Më pak se tre javë pasi presidenti francez Emmanuel Macron u kthye nga një vizitë tre-ditore në Kinë, ku përshëndeti “ambiciet e përbashkëta” me Pekinin, luftëtari kryesor i Kinës me bazë në Paris, ‘ujku’, u kritikua – përsëri.
Faux-e skandaloze diplomatike nga Lu Shaye, ambasadori i Kinës në Francë, ku ai vuri në dyshim sovranitetin e shteteve ish-sovjetike në televizionin francez javën e kaluar, ishte vetëm i fundit në një seri provokimesh. Ambasadori kinez ka krijuar një reputacion për një mospërfillje flagrante të protokollit diplomatik, duke përhapur dezinformata dhe duke u bërë pak mashtrues në Twitter.
Mes tufës së luftëtarëve të ujqërve të Kinës, të emërtuar sipas filmave aksion nacionalist që përshkruanin një hero të ushtrisë kineze duke luftuar kundër zuzarëve, Lu njihej si një operator alfa.
Vërejtjet e provokatorit ndaj ish-shteteve sovjetike që erdhën si përgjigje ndaj një pyetjeje nëse ai e konsideronte Krimenë – e cila u aneksua nga Rusia në 2014 – pjesë e Ukrainës sipas ligjit ndërkombëtar, tërhoqi dënimin e shpejtë nga Franca dhe vendet në të gjithë Evropën Lindore. Rrallëherë një diplomat kinez është përballur me kaq shumë thirrje për emërtimin persona non grata sa Lu, madje edhe për rishpërblimin në dukje të Moskës.
Por këtë herë, Pekini dështoi ta mbështeste atë, duke ri-deklaruar me shpejtësi respektin e tij për sovranitetin e shteteve ish-sovjetike dhe duke mohuar vërejtjet e Lu si “komente personale”.
Megjithatë, dëmi u bë.
Në Francë, komentet kanë ushqyer dyshime për mendimin e vërtetë të Pekinit për luftën e agresionit të Rusisë kundër Ukrainës dhe kanë ngritur dyshime mbi besueshmërinë e Kinës si partnere për Francën, vetëm disa javë pas vizitës shtetërore të Macron në Kinë.
Deputetja franceze Anne Genetet, e cila i përket partisë së Macron ‘Rilindja’, i tha POLITICO se komentet e ambasadorit ishin “plotësisht e kundërta” e qëndrimit zyrtar të Kinës për integritetin territorial dhe se mospërputhjet ngrenë pikëpyetje mbi neutralitetin e Kinës ndaj Ukrainës.
“A është ky një gabim personal? Apo është kjo tulla e parë në një ndryshim diplomatik në Kinë? … Unë do të jem shumë vigjilent për deklaratat e ardhshme të Kinës edhe nëse ato korrigjojnë komentet e tij. Në terma afatgjatë, pyetja është nëse ata i afrohen pozicionit të Lu”, tha ajo.
Ndërkohë François Godemont, këshilltar i lartë për Azinë në Institut Montaigne, shkroi në Twitter: “Qeveria franceze duhet të analizojë me qartësi pse Pekini zgjodhi Lu Shaye … dhe pse e mban atë në Paris”.
“Lu është ndër ata që mendojnë se e interpretojnë shefin e tyre më saktë sesa diplomat me gojë dhe se ata do të shpërblehen”, shtoi Godemont.
Më pak se tre javë pasi presidenti francez Emmanuel Macron u kthye nga një vizitë tre-ditore në Kinë, ku përshëndeti “ambiciet e përbashkëta” me Pekinin, luftëtari kryesor i Kinës me bazë në Paris, ‘ujku’, u kritikua – përsëri.
Faux-e skandaloze diplomatike nga Lu Shaye, ambasadori i Kinës në Francë, ku ai vuri në dyshim sovranitetin e shteteve ish-sovjetike në televizionin francez javën e kaluar, ishte vetëm i fundit në një seri provokimesh. Ambasadori kinez ka krijuar një reputacion për një mospërfillje flagrante të protokollit diplomatik, duke përhapur dezinformata dhe duke u bërë pak mashtrues në Twitter.
Mes tufës së luftëtarëve të ujqërve të Kinës, të emërtuar sipas filmave aksion nacionalist që përshkruanin një hero të ushtrisë kineze duke luftuar kundër zuzarëve, Lu njihej si një operator alfa.
Vërejtjet e provokatorit ndaj ish-shteteve sovjetike që erdhën si përgjigje ndaj një pyetjeje nëse ai e konsideronte Krimenë – e cila u aneksua nga Rusia në 2014 – pjesë e Ukrainës sipas ligjit ndërkombëtar, tërhoqi dënimin e shpejtë nga Franca dhe vendet në të gjithë Evropën Lindore. Rrallëherë një diplomat kinez është përballur me kaq shumë thirrje për emërtimin persona non grata sa Lu, madje edhe për rishpërblimin në dukje të Moskës.
Por këtë herë, Pekini dështoi ta mbështeste atë, duke ri-deklaruar me shpejtësi respektin e tij për sovranitetin e shteteve ish-sovjetike dhe duke mohuar vërejtjet e Lu si “komente personale”.
Megjithatë, dëmi u bë.
Në Francë, komentet kanë ushqyer dyshime për mendimin e vërtetë të Pekinit për luftën e agresionit të Rusisë kundër Ukrainës dhe kanë ngritur dyshime mbi besueshmërinë e Kinës si partnere për Francën, vetëm disa javë pas vizitës shtetërore të Macron në Kinë.
Deputetja franceze Anne Genetet, e cila i përket partisë së Macron ‘Rilindja’, i tha POLITICO se komentet e ambasadorit ishin “plotësisht e kundërta” e qëndrimit zyrtar të Kinës për integritetin territorial dhe se mospërputhjet ngrenë pikëpyetje mbi neutralitetin e Kinës ndaj Ukrainës.
“A është ky një gabim personal? Apo është kjo tulla e parë në një ndryshim diplomatik në Kinë? … Unë do të jem shumë vigjilent për deklaratat e ardhshme të Kinës edhe nëse ato korrigjojnë komentet e tij. Në terma afatgjatë, pyetja është nëse ata i afrohen pozicionit të Lu”, tha ajo.
Ndërkohë François Godemont, këshilltar i lartë për Azinë në Institut Montaigne, shkroi në Twitter: “Qeveria franceze duhet të analizojë me qartësi pse Pekini zgjodhi Lu Shaye … dhe pse e mban atë në Paris”.
“Lu është ndër ata që mendojnë se e interpretojnë shefin e tyre më saktë sesa diplomat me gojë dhe se ata do të shpërblehen”, shtoi Godemont.
Brezi i luftëtarëve të ujkut
Një folës rrjedhshëm i frëngjishtes, 58-vjeçari Lu Shaye është një figurë udhëheqëse e trupit diplomatik kinez në nivel global, i cili u ngjit shpejt në radhët e shërbimit diplomatik kinez, duke marrë postin e tij të parë si ambasador në moshën 41-vjeçare dhe duke u zhvilluar një specialitet në marrëdhëniet Afrikë-Kinë.
“Ai është ambasadori i përsosur për Kinën, i cili zotëron plotësisht pikat e të folurit kinez”, tha Genetet, i cili e takoi disa herë dhe kujton një burrë “të përzemërt, por autoritar” që “nuk do të dëgjonte”.
Lu gjithashtu ndihmoi në formimin e politikave ndërkombëtare të Kinës kur punoi për Komitetin Qendror të Partisë Komuniste Kineze në 2015, një periudhë që e veçon atë nga diplomatët e tjerë të karrierës, sipas Antoine Bondaz, specialist i Kinës në Fondacionin Francez për Kërkime Strategjike.
“Ai është një ambasador shumë politik… Ai gëzon një famë të madhe në Kinë dhe shpesh citohet në mediat kineze. Ai është parë si përfaqësues i diplomacisë së luftëtarëve ujk, por ai shkon shumë më tej, “tha Bondaz. Shpesh provokues, Lu e sheh etiketën “luftëtar ujku” si një simbol nderi dhe shpesh është më i shqetësuar për mënyrën se si luajnë deklaratat e tij në shtëpi, sesa jashtë shtetit.
Përpara se të transferohej në Paris në vitin 2019, ai ishte ambasador i Kinës në Kanada, ku shërbeu në kulmin e pasojave diplomatike kinezo-kanadeze për shkak të arrestimit nga Kanadaja të Meng Wanzhou, një drejtuese e lartë në Huawei Technologies. Në një artikull të opinionit, Lu u tall me sistemin kanadez të drejtësisë dhe kritikoi kanadezët për “shkeljen e shtetit ligjor” dhe “miratimin e standardeve të dyfishta…për shkak të egoizmit perëndimor dhe supremacisë së bardhë”.
Stili i tij nxitës u rrit një shkallë pas zhvendosjes në Paris – duke përkuar me stilin diplomatik më agresiv të Kinës, i udhëhequr deri në fund nga ministri i Jashtëm i atëhershëm Wang Yi dhe paraardhësi i tij Yang Jiechi.
Në kulmin e pandemisë së koronavirusit, ambasada kineze nën mbikëqyrjen e tij filloi të publikonte dezinformata rreth mënyrës sesi Franca po trajtonte virusin, duke thënë në një moment se stafi i shtëpive të të moshuarve po braktiste ata që ishin në kujdesin e tyre për të vdekur. Ambasada nisi gjithashtu një sulm në internet kundër Bondaz, studiuesit të Kinës, duke e quajtur atë një “askush delikuent” dhe “një hienë të çmendur” për komentet e tij për Tajvanin.
Lu shkaktoi bujë vitin e kaluar pasi zbuloi planin e Pekinit për të “riedukuar” publikun e Tajvanit pasi Kina të kthejë nën kontrollin e saj ishullin demokratik vetëqeverisës. Në një deklaratë për BFM TV ai tha: “Pas ribashkimit, ne do të bëjmë riedukim. Jam i sigurt se në atë kohë, populli i Tajvanit do të jetë sërish në favor të ribashkimit. Ata do të bëhen sërish patriotë.”
Natyrisht, Lu është thirrur disa herë në ministrinë franceze të punëve të jashtme. Por shpërfillja e tij për protokollin e huaj është e tillë që dikur ai refuzoi një thirrje të menjëhershme nga ministria për shkak të “një orari të ngjeshur”.
Këtë herë, megjithatë, vetë Lu ndoshta e kuptoi se kishte shkuar shumë larg, pasi piu një gllënjkë ujë dhe belbëzoi pasi prezantuesi vuri në dyshim komentet e tij fillestare javën e kaluar në televizionin francez.
Dhe ndërsa shumë thonë se nuk ka gjasa që Kina të ketë për qëllim të ofendojë fqinjët e saj ish-sovjetikë në Azinë qendrore, ngjyrimet imperialiste të deklaratave të Lu do të vazhdojnë.
Gazeta Shqiptare
