Bota
Nga Trump te Erdoğan, burra që u sollën keq dhe që u bënë udhëheqësit më të këqij në një pandemi
Për ata që janë shumë të vegjël për ta kujtuar, Men Behaving Badly (Burrat që sillen keq) ishte një sitcom britaniko-amerikan i viteve 1990 në lidhje me tipa pa kuptim që bënin budallallëqe. Covid-19 e ka ringjallur skenën e tregimit. Por tani nuk është aq qesharake.
Në të gjithë botën, udhëheqësit autoritarë janë duke shfrytëzuar, përkeqësuar ose keqpërdorur përgjigjen ndaj pandemisë, duke vendosur interesin egoist përpara të mirës publike.
Ata janë kryesisht meshkuj. Sjellja e tyre është shpesh e tmerrshme. Për dallim nga Gary dhe Toni i padëmshëm, ata janë një mishërim modern i “burrave të rremë” të Tomas S. Eliot.
Gjinia është e rëndësishme, pasi udhëheqëset femra përgjithësisht mendohet se po sillen më mirë. Angela Merkel e Gjermanisë, Jacinda Ardern e Zelandës së Re dhe Tsai Ing e Tajvanit janë ndër gratë kompetente dhe të dhembshura që veçohen për lëvdata.
Prapëseprapë, udhëheqësit me performanca më të dobëtë ndajnë karakteristikat jofunksionale përtej ligësisë së thjeshtë? Një fiksim i luftës është një. Varfëria e imagjinatës është një tjetër. Ata përdorin zakonisht metafora dhe klika të lodhura luftarake si “presidenti i kohës së luftës”, “shpirti i zjarrtë” dhe “luftimi i armikut të padukshëm”.
Mungesa e empatisë gjithashtu duket të jetë një emërues i zakonshëm, madje edhe në mesin e populistëve të vetëquajtur “njeri i popullit”. Ky mund të jetë një produkt i klasës, kulturës ose edukimit elitar.
Një faktor më vendimtar është orientimi politik i një njeriu. Duke folur gjerësisht, liderët joliberalë që drejtojnë regjime autoritare, refuzojnë kufizimet demokratike dhe ligjore, abuzojnë me të drejtat e njeriut, refuzojnë analizën e mediave, tolerojnë korrupsionin dhe besojnë se ata, personalisht, e dinë më së miri janë interpretuesit pandemikë me sjellje më të keqe, e më pak efektive.
Donald Trump rrok të gjitha kriteret. Ai është kampioni i copëzave të Covid. Këshilla e tij javën e kaluar për të injektuar dezinfektues goditi lartësi të reja të idiotësisë toksike, madje edhe për të.
Por, ka shumë sfidues për titullin botëror.
Merrni Rexhep Taip Erdogan, presidentin “burri i fortë” i Turqisë. Përgjigja e tij fillestare ndaj një kërcënimi në rritje të Covid-19 ishte të vinte ekonominë para jetës. Erdogan akuzohet, si Trump, për politizimin e krizës, për shembull duke ndaluar përpjekjet për mbledhjen e fondeve nga këshillat e qyteteve të kontrolluar nga opozita në Stamboll, Izmir dhe Ankara. Performanca mbresëlënëse e kryetarit të Stambollit, Ekrem Imamoglu, një rival i mundshëm presidencial i vitit 2023, thuhet se e shqetëson atë më shumë sesa sëmundja.
Rrethanat e nxituara dhe masat mbrojtëse kanë shkaktuar konfuzion dhe panik. Dhe Erdogan gjeti një shans për të nxitur unitetin e qëllimit kur një lirim i parakohshëm i të burgosurve përjashtonte të burgosurit si kundërshtarët politikë, gazetarët dhe aktivistët e të drejtave të njeriut.
Bota pret më mirë nga Turqia.
Në Filipine, qëndrimi grotesk prej macho-je i Rodrigo Dutertes, një president i famshëm për festimin e vrasjeve të pagjykuara, janë parësore për këtë kurs. Si edhe krahu I djathtë politik diku tjetër, Duterte minimizoi fillimisht kërcënimin Covid-19, e më pas reagoi jashtë pritshmërive.
Një pengesë tipike e rëndë ka ndjekur masat e vonuara të bllokimit. Duterte urdhëroi policinë dhe ushtrinë të vrisnin ata që nuk e respektonin. “Gjuajini të vdekur” nxiti ai. “Në vend që të shkaktoni telashe, unë do t’ju dërgoj në varr.”
Supozimi i fuqive emergjente të Duterte pasqyron kapjen e pushtetit, dhe sisteme të dobëta të përgjegjshmërisë demokratike.
Udhëheqësi populist i djathtë i Hungarisë, Viktor Orban, thotë se fuqia e tij e re për të sunduar pafund me dekret mund të revokohet në çdo kohë. Kundërshtarët kanë frikë se një parlament i dobët nuk mund ta bëjë kurrë këtë.
Disa nga liderët më autoritarë në botë kanë reaguar me një përzierje rëngjethëse të papërgjegjshmërisë dhe llogaritjes së papërpunuar. Jair Bolsonaro, presidenti i Brazilit, shpreson ashtu si Trump, se ai mund ta kthejë armiqësinë e të varfërve ndaj bllokimeve që shkatërrojnë punë në avantazh politik.
Bolsonaro e konsideroi koronavirusin me një grip të lehtë, nxiti përkrahësit e tij të kundërshtojnë masat e bllokimit të miratuara nga qeveritë lokale, [dhe] promovoi në mediat sociale ilaçe të paprovuara si shërim “I mrekullueshëm” shkroi Eduardo Mello, një profesor i Sao Paulo. Nëse ekonomia e Brazilit shpërthen, Bolsonaro, çuditërisht, mund të jetë fituesi – megjithësi ai është i fajtori i parë.
Udhëheqësi i Kinës, Xi Jinping, po përdor gjithashtu pandeminë për qëllime politike, siç dëshmohet nga arrestimi oportunist javën e kaluar për 15 figura veteran të Hong Kongut. Siguria dhe frika ekonomike në lidhje me virusin janë duke u shfrytëzuar për të justifikuar një goditje gjithnjë e më të ashpër pas dështimit të vitit të kaluar për të ndalur protestat kundër Pekinit.
Por burrat e vështirë nuk e kanë të gjithë rrugën e tyre. Reputacioni i ushqyer me kujdes i Xi për pagabueshmëri është goditur në vazhdën e katastrofës Wuhan. Shkëlqimi i kryeministrit nacionalist Hindu i Indisë, Narendra Modi, është duke u zbehur.
Modi dukej vitin e kaluar, sikur e kishte gjithçka nën kontroll, veçanërisht pas sulmit të Kashmir. Dëmtimet ekonomike dhe sociale të vetë-imponuara që vijnë nga masa të ngathëta, kaotike kundër virusit, po pikturojnë një portret të paaftësisë dhe jo-koherent.
Po ashtu, besueshmëria e Vladimir Putin, presidenti rus i specializuar në eksportimin e mikrobeve vdekjeprurëse, është në pyetje pas reagimit të ngadaltë të luftës ndaj Covid-19.
Duke e mbrojtur veten nga dëmtimi, Putin e shikon me padurim ndërsa kurba e rasteve të koronavirusit të Rusisë po shkon lart dhe çmimi global i naftës, burimi kryesor i parave të Kremlinit, shkon në anën tjetër.
Në të kundërt, pandemia ka shpëtuar kryeministrin e Izraelit, Benjamin Netanyahu, nga harresa e merituar. Pas rizgjedhjes së tretë dhe përvijimit të një gjyqi për korrupsion, Netanyahu dukej i vdekur dhe i varrosur. Ringjallja e tij është kryesisht për shkak të përdorimit të paskrupullt të kërcënimit të virusit si një shkak i mashtrimit kombëtar.
Përballë gjithë kësaj sjelljeje të keqe, dëshpërimi është një mundësi. Siç shkroi Eliot në The Hollow Men, “Kjo është mënyra se si mbaron bota / Jo me një zhurmë, por me një pëshpëritje”. E megjithatë, mbase jo.
Progresistët mund të ngushëllohen nga mënyra sesi autokratët dhe populistët e djathtë më së shumti kanë ngatërruar sfidën Covid-19. Ndoshta njerëzit në mbarë botën, të tronditur nga të gjitha bandat e dorës së lartë, do të fillojnë të rezistojnë dhe të kthejnë prirjen e fundit drejt autoritarizmit.
Në përgjithësi, demokracitë janë sjellë më mirë gjatë krizës. Por, përgjigjet e Mbretërisë së Bashkuar dhe SHBA-të kanë qenë të dobëta. Ndoshta kjo është për shkak se, në të dyja rastet, përgjegjës janë burrat e cekët dhe arrogantë. (The Guardian)
Tensionet po shtohen përgjatë kufirit Taxhikistan-Afganistan në Azinë Qendrore, me qeverinë e Taxhikistanit që raporton për disa inkursione të armatosura këtë muaj, duke tensionuar marrëdhënien e saj të brishtë me udhëheqësit talebanë të Afganistanit.
Më shumë se një duzinë njerëzish janë vrarë në sulme nga burra që autoritetet taxhike i quajnë “terroristë”, dhe në përleshjet që rezultuan me forcat taxhike, thanë zyrtarët në Dushanbe dhe Pekin. Viktimat përfshijnë shtetas kinezë që punojnë në zona të largëta të ish-republikës malore sovjetike.
Në luftimet e fundit këtë javë, të paktën pesë persona u vranë në distriktin Shamsiddin Shokhin të Taxhikistanit, përfshirë “tre terroristë”, thanë zyrtarët.
Taxhikistani ka kohë që kundërshton ngritjen e talebanëve në Afganistan, një vend me të cilin ndan një kufi kryesisht të pasigurt prej 1,340 km (830 milje).
Pavarësisht angazhimit të kujdesshëm diplomatik midis dy vendeve për t’u përshtatur me realitetet e reja rajonale, thanë analistët, frekuenca e përleshjeve të fundit kufitare rrezikon të gërryejë besueshmërinë e talebanëve dhe ngre pikëpyetje në lidhje me aftësinë e tyre për të zbatuar rendin dhe sigurinë.
Ja gjithçka që dimë rreth përleshjeve përgjatë kufirit taxhik-afgan dhe pse ato kanë rëndësi:
Çfarë po ndodh në kufirin Taxhik-Afgan?
Kufiri kalon përgjatë lumit Panj, përmes terrenit të largët malor të Taxhikistanit jugor dhe Afganistanit verilindor.
Të enjten, Komiteti Shtetëror për Sigurinë Kombëtare i Taxhikistanit tha në një deklaratë se “tre anëtarë të një organizate terroriste”, kaluan në territorin e Taxhikistanit të martën. Komiteti shtoi se burrat u gjetën të nesërmen në mëngjes dhe shkëmbyen zjarr me rojet kufitare taxhike. Pesë persona, përfshirë tre ndërhyrësit, u vranë, tha ai.
Zyrtarët taxhikë nuk i identifikuan personat e armatosur dhe as nuk specifikuan se cilit grup i përkisnin. Megjithatë, zyrtarët thanë se në vendngjarje sekuestruan tre pushkë M-16, një pushkë sulmi Kalashnikov, tre pistoleta të prodhimit të huaj me silenciatorë, 10 granata dore, një teleskop nate dhe eksplozivë.
Dushanbe tha se ky ishte sulmi i tretë me origjinë nga provinca Badakhshan e Afganistanit gjatë muajit të kaluar, që ka rezultuar në vdekjen e personelit të saj.
Këto sulme, thanë zyrtarët taxhikë të enjten, “vërtetojnë se qeveria talebane po demonstron papërgjegjshmëri serioze dhe të përsëritur, dhe mosangazhim në përmbushjen e detyrimeve të saj ndërkombëtare dhe premtimeve të vazhdueshme për të siguruar sigurinë … dhe për të luftuar anëtarët e organizatave terroriste”.
Deklarata e Taxhikistanit u bëri thirrje talebanëve të “kërkojnë falje nga populli i Taxhikistanit, dhe të marrin masa efektive për të siguruar sigurinë përgjatë kufirit të përbashkët”.
Taxhikistani nuk ka sugjeruar se cili mund të jetë motivi i sulmeve, por duket se sulmet kanë në shënjestër kompanitë dhe shtetasit kinezë që punojnë në zonë.
Si është e përfshirë Kina në të gjitha këto?
Pekini është kreditori më i madh i Taxhikistanit dhe një nga partnerët e tij ekonomikë më me ndikim, me një ndikim të konsiderueshëm në infrastrukturë, miniera dhe projekte të tjera të rajonit kufitar.
Kina dhe Taxhikistani ndajnë gjithashtu një kufi prej 477 km (296 milje), që kalon nëpër malet Pamir në lartësi të madhe në Taxhikistanin lindor, ngjitur me rajonin Xinjiang të Kinës.
Dy sulme u kryen kundër kompanive dhe shtetasve kinezë në javën e fundit të nëntorit. Më 26 nëntor, një dron i pajisur me një pajisje shpërthyese sulmoi një kompleks që i përkiste Shohin SM, një kompanie private kineze të minierave të arit, në rajonin e largët Khatlon në kufirin Taxhik-Afgan, duke vrarë tre shtetas kinezë.
Në një sulm të dytë më 30 nëntor, një grup burrash të armatosur me armë hapën zjarr ndaj punëtorëve të punësuar nga Korporata Shtetërore e Rrugëve dhe Urave e Kinës, duke vrarë të paktën dy persona në distriktin Darvoz të Taxhikistanit.
Zyrtarët taxhikë thanë se këto sulme kishin origjinën nga fshatrat në provincën Badakhshan të Afganistanit, por nuk zbuluan ndonjë lidhje apo motiv pas sulmeve.
Shtetasit kinezë janë sulmuar gjithashtu në provincën Balochistan të Pakistanit dhe përgjatë kufirit Afganistan-Pakistan.
Ambasada e Kinës në Dushanbe këshilloi kompanitë dhe personelin kinez të evakuoheshin nga zona kufitare. Zyrtarët kinezë kërkuan, “që Taxhikistani të marrë të gjitha masat e nevojshme për të garantuar sigurinë e ndërmarrjeve dhe qytetarëve kinezë në Taxhikistan”.
Kush po i kryen këto sulme?
Ndërsa sulmuesit nuk janë identifikuar, analistët dhe vëzhguesit besojnë se sulmet mbajnë shenjat dalluese të degës së ISIS-it në Provincën Khorasan (ISKP), e cila, sipas tyre, synon të diskreditojë udhëheqësit talebanë të Afganistanit.
“ISKP ka sulmuar të huajt brenda Afganistanit dhe ka kryer sulme ndaj të huajve brenda Afganistanit si një shtyllë kyçe të strategjisë së tyre”, tha Ibraheem Bahiss, një analist me bazë në Kabul në organizatën kërkimore International Crisis Group.
“Qëllimi është të shkatërrohet imazhi i talebanëve si një ofrues sigurie me të cilin qeveritë rajonale duhet të bashkëpunojnë”, tha Bahiss për Al Jazeera.
Si kanë reaguar talebanët ndaj këtyre sulmeve?
Kabuli shprehu “pikëllimin e thellë” për vrasjet e punëtorëve kinezë më 28 nëntor.
Talebanët fajësuan për dhunën një grup të armatosur të paidentifikuar, i cili, sipas tyre, “po përpiqet të krijojë kaos dhe paqëndrueshmëri në rajon dhe të mbjellë mosbesim midis vendeve”, dhe siguruan Taxhikistanin për bashkëpunimin e tyre të plotë.
Pas përleshjeve të kësaj jave, Sirajuddin Haqqani, ministri i brendshëm i talebanëve, tha se Kabuli mbetet i përkushtuar ndaj Marrëveshjes së Dohas së vitit 2020, marrëveshjes së saj me Shtetet e Bashkuara për një tërheqje graduale të trupave të huaja nga Afganistani, në këmbim të angazhimeve të talebanëve për të parandaluar që Afganistani të përdoret si bazë për sulmin ndaj vendeve të tjera.
Duke iu drejtuar një ceremonie diplomimi të kadetëve të policisë në Akademinë Kombëtare të Policisë në Kabul të enjten, Haqqani tha se Afganistani nuk përbënte kërcënim për vendet e tjera dhe dera e dialogut mbetet e hapur.
“Ne duam t’i adresojmë problemet, mosbesimin ose keqkuptimet përmes dialogut. Ne e kemi kaluar provën e konfrontimit. Mund të jemi të dobët në burime, por besimi dhe vullneti ynë janë të fortë”, tha ai, duke shtuar se siguria ishte përmirësuar në atë masë sa zyrtarët talebanë tani udhëtojnë në të gjithë vendin pa armë.
Talebanët këmbëngulin se asnjë “grup terrorist” nuk vepron nga Afganistani. Megjithatë, në një raport të kohëve të fundit, komiteti i monitorimit të sanksioneve i Kombeve të Bashkuara përmendi praninë e grupeve të shumta të armatosura, duke përfshirë ISKP, Tehreek-e-Taliban Pakistan, al-Kaedën, Partinë Islamike të Turkistanit, Jamaat Ansarullah dhe Ittehad-ul-Mujahideen Pakistan.
Jamaat Ansarullah është një grup taxhik i lidhur me rrjetet e lidhura me al-Kaedën dhe aktiv kryesisht në Afganistanin verior pranë kufirit me Taxhikistanin.
Si janë marrëdhëniet midis Taxhikistanit dhe talebanëve?
Për dekada të tëra, marrëdhënia midis Taxhikistanit dhe talebanëve është përcaktuar nga armiqësia e thellë ideologjike dhe mosbesimi etnik, me Dushanben si një nga kritikët më të ashpër të grupit në Azinë Qendrore.
Në vitet 1990, Taxhikistani u bashkua me Aleancën Veriore anti-Talibane, të udhëhequr nga komandanti ushtarak afgan dhe ish-Ministri i Mbrojtjes, Ahmad Shah Massoud.
Pas rikthimit të talebanëve në pushtet në Afganistan në gusht 2021, Taxhikistani qëndroi i vetmi vend që kundërshtoi njohjen zyrtarisht të qeverisë së re.
Megjithatë, angazhimi diplomatik pragmatik filloi në heshtje rreth vitit 2023, i nxitur nga domosdoshmëria ekonomike dhe frika e përbashkët e sigurisë, për shkak të pranisë së SHIPK-së. Duke përshpejtuar rivendosjen e marrëdhënieve, një delegacion i nivelit të lartë taxhik vizitoi Kabulin në nëntor, vizita e parë e tillë që nga rikthimi i talebanëve në pushtet.
Por të dy qeveritë vazhdojnë të shkëmbejnë akuza se pala tjetër po strehon “terroristë”, problemi kryesor që mbetet në marrëdhënien e tyre dypalëshe, dhe se kontrabanda e drogës po ndodh përtej kufirit të tyre.
Kufiri taxhik-afgan ka qenë prej kohësh një rrugë kryesore trafikimi për heroinën dhe metamfetaminën afgane në Azinë Qendrore dhe më tej në Rusi dhe Evropë, duke shfrytëzuar terrenin e thyer dhe policimin e dobët të zonës.
“Frekuenca në rritje [e përleshjeve] është e re dhe interesante dhe ngre një pikë: nëse mund të jemi duke parë një kërcënim të ri që po shfaqet”, tha Bahiss.
Provinca Badakshan, nga e cila autoritetet taxhike thanë se burojnë sulmet ndaj shtetasve kinezë, paraqet një situatë komplekse sigurie për talebanët, pasi ata kanë luftuar për të ndaluar kërcënimin nga grupet e armatosura të opozitës, shtoi Bahiss.
Ai tha se kjo çështje sigurie është komplikuar më tej nga goditja e talebanëve ndaj kultivimit të lulekuqes në provincë. Talebanët janë përballur me rezistencë ndaj kësaj politike nga fermerët në veri. Kjo kryesisht për shkak se terreni i Badakshanit, do të thotë se lulekuqja është e vetmja kulturë fitimprurëse.
Po marrëdhëniet e talebanëve me fqinjët e tjerë?
Që kur talebanët rimorën kontrollin e Afganistanit në vitin 2021, disa nga fqinjët e tij kanë ruajtur një marrëdhënie pragmatike transaksionale, ndërsa të tjerët jo.
Marrëdhëniet me Pakistanin, më parë patronin e saj, janë përkeqësuar veçanërisht. Islamabadi akuzon Kabulin për strehimin e luftëtarëve të Tehrik-i-Taliban Pakistan, të njohur edhe si Talebanët e Pakistanit. Tensionet për këtë çështje u rritën në nëntor kur Pakistani nisi sulme ajrore në Kabul, Khost dhe provinca të tjera, duke shkaktuar sulme hakmarrëse të talebanëve në pikat kufitare.
Dhjetëra njerëz u vranë, përpara se të arrihej një armëpushim i ndërmjetësuar nga Katari dhe Turqia. Megjithatë, të dyja palët janë përfshirë në luftime që atëherë, duke fajësuar njëra-tjetrën për shkeljen e armëpushimit të brishtë.
Talebanët i mohojnë akuzat e Islamabadit, dhe e kanë fajësuar Pakistanin për “dështimet e veta të sigurisë”.
Ndërkohë, talebanët tani janë të përkushtuar në zhvillimin e një marrëdhënieje të re me rivalin kryesor të Pakistanit, Indinë, me delegacione që vizitojnë qytete indiane për diskutime mbi tregtinë dhe sigurinë. Nju Delhi më parë ishte pjesë e aleancës anti-talebane. Megjithatë, kjo qasje ka ndryshuar me përkeqësimin e marrëdhënieve midis Pakistanit dhe talebanëve./ Al Jazeera.
Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, ka mbërritur në Florida, ku po zhvillon një takim të rëndësishëm me Presidentin e SHBA-së, Donald Trump, në rezidencën e tij private, Mar-a-Lago.
Takimi synon të diskutojë sigurinë, ndihmën ekonomike dhe çështje territoriale lidhur me konfliktin në Ukrainë, ndërkohë që Rusia ka intensifikuar sulmet ndaj Kievit.
Zelensky ka bërë të ditur se bisedimet do të përfshijnë garanci sigurie dhe mbështetje financiare, si dhe mundësinë e diskutimit për të ardhmen e zonës së Donbasit. Takimi pritet të jetë një hap i rëndësishëm drejt arritjes së një marrëveshjeje paqeje pas katër vjetësh konflikti.
Ndërkohë, Trump e ka përshkruar telefonatën e tij me Vladimir Putin pak para takimit si “të mirë dhe shumë produktive”, duke theksuar rëndësinë e dialogut në këtë moment delikat.
Brigitte Bardot, aktorja dhe këngëtarja franceze që u bë një seks-simbol ndërkombëtar përpara se t’i kthente shpinën industrisë së filmit për t’u bërë aktiviste për të drejtat e kafshëve, ka ndërruar jetë në moshën 91 vjeç.
Bardot fitoi famë ndërkombëtare me filmin e vitit 1956 “Dhe Zoti Krijoi Gruan”, shkruar dhe drejtuar nga bashkëshorti i saj i atëhershëm, Roger Vadim, dhe për dy dekadat e ardhshme mishëroi idenë e “koteles së seksit” arketipe. Megjithatë, në fillim të viteve ’70, ajo njoftoi tërheqjen e saj nga aktrimi dhe u bë gjithnjë e më aktive politikisht. Mbështetja e saj e hapur për të drejtat e kafshëve, evoluoi në komente nxitëse rreth pakicave etnike dhe mbështetje të hapur për Frontin Nacional të ekstremit të djathtë të Francës, duke rezultuar në një sërë dënimesh për urrejtje racore.
E lindur në vitin 1934 në Paris, Bardot u rrit në një familje të begatë dhe tradicionale katolike, por shkëlqeu mjaftueshëm si balerinë saqë iu lejua të studionte balet, duke fituar një vend në Konservatorin prestigjioz të Parisit. Në të njëjtën kohë ajo gjeti punë si modele, duke u shfaqur në kopertinën e Elle në vitin 1950, ndërsa ishte ende 15 vjeç. Si rezultat i punës së saj si modele, asaj iu ofruan role filmash; në një audicion ajo takoi Vadim-in, me të cilin do të martohej në vitin 1952, pasi mbushi 18 vjeç. Bardot u zgjodh në role të vogla, me një rëndësi gjithnjë e më të madhe; ajo luajti interesin e dashurisë së Dirk Bogarde në Doctor at Sea, një hit i madh në Mbretërinë e Bashkuar në vitin 1955.
Por ishte filmi i Vadim dhe Zoti e krijoi gruan, në të cilin Bardot luajti rolin e një adoleshenteje të lirë në Saint-Tropez, që e konsolidoi imazhin e saj dhe e shndërroi atë në një ikonë ndërkombëtare. Filmi ishte një hit i madh në Francë, si dhe në nivel ndërkombëtar, dhe e katapultoi Bardot në radhët e para të interpretueseve franceze të ekranit.
Përveç audiencës së kinemasë, Bardot u bë shpejt një frymëzim për intelektualët dhe artistët; jo më pak për të rinjtë John Lennon dhe Paul McCartney, të cilët kërkonin që të dashurat e tyre të asaj kohe t’i lyenin flokët biondë në imitim të saj. Kolumnisti Raymond Cartier shkroi një artikull të gjatë rreth “le cas Bardot” në Paris-Match në vitin 1958, ndërsa Simone de Beauvoir botoi esenë e saj të famshme Brigitte Bardot dhe Sindroma e Lolitës në vitin 1959, duke e paraqitur aktoren si gruan më të çliruar të Francës. Në vitin 1969, Bardot u zgjodh si modelja e parë e jetës reale për Marianne, simbolin e republikës franceze.
Në filli të viteve 1960, Bardot u shfaq në një sërë filmash francezë të profilit të lartë, duke përfshirë dramën e Henri-Georges Clouzot, e nominuar për çmimin Oscar, “The Truth”, “Very Private Affair” të Louis Malle (përballë Marcello Mastroianni-t) dhe “Contempt” të Jean-Luc Godard. Në gjysmën e dytë të dekadës, Bardot pranoi një numër ofertash nga Hollywood-i: këto përfshinin “Viva Maria!”, një komedi të periudhës me xhirim në Meksikë me Jeanne Moreau, dhe “Shalako”, një film western me Sean Connery.
Bardot pati gjithashtu një karrierë paralele muzikore, e cila përfshinte regjistrimin e versionit origjinal të këngës “Je T’Aime… Moi Non Plus” të Serge Gainsbourg, të cilën Gainsbourg e kishte shkruar për të ndërsa kishin një lidhje jashtëmartesore. (E frikësuar nga skandali pasi bashkëshorti i saj i atëhershëm, Gunter Sachs, e zbuloi, Bardot i kërkoi Gainsbourg të mos e publikonte; ai vazhdoi ta riregjistronte atë me Jane Birkin, duke arritur një sukses të madh komercial.)
Megjithatë, Bardot e gjeti presionin e famës gjithnjë e më bezdisës, duke i thënë gazetës Guardian në vitin 1996 : “Çmenduria që më rrethonte gjithmonë dukej joreale. Nuk isha kurrë vërtet e përgatitur për jetën e një ylli.” Ajo u tërhoq nga aktrimi në vitin 1973, në moshën 39 vjeç, pasi realizoi romancën historike “Historia Ndërtuese dhe e Gëzuar e Colinot”. Fokusi i saj kryesor u bë aktivizmi për mbrojtjen e kafshëve, duke iu bashkuar protestave kundër gjuetisë së fokave në vitin 1977 dhe duke themeluar Fondacionin Brigitte Bardot në vitin 1986.
Më pas, Bardot u dërgoi letra proteste udhëheqësve botërorë për çështje të tilla si shfarosja e qenve në Rumani, vrasja e delfinëve në Ishujt Faroe dhe masakra e maceve në Australi . Ajo gjithashtu shprehu rregullisht pikëpamjet e saj mbi masakrën fetare të kafshëve. Në vitin 2003, në librin e saj “Një britmë në heshtje “, ajo përkrahu politikën e krahut të djathtë dhe sulmoi burrat gej dhe lezbiket, mësuesit e shkollave dhe të ashtuquajturin “islamizim të shoqërisë franceze”, duke rezultuar në një dënim për nxitje të urrejtjes racore.
Bardot kishte një histori të gjatë në mbështetjen e Frontit Nacional të Francës (i cili që atëherë është riemëruar Tubimi Kombëtar), duke i thënë gazetës Guardian: “Lidhur me rritjen e tmerrshme të emigracionit, unë i ndaj plotësisht pikëpamjet e [Jean-Marie Le Pen].” Në vitin 2006, një letër drejtuar ministrit të brendshëm të atëhershëm, Nicolas Sarkozy, thoshte se popullsia myslimane e Francës po “shkatërronte vendin tonë duke imponuar veprimet e saj”.
Bardot u martua katër herë: me Vadim midis viteve 1952 dhe 1957, me Jacques Charrier midis viteve 1959 dhe 1962 (me të cilin pati një djalë, Nicholas, në vitin 1960), me Sachs (1966-1969) dhe me ish-këshilltari e Le Pen, Bernard d’Ormale, me të cilin u martua në vitin 1992. Ajo gjithashtu pati një numër marrëdhëniesh të profilit të lartë, duke përfshirë ato me Jean-Louis Trintignant dhe Gainsbourg./ The Guardian.
Përplasjet kufitare Taxhikistan-Taleban: Çfarë fshihet pas tyre, pse ndikojnë në Kinë?
Shuhet ikona Brigitte Bardot, biondja seksi që revolucionarizoi kinemanë në vitet ’50
Vit sfidues
Elozhi i kujtesës
Numërohen 81% e kutive të votimit në Kosovë: Albin Kurti drejt mandatit të tretë si kryeministër
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
Presidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
KQZ numëron mbi 80% të votave, Vetëvendosje në epërsi të thellë
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
Vlora 4 ditë pa ujë, protestuesit shpërthejnë derën dhe futen në festën e Bashkisë
KQZ: Ka nisur numërimi i votave, sonte rreth orës 23:00 presim t’i kemi rezultatet preliminare
KQZ nis publikimin e rezultateve të para
Dalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
Shqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
Rrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
Presidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
Dalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
Numërohen 81% e kutive të votimit në Kosovë: Albin Kurti drejt mandatit të tretë si kryeministër
KQZ numëron mbi 80% të votave, Vetëvendosje në epërsi të thellë
KQZ: Ka nisur numërimi i votave, sonte rreth orës 23:00 presim t’i kemi rezultatet preliminare
Amnisti penale nga qeveria! Lamallari: 380 të burgosur lirohen, 900 të tjerë përfitojnë ulje dënimi (video)
KQZ nis publikimin e rezultateve të para
Voton Presidentja Osmani: Kosova ka nevojë për institucione të reja sa më parë
VIDEO/ Aferat e AKSHI-t, reagon Rama: Mirlinda Karçanaj gjendet në një masë sigurie me një akuzë të hatashme, të presim drejtësinë dhe jo tenxheret politike
-
Albania2 days ago
Shqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
-
Albania9 hours ago
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
-
Albania9 hours ago
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
-
UK1 day ago
Rrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
-
Albania10 hours ago
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
-
UK8 hours ago
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
-
Bota9 hours ago
Presidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
-
Kosova10 hours ago
Dalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind