Ministrie?
Një fakt duhet pranuar që diasporës nuk mund t’u
hidhet hi syve. Fakti se diaspora votoi për opozitën/ndryshime mbi
50%, tregon që pseudo ministria e Diasporës nuk i mashtron.
Tash kanë filluar disa te krekosen se VV-LDK kanë pohuar se nuk do të këtë
Ministri të Diasporës.
Fort mirë, sepse nuk ka nevojë të ketë Ministri
jofunksionale ku tregtohen postet politike. Mjafton që Kosova të jetë mirë dhe
e gjithë Diaspora është mirë.
E udhës do të ishte që të realizohen këto kërkesa legjitime:
– të bëhet financimi-kontrollimi-certifikimi i arsimit
shqip në Diasporë
– mundësia për të votuar në konsullata
– heqja e kartonit te gjelbër
– përfaqësimi i diasporës në Ambasada/konsullata
– përfaqësimi i eksperteve të diasporës në borde
kyçe në Kosovë
– konsultimi me diasporën për çështje me interes
nacional
– mundësia për investime në Kosovë pa caktuar
shuma minimale për tu konsideruar si investim strategjik (momentalisht 15 mio.)
– qasja në tenderime pa haraç dhe pengesa
– krijimi i fondit nacional për zhvillim,
janë këto vetëm disa detyra që e presin qeverinë
e re, e për këtë mjafton një drejtori në kuadër të Kryeministrit.
Pra edhe pse qeveritë e kaluara e formuan Ministrinë e Diasporës,
paradoksalisht u dënuan me votë po nga kjo Diasporë, gjithçka për shkak të
mospërmbushjes së kërkesave jetike te saj.
Disa gazetarë pohojnë se pse të na e dirigjoj
diaspora me votën e saj, strukturën politike duke pasur parasysh se ata janë
një herë në vit në Kosovë_
Kur është Kosova mirë edhe diaspora është
mirë. Diaspora e ka mbajtur gjallë popullin dhe vendin e saj përgjatë
shumë dekadave, ndërsa tani është edhe financuesi më i madh dhe i rregullt i
jetës në Kosovë.
Gjermanët thonë kush paguan edhe dikton, prandaj
Diaspora me përvojën e vet e këto mjete që dërgohen në Kosovë dëshiron të mos „avullohen“
nga qeveritarët por të mirëshfrytëzohen dhe multiplikohen që të ngritët
prodhimi, mirëqenia njerëzore, fuqia blerëse, ambienti, infrastruktura, arsimi
profesional kultura, zemërgjerësia dhe mikpritja profesionale hoteliere e
gastronomike e shumë elemente të tjera të cilat çdo ditë i përjeton në vendin
ku jeton.
Prandaj mund të konkludojë se ekzistimi i
Ministrisë së Diasporës nuk është domosdoshmëri për të plotësuar nevojat e Diasporës.
Sparen, sparen sparen und an das Budget des
Staates Denken. Begrenzte Mittel efektiv einsetzen.
P.S. Sikur të ishte Ministria e Diasporës një kompani private, detyrimisht do të bankrotonte më së voni në Vitin 2017.
