Show - Biz
Një lifting në moshën 28 vjeç? Pse të rinjtë po i drejtohen kirurgjisë plastike
Lifting-u i fytyrës po zhvendoset në një territor të ri.
Një kërkim i shpejtë në rrjetet sociale dhe profili im është i mbushur me postime nga njerëz në fund të të 20-ave, 30-ave, të cilët diskutojnë lloje të ndryshme të liftingut të fytyrës – mini, bisht kali, flokë të sheshtë.
Kanë ikur ditët kur operacionet e liftingut të fytyrës ishin të rezervuara për të pasurit në plakje – tani një numër gjithnjë e më i madh i të rinjve po zgjedhin të bëjnë operacion.
Disa ndajnë me kënaqësi fotografi të fytyrës së tyre para, pas dhe pjesës shumë të mavijosur midis tyre – shërimi i tyre shpesh shumë i dhimbshëm.
Nuk është më një procedurë për të cilën flitet fshehurazi, personazhe të famshëm si Kris Jenner, Catt Sadler dhe Marc Jacobs kanë folur hapur për trajtimin e tyre. Shumë të tjerë përfliten se e kanë bërë një të tillë.
Lifting i fytyrës shpesh shihet si zgjidhja e fundit, ndër operacionet kozmetike më të mëdha.
A po bëhen njerëzit kaq të pasigurt në një botë online shpesh të rreme, saqë do të paguanin mijëra paund për operacionin?
Apo kemi pasur kaq shumë trajtime jo-kirurgjikale, siç janë Botox dhe mbushësit, saqë heqja e lëkurës nga mollëzat dhe rirregullimi i indeve dhe dhjamit të fytyrës na duket si një hap tjetër logjik – dhe më i qëndrueshëm -?
Për Emily-n, e cila bëri një ndërhyrje kirurgjikale në moshën 28 vjeç, gjithçka kishte të bënte me marrjen e një “pamjeje të rrëmbyer” – një nofull të skalitur dhe të mprehtë, mollëza të larta dhe sy si dhelpra. Ajo thotë se operacioni në Turqi i “ndryshoi jetën” dhe nuk pendohet për këtë.
“Në total kam bërë gjashtë operacione të kombinuara në një,” shpjegon ajo. “Midis tyre bëra një ngritje të mesit të fytyrës, një ngritje të buzëve dhe një rinoplastikë [operacion të hundës].”
Duke përshkruar procesin, biznesmenja nga Toronto e Kanadasë, thotë se kirurgu i luajti këngën e saj të preferuar ndërsa ajo po i nënshtrohej anestezisë së përgjithshme dhe më pas: “Rashë në gjumë dhe u zgjova, vjellja dhe kisha një fytyrë dhe një hundë të re”.
Procesi i rikuperimit ishte i gjatë – dhimbja dhe mavijosjet filluan të zhdukeshin gjatë javëve të para, por Emily-t iu deshën gjashtë muaj që të rifitonte ndjeshmërinë në disa pjesë të faqeve.
A do ta bënte përsëri? Ajo ngurron.
“Që nga operacioni im, kam ndryshuar jetën time. Jam më e shëndetshme, pi shumë më pak, kujdesem për lëkurën time, fle. Mendoj se nëse do ta dija atë që di tani, mund të mos e kisha përjetuar këtë.”
“Mamaja ime nuk e dinte derisa ia tregova disa ditë pas operacionit.”
Por pastaj ajo ndalet dhe reflekton.
«Por unë doja vetëm të isha versioni më i mirë i vetes», thotë Emily, «dhe tani mendoj se jam».
Shifrat nga Shoqata Britanike e Kirurgëve Plastikë Estetikë (BAAPS) tregojnë një rritje prej 8% të operacioneve të liftingut të fytyrës gjatë 12 muajve të fundit në Mbretërinë e Bashkuar – ata nuk i ndajnë shifrat sipas moshës, por shumë anëtarë raportojnë se demografia po ndryshon.
Kjo reflektohet në pjesë të tjera të botës, me Shoqatën Amerikane të Kirurgëve Plastikë, i jashtëmduke parë një rritje të Gjeneratës X (mosha 45 deri në 60 vjeç) që zgjedhin një lifting të fytyrës.
Nora Nugent, presidente e BAAPS, beson se ka një mori arsyesh për këtë ndryshim – përfshirë rritjen e përdorimit të ilaçeve për humbje peshe.
“Humbja kaq e shpejtë e peshës me këto ilaçe mund të lërë shumë lëkurë të tepërt. Një lifting fytyre mund të ndihmojë me këtë,” thotë ajo. “Teknikat janë zhvilluar masivisht – një lifting fytyre nuk do të thotë më të rrezikosh atë efekt të ‘tunelit të erës’ [një fytyrë tepër e shtrirë si rezultat i tërheqjes së lëkurës prapa] në fytyrën që e pamë shumë vite më parë.”
Megjithatë, një lifting i fytyrës është ende një operacion i rëndësishëm që duhet të ndërmerret vetëm nga një kirurg plastik specialist i regjistruar në një strukturë të regjistruar me pajisjet e duhura, thotë ajo.
Në klinikën e tij në Bristol, kirurgu plastik konsulent Simon Lee ka kryer qindra operacione lifting fytyre – dhe më tregon një video të njërit prej tyre.
Gjatë kohëzgjatjes së procedurës, klienti është plotësisht zgjuar, pasi i janë injektuar nivele të ulëta të anestezionit lokal në lëkurë dhe në indet më të thella poshtë tij.
Ai bën një sërë prerjesh të vogla në fytyrën e saj, përpara se të shkojë nën lëkurë, dhjamin dhe fascën sipërfaqësore (SMAS) – pjesa e fytyrës që kontrollon shprehjet tona – pastaj të arrijë në planin e thellë ku ai ripozicionon indet dhe muskujt për të riformësuar fytyrën.
Ndërsa mbaron, klienti, i cili ka qenë nën thikë për katër orë, buzëqesh i lehtësuar.
Një nga arsyet pse është bërë më tërheqëse, thotë zoti Lee, është lehtësia me të cilën tani mund të kryhen operacionet e liftingut të fytyrës dhe qafës. Dikur të rezervuara për një sallë spitali dhe që kërkonin anestezi të përgjithshme, tani ai e kryen liftingun e fytyrës dhe qafës pa qetësues në klinikën e tij.
Është një “kohë emocionuese” në industri, thotë ai, me zhvillimet që po ndodhin me shpejtësi. Ndërsa lifting klasik i fytyrës – i cili përqendrohet në nofullën e poshtme dhe qafën është ende popullor, ka trajtime më të reja që synojnë dy të tretat e sipërme të fytyrës – ku, thotë ai, procesi i plakjes fillon dhe është i dukshëm në një moshë më të re.
Kirurgu e thekson këtë duke thënë se një lifting i fytyrës është i përshtatshëm për ata mbi 40 vjeç, por do të ishte shumë e pazakontë të kryhej një procedurë kaq komplekse tek dikush në të 20-at dhe 30-at e tij.
Ka rreziqe dhe ndërlikime të përfshira në këto lloj procedurash, i jashtëm, siç është zhvillimi i një hematome – një grumbullim gjaku nën lëkurë i cili, nëse nuk trajtohet, mund të çojë në nekrozë (vdekje të indeve përreth), infeksione, dëmtim të nervave dhe alopeci.
Një lifting fytyre kushton mesatarisht 15,000-45,000 £ në Mbretërinë e Bashkuar, por ka klinika që ofrojnë këto procedura për vetëm 5,000 £.
Ekspertët thonë se është e rëndësishme të bëni kërkime dhe të zgjidhni një kirurg plastik të specializuar në lifting të fytyrës.
Julia Gilando, 34 vjeç, vendosi që i duhej një lifting fytyre për të rregulluar asimetrinë në fytyrë, pasi kishte probleme me shtrirjen e nofullës në fillim të jetës së saj.
Edhe pse shumë nga miqtë e saj thanë se nuk shihnin ndonjë problem me fytyrën e saj, ajo e ndjeu këtë, “i besoi intuitës së saj” dhe fluturoi për në Turqi për procedurën, e cila kushtoi 8,000 dollarë (6,000 paund).
Pavarësisht paralajmërimeve për rreziqet që lidhen me kirurgjinë kozmetike në Turqi, kjo është bërë gjithnjë e më popullore, kryesisht për shkak të çmimeve më të ulëta.
“Në fillim mendova se e gjithë kjo ide ishte e çmendur, por bëra kërkimin tim dhe vendosa ta zbatoja”, thotë znj. Gilando, një profesioniste e kujdesit shëndetësor. “Isha e frikësuar, isha në një vend të huaj, isha vetëm dhe nuk e flisja gjuhën.”
“Pas operacionit kalova dy ditë në spital dhe më pas më është dashur të kujdesem vetë për veten time. Isha aq e ënjtur sa nuk mund të shihja.”
“Pati disa kohë të errëta, ishte një rrëmujë emocionesh mendore, kalon nëpër këto ulje-ngritje.”
Ka shqetësime nga studiuesit nëse procedura të tilla të kirurgjisë kozmetike japin vetëvlerësimin dhe besimin që industria reklamon.
“Mendoj se ka një presion të paparë”, shpjegon Dr. Kirsty Garbett, një eksperte e imazhit të trupit nga Qendra e Kërkimit të Pamjes në Universitetin e Anglisë Perëndimore. “Sidomos kur bëhet fjalë për fytyrën – ne e shohim veten në video-thirrje, platforma të mediave sociale, e krahasojmë veten me të tjerët kaq lehtë.”
Dhe ajo thotë se ajo që shohim nuk është domosdoshmërisht një pasqyrim i vërtetë i realitetit.
“Inteligjenca artificiale, filtrat – të gjitha luajnë një rol në krijimin e një bote të rreme online. Dhe, në të njëjtën kohë, po shohim një rritje në normalizimin e procedurave kozmetike.”
Fakti që personazhet e famshëm flasin më hapur për këto operacione është, në disa mënyra, një gjë e mirë, thotë ajo, por gjithashtu i normalizon ato – duke i bërë të duken “thjesht si një pjesë e jetës dhe kjo është vërtet shqetësuese”.
Caroline Stanbury, prezantuese televizive dhe një nga “Real Housewives of Dubai”, bëri një ndërhyrje kirurgjikale dy vjet më parë në moshën 47 vjeç, pavarësisht se të gjithë i thoshin të mos e bënte sepse ishte shumë e re.
“Ishte gjëja më e mirë që kam bërë ndonjëherë,” thotë Caroline. “Pse dua të pres derisa të mbush të 60-at, e dëshpëruar dhe me nevojë për të? Dua të dukem dhe të ndihem mrekullisht tani.”
Pasi kaloi 20 vjet duke bërë botoks dhe mbushës të rregullt, ajo ndjeu sikur “po fillonte të dukej çuditshëm”. Ajo pagoi 45,000 dollarë (34,000 paund) për një lifting të thellë të fytyrës në SHBA.
“Unë ende dukem si vetvetja, dhe kjo procedurë më ka dhënë edhe 20 vjet të tjera duke u ndjerë mirë”, thotë ajo.
Alexis Verpaele, një kirurg plastik me bazë në Belgjikë, me klientë nga e gjithë bota, përfshirë Mbretërinë e Bashkuar, thotë se është i shqetësuar për numrin në rritje të të rinjve që vijnë për trajtim.
Ai shpesh flet gjatë me këta klientë rreth mënyrave se si mund të arrihen pamje të caktuara pa diçka aq të madhe sa kirurgjia.
“Nëse ata bëjnë një lifting të fytyrës në të 20-at, dhe ne e dimë se mund të zgjasë 10, 15 vjet, le të themi.
“Pra, kur të mbushin 60 vjeç, mund të kenë bërë tre ndërhyrje kirurgjikale për lifting të fytyrës”, thotë De Verpaele.
“Kjo është shumë traumë për një fytyrë për t’u duruar – dhe ky është skenari më i mirë pa asnjë ndërlikim.”
Ndërsa provat e drejtpërdrejta dhe përfundimtare që lidhin vetëm veshjet prej poliesteri me infertilitetin njerëzor janë të kufizuara, hulumtimet sugjerojnë se pëlhurat sintetike si poliesteri (i zakonshëm në veshjet sportive) mund të përmbajnë kimikate që prishin sistemin endokrin (EDC) që ndikon në shëndetin riprodhues, sipas “National Institutes of Health” – agjencia kombëtare e kërkimit mjekësor në SHBA.
Kimikatet nga plastika dhe pëlhurat mund të thithen përmes lëkurës, veçanërisht me djersën, duke hyrë potencialisht në qarkullimin e gjakut.
Ato ndërhyjnë në prodhimin dhe funksionin e hormoneve, të lidhura me një kohë më të gjatë deri në shtatzëni dhe rezultate të dobëta riprodhuese.
Vetë poliesteri mund të mos jetë fajtori i vetëm, por kimikatet e përdorura në prodhimin dhe trajtimin e tij, veçanërisht në veshjet sportive, janë një shqetësim i rëndësishëm për çrregullimet endokrine dhe pjellorinë tek burrat dhe gratë.
Poliesteri, një nga materialet më të zakonshme të veshjeve në botë, mund të mbartë rreziqe të fshehura shëndetësore përtej ndikimit të tij mjedisor.
I prodhuar nga plastika me bazë nafte, poliesteri shpesh përmban kimikate si ftalate – komponime të lidhura me çrregullime të sistemit endokrin.
Kur vishet direkt në lëkurë, këto kimikate mund të depërtojnë në trup, duke ngritur shqetësime në lidhje me ekspozimin afatgjatë.
Përveç kësaj, është edhe çështja e derdhjes së mikroplastikës: çdo larje lëshon fibra të vogla plastike në sistemin e ujit, duke kontribuar në ndotjen e përhapur në oqeane dhe zinxhirët ushqimorë.
Përtej shqetësimeve rreth kimikateve, hulumtimet e hershme sugjerojnë se poliesteri mund të ndikojë në pjellorinë njerëzore përmes efekteve elektrostatike dhe biologjike.
Studimet e kryera te kafshët, veçanërisht te qentë, kanë treguar ulje të pjellorisë së lidhur me kontaktin e zgjatur me veshjet e poliestrës.
Pëlhura sintetike mund të gjenerojë fusha elektrostatike të vazhdueshme, dhe megjithëse ndikimi i plotë biologjik i kësaj është ende duke u studiuar, gjetjet paraprake ngrenë pyetje të rëndësishme.
Ndërsa poliesteri vazhdon të dominojë gardërobën globale, nevojiten urgjentisht kërkime më të thella për të kuptuar shkallën e plotë të ndikimit të tij në shëndetin e njeriut.
U shpreh shqetësim për imazhin e “superioritetit” që do të përcillte jahti mbretëror që do të mbërrinte në portet irlandeze si pjesë e një vizite të diskutuar në verën e vitit 1996.
Një udhëtim i mundshëm tre-ditor në Irlandë nga Princi i atëhershëm i Uellsit, tani Mbret Charles III, u diskutua nga zyrtarët britanikë dhe irlandezë në mars përpara se të anulohej për shkak të shqetësimeve të sigurisë.
Dokumentet e publikuara nga Arkivat Kombëtare të Irlandës në Dublin tregojnë se, përpara se udhëtimi të anulohej, axhenda e vizitës ishte bërë “mjaft më e përpunuar” nga sa mendohej fillimisht.
Pastaj Taoiseach (kryeministri irlandez) John Bruton tha se Irlanda ishte “vendi i fundit” ku princi duhet të sillte jahtin mbretëror HMY Britannia.
Ai paralajmëroi se kjo do të krijonte një imazh të “bollëkut”.
HMY Britannia është ish-jahti mbretëror i monarkisë britanike dhe ishte në shërbim nga viti 1954 deri në vitin 1997.
Ambasadorja britanike Veronica Sutherland tha në një letër më 7 mars se Charles do të donte të mbërrinte në Britannia duke u futur në Gjirin e Galway mëngjesin e së premtes, më 28 qershor 1996.
“Në mbrëmje, ai do të donte të ofronte mikpritje në bordin e Britannias, e cila më pas do të lundronte vonë në mbrëmje për një fundjavë private në Kerry dhe Cork, pasi të kishte zbritur mysafirët,” tha ajo.
Në përgjigje, gjithashtu më 7 mars, sekretari i qeverisë Frank Murray tha se udhëtimi ishte “shumë më i gjatë” nga sa ishte sugjeruar fillimisht, i cili përfshinte një vizitë në portin Haulbowline në Co Cork.
Ai tha se ata dukeshin se kishin “pak mundësi tjetër veçse të vazhdonin me programin”, përveç nëse kishte konsiderata sigurie ose politike.
Por Bruton i përcolli shqetësimet e tij në një përgjigje të shkruar me dorë z. Murray, ku pyeste veten nëse mbërritja e jahtit mbretëror në Galway do të nxiste debat rreth porteve të Traktatit.
“Mendoj se simbolika e mbërritjes së jahtit mbretëror në Gjirin e Galway nuk është e mirë”, tha ai, duke zëvendësuar fjalën “e mirë” me fjalën e hequr “e shkëlqyer”.
“A do të ringjallë debatet rreth ‘porteve’ në vitet ’30?
“Jahti sugjeron luks dhe superioritet. Nuk është imazhi që duhet të përçohet.
“Pse princi nuk mund të fluturojë me aeroplan në një nga aeroportet rajonale? Kjo do t’u jepte atyre një nxitje komerciale.”
“Jahti, mendoj, është i diskutueshëm kohët e fundit në Britani për shkak të kostos së tij. Irlanda është vendi i fundit ku ai duhet ta sjellë atë.”
Më 19 mars, z. Murray i shkroi një letër kryeministrit ku tha se i kishte përcjellë znj. Sutherland shqetësimet e qeverisë irlandeze në lidhje me vizitën e propozuar.
Ai tha se përcolli gjithashtu shqetësime për sigurinë, për të cilat nuk kishte një “pikëpamje të konsideruar” në takimin e fundit.
Një vizitë e rishikuar “e zvogëluar” pritej “ndoshta brenda një jave”, shtoi ai.
Udhëtimi u anulua më vonë pasi pala irlandeze “kishte shprehur shqetësim për rreziqet” me të cilat do të përballej Charles nëse vizita do të zhvillohej pa një armëpushim të IRA-s.
Dokumenti, i publikuar nga Arkivat Kombëtare në Kew në vitin 2020, sinjalizoi gjithashtu se nëse Charles do të përdorte Britannia gjatë vizitës, ajo do të “ishte e padëshiruar për disa pjesë të popullsisë”.
“Rreziqet tani duket se i tejkalojnë çdo përfitimi”, përfundoi ajo.
Në një dosje të veçantë nga viti 2003, u kërkua leje që anija e Marinës Britanike, HMS Ark Royal, të ankorohej në Dublin.
Kryeministri Bertie Ahern e hodhi poshtë kërkesën pasi një nëpunës i lartë civil paralajmëroi se një veprim i tillë do të perceptohej si një ndryshim në politikë “drejt shfaqjeve ushtarake britanike në juridiksionin tonë”, pasi anija ishte “një simbol i aftësisë detare britanike”.
“Vizitat nga anijet detare britanike tradicionalisht kanë qenë çështje të pakontrolluara, por prania e Ark Royal në Dublin, fjalë për fjalë, do të ishte një ngjarje kryesore që me siguri do të ndiqej nga një publikim i gjerë, përfshirë edhe në lidhje me rolin e saj në luftën e Irakut”, vuri në dukje zyrtari.
Nëpunësi civil tha se besonte që kërkesa duhej të refuzohej, por tha se për shkak të rëndësisë së saj, ajo duhet t’i drejtohej ministrit përkatës.
Në faqen e parë të dokumentit trefaqësh, një shënim i shkruar me dorë thekson “komentin e kryeministrit në faqen 3”.
Në faqen tre ka një rresht të shkruar me dorë: “pikëpamja ime është ‘jo’.”
Shkëmbimi mund të gjendet në Arkivat Kombëtare të Departamentit të Punëve të Jashtme të Irlandës, nën dosjet me numra 2023/50/509 dhe 2025/127/106.
HMY Britannia është aktualisht e ankoruar në Leith në Edinburg dhe është bërë një atraksion turistik.
nga Sam Woodhouse
Brigitte Bardot, e cila vdiq në moshën 91-vjeçare, fshiu nga kinemaja portretizimin e qetë të grave të viteve 1950, duke ardhur për të personifikuar një epokë të re të çlirimit seksual.
Në ekran, ajo ishte një koktej francez i sharmit prej koteleje dhe sensualitetit kontinental. Një botim e quajti atë “princesha e fryrë dhe kontesha e “eja këtu”, por ishte një imazh që ajo filloi ta urrente.
E reklamuar pa mëshirë si një simbol seksi hedonist, Bardot u zhgënjye nga ambicia e saj për t’u bërë një aktore serioze. Përfundimisht, ajo braktisi karrierën e saj për të bërë fushatë për mirëqenien e kafshëve.
Vite më vonë, reputacioni i saj u dëmtua kur bëri fyerje homofobike dhe u gjobit disa herë për nxitje të urrejtjes racore. Djali i saj e paditi gjithashtu për dëmtim emocional pasi ajo tha se do të kishte preferuar të “lindte një qenush të vogël”.
Ishte një shenjë në kujtimin e një ikone, e cila – në kulmin e saj – i vuri në plan të parë bikinit, dëshirën femërore dhe kinemanë franceze.
Brigitte Anne-Marie Bardot lindi në Paris më 28 shtator 1934.
Ajo dhe motra e saj, Marie-Jeanne, u rritën në një apartament luksoz në lagjen më luksoze të qytetit.
Prindërit e saj katolikë ishin të pasur dhe të devotshëm, dhe kërkonin standarde të larta nga fëmijët e tyre.
Miqësitë e vajzave mbikëqyreshin nga afër. Kur ato thyenin vazon e preferuar të prindërve të tyre, ato rriheshin me kamzhik si ndëshkim.
Ndërsa trupat gjermane pushtuan Parisin gjatë Luftës së Dytë Botërore, Bardot e kaloi pjesën më të madhe të kohës në shtëpi, duke kërcyer me muzikë disqesh.
Nëna e saj e inkurajoi interesin e saj dhe e regjistroi në klasa baleti që në moshën shtatë vjeç.
Mësuesi i saj në Konservatorin e Parisit e përshkroi atë si një nxënëse të shkëlqyer dhe ajo vazhdoi të fitonte çmime.
Jeta si një ‘eune fille’
Por Bardot e ndiente jetën klaustrofobike. Në moshën 15 vjeç, ajo kujtoi më vonë: “Po kërkoja diçka, ndoshta një përmbushje të vetes”.
Një mik i familjes e bindi të pozonte për kopertinën e Elle, revistës kryesore të grave në Francë, dhe fotografitë shkaktuan një sensacion.
Në atë kohë, gratë në modë kishin flokë të shkurtër, i kombinonin me kujdes aksesorët dhe vishnin xhaketa të qepura me kujdes e rroba mbrëmjeje prej mëndafshi.
Flokët e Brigitit i rridhnin rreth shpatullave. Me trupin e hollë dhe atletik të balerinës, ajo nuk ngjante aspak me shoqet e saj modele.
E fotografuar me një seri veshjesh rinore dhe moderne, ajo u bë personifikimi i një stili të ri “jeune fille” (vajze e re).
Në moshën 16-vjeçare, ajo e gjeti veten vajzën më të famshme të kopertinës në Paris.
Fotografitë e saj tërhoqën vëmendjen e regjisorit të filmit Marc Allegret, i cili i udhëzoi asistentit të tij, Roger Vadim, ta gjurmonte atë.
Testet e ekranit nuk patën sukses, por Vadim – i cili ishte gjashtë vjet më i madh – e mori atë, fillimisht si të mbrojturën e tij dhe më pas si të fejuarën e tij.
Ata filluan një aferë të fortë, por kur prindërit e Bardot e morën vesh, e kërcënuan se do ta dërgonin në Angli.
Roger Vadim, ‘ujku i saj i egër’
Në shenjë hakmarrjeje, ajo u përpoq t’i jepte fund jetës, por u zbulua dhe u ndalua në kohë.
Brigitte ishte e dashuruar me regjisoren aspirante.
Ai i dukej asaj si një “ujk i egër”.
“Ai më shikoi, më frikësoi, më tërhoqi dhe unë nuk dija më se ku isha”, shpjegoi ajo më vonë.
Nën një presion të tillë, prindërit e saj u dorëzuan, por e ndaluan çiftin të martohej derisa Brigitte të mbushte 18 vjeç.
Sapo u kalua ky moment historik, çifti eci drejt altarit.
Duke u bërë një ikonë
Vadim filloi ta shndërronte Bardot në yllin që ai besonte se ajo mund të ishte.
Ai ia shiti fotot e dasmës së tyre revistës Paris-Match dhe e udhëzoi atë se si të performonte në publik.
Ai e ndihmoi gruan e tij të re të gjente role të vogla në një duzinë filmash të vegjël, shpesh duke luajtur role të dashura femra të fryra, por të pafajshme.
Por, deri në vitin 1956, ajo ishte kryesisht e famshme për pozimin me bikini – deri atëherë një veshje e ndaluar në Spanjë, Itali dhe pjesën më të madhe të Amerikës për shkak se ishte në kufijtë e etikës – dhe për popullarizimin e modelit të flokëve në formë koshereje bletësh.
Pastaj erdhi peroksidi dhe pjesa që e bëri atë një yll.
Atë vit, filmi i parë i Vadimit, “Dhe Zoti krijoi gruan”, u shfaq në Paris. Ai dështoi të fitonte para në Francë, por shkaktoi trazira në Shtetet e Bashkuara.
Në një vend të mësuar me Doris Day-n, Bardot ishte një sensacion.
Personazhi i saj ndjek orekset e saj seksuale, pa turp, siç bëjnë burrat. Ajo kërcen zbathur në një gjendje transi, lëkura e saj shkëlqen nga djersa, me flokët e saj të krehura të çrregullta dhe të lëshuara.
Mungesa e saj e frenimit shkakton shembjen e rendit shoqëror; jashtë kinemasë, reagimi ishte po aq intensiv.
Ekzistencialistja Simone de Beauvoir e cilësoi atë si një ikonë të “lirisë absolute” – duke e ngritur Brigitte në statusin e një filozofie.
Por shumica morale amerikane u mobilizua. Filmi u ndalua në disa shtete dhe gazetat e denoncuan shthurjen e tij.
Për audiencën, Bardot u bë e padallueshme nga personazhi që luante. Paris-Match e quajti atë “imorale nga koka te këmbët”.
Dhe kur Bardot iku me bashkë-yllin e saj, Jean-Louis Trintignant, imazhi i saj si një libertine e shfrenuar ishte i pashmangshëm.
Ajo u divorcua nga Vadimi, i cili reagoi ashtu siç mund të reagonte vetëm një francez.
«Preferoj të kem atë lloj gruaje», tha ai, «duke e ditur se ajo është jobesnike, sesa të kem një grua që më donte mua dhe askënd tjetër».
Ai vazhdoi të punonte përsëri me Bardot, dhe më vonë jetoi me Catherine Deneuve dhe u martua me Jane Fonda.
Një nënë e pavullnetshme
Në vitin 1959, Brigitte – pas disa historive dashurie – u martua me aktorin Jacques Charrier, me të cilin luajti në filmin Babette Goes To War.
Çifti pati një djalë, Nicolas, por Bardot e urrente shtatzëninë e saj: duke e goditur veten vazhdimisht në stomak dhe duke iu lutur mjekut për morfinë për të shkaktuar një abort.
“E pashë barkun tim të sheshtë dhe të hollë në pasqyrë si një mik i dashur mbi të cilin isha gati të mbyllja kapakun e një arkivoli”, kujtoi ajo më vonë.
Pas divorcit të pashmangshëm, Nikolasi nuk e pa nënën e tij për dekada të tëra.
Ai e paditi Bardot për dëmtim emocional kur ajo botoi një autobiografi në të cilën deklaroi se do të kishte preferuar të “lindte një qen të vogël”.
Brigitte ishte tani aktorja më e paguar në Francë, me disa që sugjeronin se ajo ishte më e vlefshme në aspektin e tregtisë së jashtme sesa në industrinë e makinave të vendit.
Por ajo donte të merrej seriozisht si aktore. “Nuk kam pasur shumë mundësi të aktroj,” u ankua ajo, “kryesisht më është dashur të zhvishem.”
Ajo filloi të tërhiqte vëmendjen e regjisorëve më të respektuar të Evropës, duke fituar vlerësime kritike në dramën e fuqishme të Valës së Re të Jean-Luc Godard, Le Mépris (Përçmimi).
Por cilësia e përgjithshme e punës së saj ishte e përzier, veçanërisht kur ajo guxoi të dilte jashtë Francës dhe në Hollywood.
Një martesë e tretë, me një playboy milioner gjerman, u pasua nga një sërë të dashurash – megjithëse, në mënyrë të pazakontë, ajo e refuzoi Sean Connery-n.
Ajo bëri dhjetëra albume, së bashku me Serge Gainsbourg dhe Sacha Distel.
Me Gainsbourg, ajo regjistroi këngën shqetësuese “Je T’aime… Moi Non Plus”, megjithëse iu lut atij të mos e publikonte.
Një vit më vonë, ai e riregjistroi këngën me aktoren britanike, Jane Birkin. Ajo u bë një hit i madh në të gjithë Evropën, me versionin e Bardot që mbeti i fshehur për 20 vjet.
Aktivist për të drejtat e kafshëve
Pas gati 50 filmash, ajo njoftoi se po tërhiqej për t’ia kushtuar jetën mirëqenies së kafshëve në vitin 1973.
“Ua dhashë bukurinë dhe rininë time burrave,” tha ajo. “Do t’ua jap mençurinë dhe përvojën time kafshëve.”
Ajo mblodhi 3 milionë franga (atëherë rreth 300,000 paund) për të themeluar Fondacionin Brigitte Bardot, duke nxjerrë në ankand bizhuteritë dhe memorabiliet e saj filmike.
Bardot – ose BB siç njihej në Francë – bëri fushatë kundër vrasjes vjetore të fokave në Kanada dhe irritoi disa nga bashkatdhetarët e saj duke dënuar ngrënien e mishit të kalit.
Ajo u bë vegjetariane, sulmoi qeverinë kineze për “torturimin” e arinjve dhe shpenzoi qindra mijëra dollarë për një program për të sterilizuar qentë endacakë rumunë.
Një fund i trazuar për një jetë të trazuar
Në vitet e saj të mëvonshme, ajo u ndoq penalisht në disa raste për urrejtje racore.
Ajo kundërshtoi mënyrën se si fetë islame dhe hebraike i therin kafshët për ushqim.
Por mënyra se si ajo i shprehu kritikat e saj ishte e pafalshme dhe – në fakt – e paligjshme.
Në vitin 1999, ajo shkroi se “atdheu im është pushtuar nga një mbipopullim i të huajve, veçanërisht myslimanëve”. Kjo e dënoi Bardot me një gjobë të madhe.
Ajo vazhdoi të kritikonte martesat ndëretnike dhe të fyente burrat gej të cilët, sipas saj, “luajnë të pasmet, ngrenë gishtat e vegjël lart dhe me zërat e tyre të vegjël kastratosë ankohen për atë që i kanë bërë ata heteroseksualë të tmerrshëm”.
Bardot ishte aq shpesh në gjykatë saqë, në vitin 2008, prokurori deklaroi se ishte “i lodhur” nga ngritja e akuzave kundër saj.
Në vitet 1960, Brigitte Bardot u zgjodh si fytyra zyrtare e Marianne, emblemës së lirisë franceze.
Pastaj ajo vetë u bë një ikonë: një grua e bukur, e çliruar dhe moderne që refuzoi të konformohej me stereotipet e vjetruara.
Pas tre martesave të dështuara dhe disa tentativave për vetëvrasje, ajo hoqi dorë nga vëmendja për të bërë fushatë kundër mizorisë ndaj kafshëve. Për habinë e saj, magjepsja e medias me të vazhdoi, edhe kur fama u bë famëkeqe.
Ajo la pas bashkëshortin e saj të katërt, Bernard d’Ormale, një ish-këshilltar i politikanit të ndjerë të ekstremit të djathtë Jean-Marie Le Pen.
Dhe, në një fund të trazuar të një jete të trazuar, mendimet politike të Bardot bënë që ajo t’i kalonte vitet e fundit si një grua gjysmë e vetmuar duke luftuar akuzat për urrejtje racore në gjykata.
Zbulohet pas 12 vitesh, çfarë tha Michael Schumacher para se të aksidentohej
Ish-kampioni i botës në boks Anthony Joshua plagoset në një aksident automobilistik në Nigeri, dy persona humbin jetën
20 pikat e Zelenskyt për t’i dhënë fund luftës, Rusia kundër!
FOTO/ Nëna me dy fëmijët humbën jetën në një zjarr tragjik në Angli
Autoboti i pastrimit të ujërave të zeza, po shpërndan ujë për qytetarët në Vlorë
Strakosha në formë të jashtëzakonshme, AEK-u gjen stabilitet. Garanci edhe për Kombëtaren
I dhanë mundësinë të krijojë qeverinë pa opozitën, Kurti mesazh falënderues për të gjithë votuesit e LVV: U jemi mirënjohës përjetë
Vlora 4 ditë pa ujë, kryetarja e bashkisë: Defekti, fatkeqësi natyrore. Ujësjellësi s’është në varësinë tonë, protestën po e bën opozita
Peskov: Rusia pajtohet me vlerësimin e Trump, bisedimet në fazën përfundimtare
U kap me kokainë me vlerë 230 mijë euro, shqiptari: Mos më dënoni, më lejoni të kthehem në Shqipëri
Shpërthimi në Shkodër, OSHEE përgënjeshtron Policinë: Nuk ka ndodhur për shkak të boksit të matësve në pallat
Berisha: Nuk ka forcë në botë që e mban në pushtet Edi Ramën në qoftë se ne i pushtojmë sheshin. Kjo është rruga!
“Kurti fitues pas muajsh bllokade politike”, BBC: Normalizimi i marrëdhënieve me Brukselin dhe Uashingtonin në axhendën e qeverisë së re
Kush është “zbatuesi hije” i Shtëpisë së Bardhë me ndikim të jashtëzakonshëm te Trump
Përfundon numërimi i votave për subjektet politike, nis numërimi për kandidatët në 38 Qendra Komunale
Shqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
FOTO/ Nëna me dy fëmijët humbën jetën në një zjarr tragjik në Angli
U kap me kokainë me vlerë 230 mijë euro, shqiptari: Mos më dënoni, më lejoni të kthehem në Shqipëri
Rrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
Ish-kampioni i botës në boks Anthony Joshua plagoset në një aksident automobilistik në Nigeri, dy persona humbin jetën
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
Hetimet për atentatin e Rinasit, burime: Autorët pasi dogjën mjetin që përdorën në krim u larguan me ambulancë
Spitalet paralajmëruan se kriza e kujdesit në fund të jetës kërcënon trajtimin
Dalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
Përplasjet kufitare Taxhikistan-Taleban: Çfarë fshihet pas tyre, pse ndikojnë në Kinë?
Disidenti egjiptian kërkon falje për tweets, ndërsa konservatorët kërkojnë dëbim nga Mbretëria e Bashkuar
Presidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
-
Albania2 days ago
Shqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
-
UK2 hours agoFOTO/ Nëna me dy fëmijët humbën jetën në një zjarr tragjik në Angli
-
Albania3 hours agoU kap me kokainë me vlerë 230 mijë euro, shqiptari: Mos më dënoni, më lejoni të kthehem në Shqipëri
-
UK2 days ago
Rrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
-
Albania18 hours ago
VIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
-
Sports2 hours agoIsh-kampioni i botës në boks Anthony Joshua plagoset në një aksident automobilistik në Nigeri, dy persona humbin jetën
-
Albania18 hours ago
Anomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
-
Albania20 hours ago
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri