Nga Lutfi Dervishi
10 ditë më parë kryeministri dhe gjysma e qeverisë nga lartësitë e vizitës në Dubai dhe detyrës kumtuan se përballë krizës thjesht duhen shtrënguar rripat dhe dhëmbët. Protestat në Tiranë dhe rrethe e kthyen qeverinë me këmbë në tokë dhe kriza aktivizoi Kryeministrin si për të na kujtuar se në ditë normale ai mund t’i lejojë vetes vetëm të merret me çështje të mëdha (Ukraina, NATO, ngrohja globale etj) dhe nuk mund të merret me problemet e rëndomta të qeverisjes Shqipërisë.
Kriza rriti adrenalinën e Kryeministrit, i cili ktheu mbrapsht çfarë kishte thënë 48 orë më parë dhe nisi sulmin për të fituar opinionin publik!
Protestat nxorrë në shesh shkëputjen totale nga realiteti i përditshëm i qeverisë me të qeverisurit. Deklaratat të denja vetëm për meme të klasit të parë të anëtarëve të kabinetit (njëra pas tjetrës a thua se ishin koordinuar kush këput më shumë mufka) dhe mungesa totale e informacionit për gjendjen e tregut- tregojnë se qeveria (bën sikur) punon vetëm po pa njerëz në sheshe. Më keq se qeveria këtë radhë u kap opozita kryesore e vendit e cila në kohën kur mijëra njerëz ishin në sheh fliste për hapa para, hapa pas, a thua se të shtunën e shkaur ishte mbyllur dhe bënte prova në një kurs vallëzimi për mbrëmjen e matures.
Dyshoj se edhe sot e kësaj dite anëtarët e kabinetit e dinë gjendjen e çmimeve të ushqimeve, le më të kenë informacion për gjendjen e rezervës apo të kenë ndonjë ide për 3 muajt e ardhshëm. Në mungesë të informacionit konkret flet për krizën si një e keqe e pashmangshme me të cilën do të përballesh. Në këtë rast thjesht përhap panik dhe më shumë se lufta në Ukrainë, paniku i përhapur nga qeveria “çmendi” çmimet. Kriza si çdo krizë tjetër nxorri në pah mungesën e funksionimit të institucioneve (inspektoriatate, autoriteti konkurrencës, ministritë e linjësetj). Ndërkohë që çmimet në tregjet e vendit arritën dhe kaluan çmimet në vendet e BE-së, rrogat e shqiptarëve mund të arrijnë ato të BE-së në rastin më të mirë pas 40 vitesh?!
Nëse kriza ka 7 ditë, ne jemi ende në ditën e parë të saj. Gjendja mund të vijë duke u përkeqësuar, por krizat nuk përballohen me propagandë, masa populiste dhe veprime kuturu. Kriza kërkon strategji të qartë. Plane konkrete. Veprime konkrete. Nuk rregullohet çatia ditën që bie shi! Në momente krizash më shumë se fjalët vlejnë veprimet dhe ndonjëherë më shumë se veprimet vlejnë edhe gjestet dhe mesazhet që përcjell. Nëse tregon se edhe ti je një prej njerëzve të prekur, apo së paku e kupton se në çfarë gjendje janë të prekurit, ke fituar gjysmën e betejës.
Në takimet e djeshme të Kryeministrit me “grupet e interesit”- shqetësimi i parë i renditur ishte “trefishimi i çmimit hekurit” dhe ndërtuesit kanë ndërprerë punën. Mund të ishte artikuluar si shqetësim i parë bujqësia, mund të ishin artikuluar shtresat më të prekura,…etj
Problemet e sigurisë energjitike dhe sigurisë ushqimore do të jenë sfidat e mëdha me të cilat mund të përballet vendi. Kriza që është përpara është e pangjashme me tërmetin (ku na u ndodhën dhe na ndihmuan nga gjithë bota), është e pangjashme me pandeminë, kjo krizë më shumë se njerëzit do të testojë institucionet dhe qeverinë.
Sa për opozitën ajo është e zënë me punë më të rëndësishme dhe të komplikuara që ndoshta zgjidhen pas përfundimit të luftës në Ukrainë.
Lajmi i mirë është se protesta e ktheu qeverinë në punë. Lajm i keq është nëse qeveria ende nuk e di çfarë pune duhet të bëjë.
P.S
Të paktën këto ditë sikur nuk ka shumë kuptim hashtagu që poston qeveria #skakohëpërpushim ! Mund të zëvendësohet me #çfarëtëbëjmë! Ose#nazuridhekyhall
