UK
Mbi 18 mijë viza u refuzuan nga Ambasada britanike në Tiranë
Në të gjitha deklarimet publike, kryeministri Anglisë Rishi Sunak përmend si histori suksesi uljen me 90% gjatë 2023 të numrit të shqiptarëve mbërritur me gomone krahasuar me vitin 2022.
Mbërritja ilegalisht e shqiptarëve në shtetin ishull e nisur që prej vitit 1998 është njëra anë e medaljes.
Janë me mijëra të tjerë që zgjedhin rrugët legale duke aplikua për viza turistike, bashkim familje, viza studentore dhe ato të punësimit.
Ndërkohë që shifrat për emigracionin ilegal drejt Anglisë janë prezentë përditë në mediat e atjeshme, askush nuk flet për shqiptarët e mbërritur konform rregullave.
Por sa është numri vizave lëshuar për shtetasit shqiptarë nga qeveria angleze gjatë vitit që lamë pas?
Përgjigjen e kësaj pyetje Top Channel e sjell nga statistikat e publikuara së fundmi prej ministrisë së punëve të brendshme Home Office.
Për periudhën janar-shtator 2023 aplikuan për viza turistike 42,511 persona prej tyre morën vizën 23,737 dhe 18,750 u refuzuan. Shkalla e miratimit të vizave për shtetasit shqiptarë për këtë kategori vizash ishte 56%.
Për të njëjtën periudhë kohore për viza familjare aplikuan 1,365 shtetas shqiptarë. 1,161 morën aprovim vize ndërsa 200 refuzim. Përqindja e marrjes së vizave për këtë kategori ishte 85%.
Në një kohë kur ata Shqiptarë të cilët mbërrijnë ilegalisht në Angli e bëjnë këtë për arsye punësimi, shifrat më të fundit të Home Office nuk tregojnë sa viza punësimi apo punësimi sezonal, janë dhënë për qytetarët shqiptarë gjatë vitit që lamë pas.
Nga John Simpson Redaktor i çështjeve botërore të BBC-së
Përmbajtje e ndjeshme: Ky artikull përmban një përshkrim grafik të vdekjes që disa lexues mund ta gjejnë shqetësues.
Kam raportuar për më shumë se 40 luftëra në mbarë botën gjatë karrierës sime, e cila daton që nga vitet 1960. E pashë Luftën e Ftohtë të arrinte kulmin e saj, pastaj thjesht të zhdukej. Por nuk kam parë kurrë një vit aq shqetësues sa viti 2025 – jo vetëm sepse po shpërthejnë disa konflikte të mëdha, por sepse po bëhet e qartë se njëri prej tyre ka implikime gjeopolitike me rëndësi të pashembullt.
Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, ka paralajmëruar se konflikti aktual në vendin e tij mund të përshkallëzohet në një luftë botërore. Pas gati 60 vitesh vëzhgimi të konfliktit, kam një ndjesi të keqe se ai ka të drejtë.
Qeveritë e NATO-s janë në gatishmëri të lartë për çdo shenjë që tregon se Rusia po i pret kabllot nënujore që mbartin trafikun elektronik që e mban gjallë shoqërinë perëndimore. Dronët e tyre akuzohen se po testojnë mbrojtjet e vendeve të NATO-s. Hakerët e tyre zhvillojnë mënyra për të nxjerrë jashtë funksionit ministritë, shërbimet e emergjencës dhe korporatat e mëdha.
Autoritetet në perëndim janë të bindura se shërbimet sekrete të Rusisë po vrasin dhe po përpiqen të vrasin disidentët që kanë gjetur strehim në Perëndim. Një hetim mbi tentativën e vrasjes në Salisbury të ish-agjentit të inteligjencës ruse Sergei Skrypal në vitin 2018 (plus helmimin fatal të një gruaje vendase, Dawn Sturgess) arriti në përfundimin se sulmi ishte rënë dakord në nivelin më të lartë në Rusi. Kjo do të thotë vetë Presidenti Putin.
Këtë herë ndihet ndryshe
Viti 2025 është shënuar nga tre luftëra shumë të ndryshme. Sigurisht, është edhe Ukraina, ku OKB-ja thotë se kanë vdekur 14,000 civilë. Në Gaza, ku kryeministri i Izraelit, Benjamin Netanyahu, premtoi “hakmarrje të fuqishme” pasi rreth 1,200 persona u vranë kur Hamasi sulmoi Izraelin më 7 tetor 2023 dhe 251 persona u morën peng.
Që atëherë, më shumë se 70,000 palestinezë janë vrarë nga veprimet ushtarake izraelite, përfshirë më shumë se 30,000 gra dhe fëmijë sipas ministrisë së shëndetësisë të Gazës, e cila drejtohet nga Hamasi, shifra që OKB-ja i konsideron të besueshme.
Ndërkohë, në Sudan ka pasur një luftë të egër civile midis dy fraksioneve ushtarake. Më shumë se 150,000 njerëz janë vrarë atje gjatë dy viteve të fundit; rreth 12 milionë janë detyruar të largohen nga shtëpitë e tyre.
Ndoshta, nëse kjo do të kishte qenë e vetmja luftë në vitin 2025, bota e jashtme do të kishte bërë më shumë për ta ndaluar atë; por nuk ndodhi kështu.
“Jam i mirë në zgjidhjen e luftërave”, tha Presidenti i SHBA-së Donald Trump, ndërsa avioni i tij e çoi në Izrael pasi kishte negociuar një armëpushim në luftimet në Gaza. Është e vërtetë që më pak njerëz po vdesin tani në Gaza. Pavarësisht armëpushimit, lufta në Gaza sigurisht që nuk duket sikur është zgjidhur.
Duke pasur parasysh vuajtjet e tmerrshme në Lindjen e Mesme, mund të duket e çuditshme të thuhet se lufta në Ukrainë është në një nivel krejtësisht të ndryshëm nga ky. Por është.
Duke lënë mënjanë Luftën e Ftohtë, shumica e konflikteve që kam trajtuar gjatë viteve kanë qenë çështje të vogla: të këqija dhe të rrezikshme, sigurisht, por jo aq serioze sa të kërcënojnë paqen e të gjithë botës. Disa konflikte, të tilla si Vietnami, Lufta e Parë e Gjirit dhe lufta në Kosovë, herë pas here dukeshin sikur mund të shndërroheshin në diçka shumë më të keqe, por nuk ndodhi kurrë.
Fuqitë e mëdha ishin shumë nervoze për rreziqet që një luftë e lokalizuar, konvencionale, mund të shndërrohej në një luftë bërthamore.
“Nuk do ta filloj Luftën e Tretë Botërore për ju”, thuhet se bërtiti gjenerali britanik, Sir Mike Jackson, në radion e tij në Kosovë në vitin 1999, kur eprori i tij në NATO urdhëroi forcat britanike dhe franceze të pushtonin një aeroport në Prishtinë, pasi trupat ruse kishin mbërritur të parat atje.
Megjithatë, në vitin e ardhshëm, 2026, Rusia, duke vënë re mungesën e dukshme të interesit të Presidentit Trump në Evropë, duket e gatshme dhe e gatshme të shtyjë për një dominim shumë më të madh.
Më herët këtë muaj, Putin tha se Rusia nuk po planifikonte të shkonte në luftë me Evropën, por ishte gati “tani” nëse evropianët do ta donin.
Në një aktivitet të transmetuar më vonë në televizion, ai tha: “Nuk do të ketë operacione nëse na trajtoni me respekt, nëse respektoni interesat tona, ashtu siç ne jemi përpjekur gjithmonë t’i respektojmë tuajat”.
Por tashmë Rusia, një fuqi e madhe botërore, ka pushtuar një vend të pavarur evropian, duke rezultuar në një numër të madh vdekjesh civile dhe gjithashtu ushtarake. Ukraina akuzon atë për rrëmbimin e të paktën 20,000 fëmijëve. Gjykata Ndërkombëtare Penale (GJNP) ka lëshuar një urdhër arresti për Presidentin rus Vladimir Putin për përfshirjen e tij në këtë, diçka që Rusia e ka mohuar gjithmonë.
Rusia thotë se pushtoi për të mbrojtur veten nga ndërhyrjet e NATO-s, por Presidenti Putin ka treguar një motiv tjetër: dëshirën për të rivendosur sferën rajonale të ndikimit të Rusisë.
Mosmiratimi amerikan
Ai është me mirënjohje i vetëdijshëm se ky vit i kaluar, 2025, ka parë diçka që shumica e vendeve perëndimore e kishin konsideruar të paimagjinueshme: mundësinë që një president amerikan t’i kthejë shpinën sistemit strategjik që ka qenë në fuqi që nga Lufta e Dytë Botërore.
Uashingtoni jo vetëm që është tani i pasigurt nëse dëshiron ta mbrojë Evropën, por nuk e miraton drejtimin që beson se po merr Evropa. Raporti i ri i strategjisë së sigurisë kombëtare të administratës Trump pohon se Evropa tani përballet me “perspektivën e zymtë të zhdukjes së qytetërimit”.
Kremlini e mirëpriti raportin, duke thënë se është në përputhje me vizionin e vetë Rusisë. Sigurisht që është.
Brenda Rusisë, Putini ka heshtur pjesën më të madhe të kundërshtimeve të brendshme ndaj tij dhe ndaj luftës në Ukrainë, sipas raportuesit special të OKB-së që përqendrohet në të drejtat e njeriut në Rusi. Megjithatë, ai ka problemet e veta: mundësinë e rritjes së inflacionit pas një ftohjeje të kohëve të fundit, rënies së të ardhurave nga nafta dhe qeverisë së tij që i është dashur të rrisë TVSH-në për të ndihmuar në pagesën e luftës.
Ekonomitë e Bashkimit Evropian janë 10 herë më të mëdha se ato të Rusisë; madje edhe më shumë se kaq nëse shtoni edhe Mbretërinë e Bashkuar. Popullsia e kombinuar evropiane prej 450 milionë banorësh është mbi tre herë më e madhe se ajo e Rusisë prej 145 milionë banorësh. Megjithatë, Evropa Perëndimore është dukur e shqetësuar se mos humbet rehatinë e saj dhe deri vonë ngurronte të paguante për mbrojtjen e saj, për sa kohë që Amerika mund të bindet ta mbrojë atë.
Edhe Amerika është ndryshe sot: më pak me ndikim, më e mbyllur në vetvete dhe gjithnjë e më e ndryshme nga Amerika për të cilën kam raportuar gjatë gjithë karrierës sime. Tani, ashtu si në vitet 1920 dhe 1930, ajo dëshiron të përqendrohet në interesat e veta kombëtare.
Edhe nëse Presidenti Trump humbet shumë nga forca e tij politike në zgjedhjet e mesit të mandatit të vitit të ardhshëm, ai mund ta ketë zhvendosur aq shumë orientimin drejt izolacionizmit, saqë edhe një president amerikan me orientim më të afërt me NATO-n në vitin 2028 mund ta ketë të vështirë t’i vijë në ndihmë Evropës.
Mos mendoni se Vladimir Putin nuk e ka vënë re këtë.
Rreziku i përshkallëzimit
Viti që vjen, 2026, duket se do të jetë i rëndësishëm. Zelensky mund të ndihet i detyruar të bjerë dakord për një marrëveshje paqeje, duke shkëputur një pjesë të madhe të territorit ukrainas. A do të ketë garanci të mjaftueshme bankare për të ndaluar Presidentin Putin të kthehet për më shumë pas disa vitesh?
Për Ukrainën dhe mbështetësit e saj evropianë, të cilët tashmë e ndiejnë se janë në luftë me Rusinë, kjo është një pyetje e rëndësishme. Evropa do të duhet të marrë përsipër një pjesë shumë më të madhe të mbajtjes në jetë të Ukrainës, por nëse Shtetet e Bashkuara i kthejnë shpinën Ukrainës, siç kërcënojnë ndonjëherë të bëjnë, kjo do të jetë një barrë kolosale.
Por a mund të shndërrohet lufta në një konfrontim bërthamor?
Ne e dimë që Presidenti Putin është një kumarxhi; një udhëheqës më i kujdesshëm do të kishte shmangur pushtimin e Ukrainës në shkurt të vitit 2022. Mbështetësit e tij bëjnë kërcënime të përgjakshme për zhdukjen e Mbretërisë së Bashkuar dhe vendeve të tjera evropiane nga harta me armët e reja të Rusisë, por ai zakonisht është shumë më i përmbajtur vetë.
Ndërsa amerikanët janë ende anëtarë aktivë të NATO-s, rreziku që ata të mund të kundërpërgjigjen me një sulm shkatërrues bërthamor është ende shumë i madh. Për momentin.
Roli global i Kinës
Sa i përket Kinës, Presidenti Xi Jinping ka bërë pak kërcënime të drejtpërdrejta kundër ishullit të vetëqeverisur të Tajvanit kohët e fundit. Por dy vjet më parë, drejtori i atëhershëm i CIA-s, William Burns, tha se Xi Jinping kishte urdhëruar Ushtrinë Çlirimtare Popullore të ishte gati për të pushtuar Tajvanin deri në vitin 2027. Nëse Kina nuk ndërmerr ndonjë lloj veprimi vendimtar për të pretenduar Tajvanin, Xi Jinping mund ta konsiderojë këtë si mjaft të dobët. Ai nuk do ta dëshirojë këtë.
Mund të mendoni se Kina është shumë e fortë dhe e pasur në ditët e sotme për t’u shqetësuar për opinionin publik vendas. Nuk është kështu. Që nga kryengritja kundër Deng Xiaoping në vitin 1989, e cila përfundoi me masakrën e Tiananmenit, udhëheqësit kinezë kanë monitoruar mënyrën se si vendi reagon me një kujdes obsesiv.
I pashë vetë ngjarjet që zhvilloheshin në Tiananmen, duke raportuar dhe madje ndonjëherë duke jetuar në Sheshin e Shenjtë.
Historia e 4 qershorit 1989 nuk ishte aq e thjeshtë sa mendonim në atë kohë: ushtarë të armatosur qëllonin mbi studentë të paarmatosur. Kjo sigurisht që ndodhi, por në Pekin dhe në shumë qytete të tjera kineze po zhvillohej një betejë tjetër. Mijëra njerëz të zakonshëm të klasës punëtore dolën në rrugë, të vendosur ta përdornin sulmin ndaj studentëve si një shans për të përmbysur plotësisht kontrollin e Partisë Komuniste Kineze.
Kur kalova me makinë nëpër rrugë dy ditë më vonë, pashë të paktën pesë stacione policie dhe tre seli lokale të policisë së sigurisë të djegura. Në një periferi, turma e zemëruar i kishte vënë flakën një polici dhe e kishte mbështetur trupin e tij të djegur pas murit. Një kapuç uniforme ishte vendosur në një kënd të gëzuar në kokën e tij dhe një cigare i ishte futur midis buzëve të nxirë.
Rezulton se ushtria nuk po shtypte vetëm një demonstratë të gjatë nga studentët, por po shtypte një kryengritje popullore nga njerëzit e zakonshëm kinezë.
Udhëheqja politike e Kinës, ende e paaftë të varrosë kujtimet e asaj që ndodhi 36 vjet më parë, është vazhdimisht në kërkim të shenjave të kundërshtimit – qoftë nga grupe të organizuara si Falun Gong, kisha e pavarur e krishterë, lëvizja demokratike në Hong Kong, apo thjesht nga njerëz që demonstrojnë kundër korrupsionit lokal. Të gjitha shtypen me forcë të madhe.
Që nga viti 1989, kam kaluar shumë kohë duke raportuar për Kinën, duke parë ngritjen e saj drejt dominimit ekonomik dhe politik. Madje njoha një politikan të lartë që ishte rival dhe konkurrent i Xi Jinping. Emri i tij ishte Bo Xilai, dhe ai ishte një anglofil që fliste çuditërisht hapur për politikën e Kinës.
Ai më tha dikur: “Nuk do ta kuptosh kurrë sa e pasigurt ndihet një qeveri kur e di se nuk është zgjedhur.”
Sa i përket Bo Xilai, ai u dënua me burgim të përjetshëm në vitin 2013, pasi u shpall fajtor për ryshfet, përvetësim dhe abuzim me pushtetin.
Në përgjithësi, pra, viti 2026 duket se do të jetë një vit i rëndësishëm. Fuqia e Kinës do të rritet dhe strategjia e saj për të pushtuar Tajvanin – ambicia e madhe e Xi Jinping – do të bëhet më e qartë. Mund të ndodhë që lufta në Ukrainë të zgjidhet, por me kushte të favorshme për Presidentin Putin.
Ai mund të jetë i lirë të kthehet për më shumë territor ukrainas kur të jetë gati. Dhe Presidenti Trump, edhe pse krahët e tij politikë mund të shkurtohen në zgjedhjet e mesit të mandatit të nëntorit, do ta distancojë SHBA-në nga Evropa edhe më shumë.
Nga pikëpamja evropiane, perspektiva vështirë se mund të jetë më e zymtë.
Nëse mendonit se Lufta e Tretë Botërore do të ishte një ndeshje qitjeje me armë bërthamore, mendojeni përsëri. Ka shumë më tepër gjasa të jetë një koleksion manovrash diplomatike dhe ushtarake, të cilat do të shohin lulëzimin e autokracisë. Madje mund të kërcënojë edhe shpërbërjen e aleancës perëndimore.
UK
Disidenti egjiptian kërkon falje për tweets, ndërsa konservatorët kërkojnë dëbim nga Mbretëria e Bashkuar
Aktivisti egjiptian i demokracisë, Alaa Abdel Fattah, ka kërkuar falje për disa nga postimet e tij të vjetra në Twitter që janë rishfaqur, ndërsa shtohen thirrjet që ai të deportohet nga Mbretëria e Bashkuar disa ditë pasi mbërriti pas lirimit të tij nga një burg egjiptian.
Udhëheqësit konservatorë dhe reformistë të Mbretërisë së Bashkuar thonë se sekretari i brendshëm duhet të shqyrtojë nëse Abdel Fattah, me shtetësi të dyfishtë, mund të dëbohet nga Mbretëria e Bashkuar, pasi dolën mesazhe në mediat sociale ku ai bënte thirrje për vrasjen e sionistëve dhe policisë.
Pasi shqyrtoi cicërimat historike në Twitter, Abdel Fattah tha në një deklaratë: “E kuptoj sa tronditëse dhe të dhimbshme janë, dhe për këtë kërkoj ndjesë pa mëdyshje.”
Ai shtoi: “Jam i tronditur që, pikërisht kur po ribashkohem me familjen time për herë të parë në 12 vjet, disa cicërima historike të miat janë ribotuar dhe përdorur për të vënë në pikëpyetje dhe sulmuar integritetin dhe vlerat e mia, duke u përshkallëzuar në thirrje për heqjen e shtetësisë sime.”
Abdel Fattah tha se i mori akuzat për antisemitizëm “shumë seriozisht”, ndërsa argumentoi se disa nga postimet ishin “shtrembëruar plotësisht nga kuptimi i tyre”.
Sir Keir Starmer është kritikuar për thënien e tij se ishte “i kënaqur” nga mbërritja e Abdel Fattah në Mbretërinë e Bashkuar të premten, tre muaj pasi u lirua nga burgu në Egjipt, por kuptohet se ai nuk ishte në dijeni të mesazheve historike.
Udhëheqësja konservatore Kemi Badenoch dhe udhëheqësi i Reform UK, Nigel Farage, thanë të dy se Sekretarja e Brendshme Shabana Mahmood duhet të shqyrtojë nëse shtetësia e Abdel Fattah mund të revokohet për të mundësuar largimin e tij të shpejtë nga Mbretëria e Bashkuar.
Farage tha në një letër drejtuar Mahmood: “Duhet të kuptohet pa dyshim se kushdo që ka pikëpamje raciste dhe antibritanike, si ato të z. el-Fattah, nuk duhet të lejohet të hyjë në Mbretërinë e Bashkuar,”
Ministria e Jashtme tha se kishte qenë “një përparësi e hershme nën qeveritë e njëpasnjëshme” të punonte për lirimin e Abdel Fattah dhe ta shihte atë të ribashkohej me familjen e tij në Mbretërinë e Bashkuar, por i dënoi postimet e tij si “të neveritshme”.
44-vjeçari u dënua në vitin 2021 për “përhapje lajmesh të rreme” në Egjipt për ndarjen e një postimi në Facebook në lidhje me torturat në vend pas një gjyqi që grupet e të drejtave të njeriut e quajtën jashtëzakonisht të padrejtë.
Ai mori shtetësinë në dhjetor 2021 nga nëna e tij e lindur në Londër – kur Konservatorët ishin në pushtet dhe Dame Priti Patel ishte Sekretare e Brendshme.
Mbretëria e Bashkuar ka përgjegjësi sipas ligjit ndërkombëtar për të shmangur lënien e njerëzve pa shtetësi dhe shtetësia britanike mund t’i hiqet vetëm dikujt që ka të drejtë të aplikojë për shtetësi në një vend tjetër.
Badenoch tha se komentet e raportuara të Abdel Fattah ishin “të neveritshme dhe të neveritshme” dhe anti-britanike, duke shtuar se vendimet për shtetësinë “duhet të marrin parasysh aktivitetin në mediat sociale, deklaratat publike dhe modelet e besimit”.
Ajo tha: “Është një gjë të punosh për lirimin e dikujt nga burgu nëse është trajtuar padrejtësisht siç kanë bërë qeveritë e mëparshme. Është krejt tjetër gjë ta lartësosh atë, publikisht dhe pa kritika, në një hero moral.”
Ajo shtoi se Abdel Fattah “duhet të kishte pasur një gjyq të lirë dhe të drejtë në Egjipt”, por “këtu mbaron simpatia ime”.
Në letrën e tij drejtuar sekretarit të brendshëm, Farage tha se ishte “e habitshme” që as deputetët nga Partia Laburiste, as Konservatorët apo partitë e tjera nuk kryen “hetime bazë” ndaj Abdel Fattah ndërsa bënin fushatë për lirimin e tij.
Ai tha se Sir Keir kishte treguar një “gabim të jashtëzakonshëm gjykimi” kur postoi në X duke përshëndetur kthimin e Abdel Fattah.
Më herët, sekretari në hije i drejtësisë, Robert Jenrick, tha se Abdel Fattah duhet “të detyrohet të jetojë në Egjipt ose, sinqerisht, kudo tjetër në botë”.
Jenrick tha se nuk e konsideronte të “mbrueshëm” faktin që Abdel Fattah mori shtetësinë britanike kur mediat e tij sociale treguan se ai kishte “pikëpamje ekstremiste që janë plotësisht të papajtueshme me vlerat britanike”.
Abdel Fattah akuzohet gjithashtu se ka thënë se policia nuk ka të drejta dhe se “duhet t’i vrasim të gjithë”.
Bordi i Deputetëve të Hebrenjve Britanikë tha se rasti ishte “shqetësues i thellë”.
Adrian Cohen, nënkryetari i lartë i bordit, tha: “Retorika e tij e mëparshme ekstremiste dhe e dhunshme që synonte ‘sionistët’ dhe njerëzit e bardhë në përgjithësi është kërcënuese për hebrenjtë britanikë dhe publikun e gjerë.”
“Fushata ndërpartiake për një person të tillë dhe pritja e ngrohtë që i bëri qeveria, tregojnë një sistem të prishur me një mungesë të habitshme të kujdesit të duhur nga autoritetet.”
Ndërsa pranoi se disa nga komentet e tij ishin “tronditëse dhe lënduese”, Abdel Fattah pohon se disa nga mesazhet e vjetra u keqinterpretuan.
“Për shembull, një postim në Twitter që po pretendonte homofobi nga ana ime në fakt po tallte homofobinë”, tha ai.
“Kam paguar një çmim të lartë për mbështetjen time publike për të drejtat LGBTQ në Egjipt dhe në botë.”
Abdel Fattah tha në deklaratë se avokimi kundër brutalitetit policor, ligjeve anti-LGBTQ+ dhe shtypjes së të krishterëve në Egjipt çoi në burgosjen e tij.
Një shkrimtar, intelektual dhe zhvillues softuerësh, Abdel Fattah u bë i njohur gjatë një kryengritjeje në vitin 2011 që detyroi ish-presidentin egjiptian, Hosni Mubarak, të jepte dorëheqjen.
Ai ka kaluar më shumë se një dekadë të jetës së tij pas hekurave dhe lirimin e tij në shtator pas një faljeje presidenciale që pasoi një fushatë të gjatë nga familja e tij dhe lobim nga qeveria britanike.
Në vitin 2014, Abdel Fattah u nominua për një çmim evropian për të drejtat e njeriut, Çmimin Saharov, por ky çmim iu tërhoq për shkak të postimeve në Twitter rreth Izraelit në vitin 2012.
Ai tha se këto komente kishin qenë pjesë e një “bisede private” që u zhvillua gjatë një ofensive izraelite në Gaza dhe ishin nxjerrë nga konteksti.
Pasi u hoq nga një listë ndalimi udhëtimi e vendosur nga autoritetet egjiptiane që e mbajti atë në vend për tre muaj pas lirimit të tij nga burgu, Abdel Fattah tani është ribashkuar me djalin e tij 14-vjeçar, i cili jeton në Brighton.
Me rritjen e qirave, një treg pune të vështirë dhe paga të shtrira në limit, disa britanikë të rinj po zgjedhin të ndërtojnë të ardhmen e tyre jashtë shtetit.
Sipas Zyrës për Statistikat Kombëtare (ONS), 195,000 persona nën moshën 35 vjeç u zhvendosën jashtë vendit gjatë vitit deri në qershor.
Pra, ku po shkojnë, çfarë po bëjnë – dhe a do të kthehen ndonjëherë në shtëpi?
‘Ndihem shumë më i sigurt në Tokio’
Kur Ray Amjad u diplomua nga Universiteti i Kembrixhit disa vjet më parë, ai mendoi të qëndronte në qytetin historik, por shpejt i ndryshoi mendje.
25-vjeçari nga Mançesteri udhëtoi në 20 vende të ndryshme, duke punuar nga distanca në dizajnin e faqeve të internetit, dhe kuptoi se nuk mund ta shihte më veten duke jetuar në Mbretërinë e Bashkuar.
Ai u zhvendos në Tokio vitin e kaluar me një vizë dyvjeçare për të diplomuarit më të mirë dhe shpreson të aplikojë për qëndrim të përhershëm atje në të ardhmen.
“Sipas përvojës sime, Mbretëria e Bashkuar po humbet shumë të rinj të talentuar”, thotë ai.
“Japonia po arrin një marrëveshje të mirë, me të vërtetë – ne po shpërngulemi këtu, plotësisht të formuar, dhe ata nuk kanë pasur nevojë të paguajnë për arsimin apo kujdesin shëndetësor tonë, ndërsa jemi rritur.”
Miqtë e universitetit të Ray-t janë zhvendosur në Australi, Korenë e Jugut dhe Hong Kong, ku shumë prej tyre përmendin koston e jetesës në Mbretërinë e Bashkuar dhe mungesën e mundësive të punësimit si faktorë.
“Këtu në Tokio, më parë ishin njerëz shumë më të moshuar që vinin këtu për të punuar, por kjo ka ndryshuar kohët e fundit”, thotë ai.
“Ndihem shumë më e sigurt këtu. Mund të eci përreth dhe të mos shqetësohem se mos më vjedhin telefonin. Mund ta lë laptopin në një kafene për pak kohë dhe ai do të jetë prapë aty.”
“Dhe apartamenti që po marr me qira do të kushtonte trefish më shumë se çmimi në Londër.”
‘Njerëzit ëndërrojnë shumë në Dubai’
Isobel Perl filloi markën e saj të kujdesit për lëkurën në shtëpinë e prindërve të saj në Watford pesë vjet më parë.
Tani 30 vjeç, ajo ka vendosur të shpërngulet në Dubai në vitin e ri dhe shpreson të zgjerojë biznesin e saj në Emiratet e Bashkuara Arabe (EBA).
“Motra ime u zhvendos në Dubai disa vite më parë dhe prindërit e mi kanë vendosur të shpërngulen gjithashtu, kështu që ka kuptim”, thotë ajo.
“Dielli gjatë gjithë vitit është një arsye e madhe për mua. Është një vend i shtrenjtë për të jetuar, por nuk do të më duhet të paguaj taksë mbi të ardhurat.”
Isobel ishte ndër të parat që mori një nga 10,000 vizat e arta., i jashtëmpër krijuesit e përmbajtjes, i jashtëm, të cilat lejojnë 10 vjet rezidencë.
Shumica e njerëzve që shpërngulen në Dubai kanë ambicie dhe ëndrra të mëdha, thotë Isobel.
“Është shumë e rëndësishme të jesh pranë kësaj energjie. Ekziston një komunitet biznesi i lulëzuar dhe është një vend shumë frymëzues për të qenë.”
Isobel planifikon të vazhdojë të prodhojë produktet e saj të kujdesit për lëkurën në Mbretërinë e Bashkuar, por do t’i drejtojë produktet nga Dubai dhe shpreson që në të ardhmen të mund të importojë produktet e saj dhe t’i shesë ato në Emiratet e Bashkuara Arabe.
Në janar, ajo duhet të riemërtohet nga PERL Cosmetics në Isobel Perl për shkak të një kundërshtimi ndaj markës tregtare nga një firmë tjetër, duke i lënë asaj aksione me vlerë 500,000 £ për të shitur para fundit të vitit.
«Më është dashur të ul çmimet dhe kjo është një goditje e madhe financiare», thotë ajo.
“Kam vërtet nevojë për një fillim të ri. Po hyj në vitin e ri me energji plot shpresë.”
Ajo thotë se do t’i mungojnë miqtë e saj, kali dhe shëtitjet në fshat.
«Por unë jam vetëm një fluturim shtatë orë larg», shton ajo.
‘Mjedis miqësor për biznesin’
Tre të katërtat e shtetasve britanikë që emigruan në vitin që përfundon në qershor 2025 ishin nën moshën 35 vjeç, sipas ONS., i jashtëm.
Por kohët e fundit ka ndryshuar mënyrën se si e vlerëson migrimin britanik, kështu që është e vështirë të krahasohet me vitet e kaluara.
Një zëdhënës i ONS tha se të dhënat nuk ishin të habitshme sepse shumica e migrantëve ishin të rinj.
David Little, partner i planifikimit financiar në kompaninë e menaxhimit të pasurisë në Mbretërinë e Bashkuar, Evelyn Partners, beson se të rinjtë po zgjedhin të punojnë jashtë vendit për shkak të “narrativat ekonomike gjithnjë e më negative në Mbretërinë e Bashkuar”, të papunësisë së lartë, rritjes së borxhit dhe barrës tatimore, si dhe më pak vendeve të lira të punës për të diplomuarit.
Ai thotë se Dubai, në veçanti, është transformuar në një qendër globale karriere, duke tërhequr mijëra punëtorë britanikë me paga të pataksueshme, shkallë të ulët krimi dhe një treg pune në lulëzim.
“Destinacione si Emiratet e Bashkuara Arabe ofrojnë jetesë pa taksa, një qëndrim ‘mund ta bëj’ dhe një mjedis miqësor ndaj biznesit që ndihet shumë më optimist dhe shpërblyes”, thotë ai.
“Është interesante se, në vend që ‘Banka e Mamit dhe Babit’ tradicionale të ndihmonte me një depozitë për shtëpinë e parë, familjet tani po i mbështesin fëmijët me kostot e emigrimit dhe vendosjes jashtë vendit.”
‘Puna ime në korporatë po më bënte të mjerë’
Sol Hyde, nga Colchester, thotë se hipi në aeroplan sapo biznesi i tij online filloi të fitonte para.
“E njëjta gjë vlen për pothuajse çdo sipërmarrës në Mbretërinë e Bashkuar që njoh”, shton ai.
25-vjeçari dha dorëheqjen nga puna e tij në korporatë tetorin e kaluar, pasi e kuptoi se kjo po e bënte të ndihej keq.
“Po zgjohesha në errësirë dhe të ftohtë. Ishte një ekzistencë mjaft e vetmuar sepse të gjithë miqtë e mi po punonin shumë”, thotë ai.
“Nuk kisha ide se çfarë të bëja, por dija vetëm se duhej të largohesha.”
Në janar, ai themeloi firmën e tij të konsulencës për marketingun, e cila ndihmon bizneset të rriten në mediat sociale.
Sol e ka kaluar pjesën më të madhe të këtij viti në Bali, por mendon se mund të përfundojë në Kejptaun, Afrikën e Jugut.
«Zgjohem me diellin dhe hip mbi motoçikletën time për në klubin tim të vrapimit», thotë ai.
“Takoj 30 të rinj të tjerë që ndërtojnë biznese dhe pimë një kafe së bashku. Punoj me miqtë gjithë ditën dhe pastaj dalim në mbrëmje.”
Pjesa më e vështirë ka qenë lënia pas e miqve dhe familjes, thotë ai.
“Por kur kisha një punë në një korporatë, nuk i takoja sepse punoja shumë. Tani jam më afër tyre sepse në fakt flasim më shumë.”
Ai beson se Mbretëria e Bashkuar vuan nga “sindroma e lulekuqes së gjatë” – ku njerëzit e suksesshëm nuk shihen me sy të mirë – dhe nga një kulturë negative.
“Suksesi përballet me kritika, përhapje thashethemesh dhe urrejtje të përgjithshme”, thotë ai.
Sol aktualisht ka gjashtë punonjës dhe po punëson katër të tjerë. Por ai beson se sistemi tatimor në Mbretërinë e Bashkuar do ta kishte penguar rritjen dhe aftësinë e tij për të marrë rreziqe.
“Kjo është një zgjidhje afatmesme për mua,” thotë ai.
“E dua Mbretërinë e Bashkuar dhe nuk e përjashtoj mundësinë e kthimit kur të jem në një pozicion më të mirë financiar, por tani për tani jam shumë i lumtur që u largova.”
Një zëdhënës i Departamentit të Punës dhe Pensioneve tha se Buxheti dyfishoi punën e tij për të rritur ekonominë dhe për të krijuar vende të mira pune duke mbajtur tavanin e taksës së korporatave në 25%, duke mbështetur rrugët kryesore me norma tatimore përgjithmonë më të ulëta dhe duke e bërë më të lehtë për startup-et të zgjerohen dhe të investojnë në Mbretërinë e Bashkuar.
“Çdo i ri meriton një shans të drejtë për të pasur sukses dhe kur i jepet mbështetja dhe mundësitë e duhura, ata do t’i shfrytëzojnë ato”, thanë ata.
“Kjo qeveri po i mbështet sipërmarrësit që të lulëzojnë – ata janë një temë kyçe e strategjisë sonë të biznesit të vogël për të nxitur rritjen ekonomike në të gjithë vendin – dhe me një shkallë punësimi prej 87%, të diplomuarit kanë më shumë gjasa të jenë në punë sesa ata pa diplomë.”
Trump dhe Zelensky duken më optimistë – por tregojnë pak prova se paqja është afër për Ukrainën
John Simpson: ‘Kam raportuar për 40 luftëra, por nuk kam parë kurrë një vit si viti 2025’
Disidenti egjiptian kërkon falje për tweets, ndërsa konservatorët kërkojnë dëbim nga Mbretëria e Bashkuar
Pse të rinjtë po largohen për të punuar jashtë vendit?
Titujt e gazetave në UK
Meloni apel për unitet: Aleanca SHBA-BE-Ukrainë, e vetmja rrugë për të ulur Rusinë në tryezë
Zjarr në një azil pleqsh në Indonezi, humbin jetën 16 të moshuar
Albin Kurti fiton zgjedhjet në Kosovë, Vetëvendosja feston me fishekzjarre në Prishtinë
Përplasjet kufitare Taxhikistan-Taleban: Çfarë fshihet pas tyre, pse ndikojnë në Kinë?
Shuhet ikona Brigitte Bardot, biondja seksi që revolucionarizoi kinemanë në vitet ’50
Vit sfidues
Elozhi i kujtesës
Numërohen 81% e kutive të votimit në Kosovë: Albin Kurti drejt mandatit të tretë si kryeministër
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
Shqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
Rrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
Dalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
Presidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
Numërohen 81% e kutive të votimit në Kosovë: Albin Kurti drejt mandatit të tretë si kryeministër
KQZ numëron mbi 80% të votave, Vetëvendosje në epërsi të thellë
Përplasjet kufitare Taxhikistan-Taleban: Çfarë fshihet pas tyre, pse ndikojnë në Kinë?
Amnisti penale nga qeveria! Lamallari: 380 të burgosur lirohen, 900 të tjerë përfitojnë ulje dënimi (video)
KQZ: Ka nisur numërimi i votave, sonte rreth orës 23:00 presim t’i kemi rezultatet preliminare
Elozhi i kujtesës
VIDEO/ Aferat e AKSHI-t, reagon Rama: Mirlinda Karçanaj gjendet në një masë sigurie me një akuzë të hatashme, të presim drejtësinë dhe jo tenxheret politike
-
Albania2 days ago
Shqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
-
Albania11 hours ago
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
-
Albania11 hours ago
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
-
UK2 days ago
Rrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
-
Albania12 hours ago
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
-
UK10 hours agoPrinci William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
-
Kosova13 hours ago
Dalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
-
Bota11 hours ago
Presidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump