Nikita Chybrin thotë se ende kujton se si bashkëluftëtarët e tij rusë, ikën pasi përdhunuan dy gra ukrainase në veriperëndim të Kievit në mars.
“I pashë duke vrapuar dhe më pas mora vesh se ishin përdhunues. Ata përdhunuan një nënë dhe një vajzë”, tha ai në një intervistë për CNN.
“Komandantët e tyre”, tha Chybrin ngritën supet kur morën vesh për përdhunimet.
Përdhunuesit e dyshuar u rrahën, thotë ai, por kurrë nuk u ndëshkuan plotësisht për krimet e tyre.
“Ata nuk kanë qenë kurrë në burg. Vetëm janë shkarkuar. Vetëm kështu: “Shkoni! Kaq”, shtoi ai.
Chybrin është një ish-ushtar nga qyteti rus Yakutsk, i cili thotë se ka shërbyer në Brigadën e 64-të të Motorizuar të Gardës së Veçantë, një njësi famëkeqe ushtarake ruse e akuzuar për krime lufte në Bucha, Borodyanka dhe qytete dhe fshatra të tjera në veri të Kievit.
Ai dezertoi nga ushtria ruse në shtator, dhe iku në Evropë përmes Bjellorusisë dhe Kazakistanit.
Në prill, Ministria e Mbrojtjes e Ukrainës i etiketoi ushtarët e Brigadës së Chybrin si kriminelë lufte, pasi u zbuluan varreza masive të civilëve të vrarë, trupat e të cilëve u gjetën të shtrirë në rrugë pas tërheqjes së forcave ruse nga rajoni i Kievit.
Dokumentet ushtarake të Chybrin, të cilat i pa CNN, tregojnë se komandanti i tij ishte Azatbek Omurbekov, oficer i ngarkuar në Brigadën e 64-të së Motorizuar të Gardës, i njohur si “Kasapi nga Buça”, që është nën sanksione nga Bashkimi Evropian dhe Mbretëria e Bashkuar dhe Shtetet e Bashkuara.
Kremlini ka mohuar çdo përfshirje në vrasjet masive, duke përsëritur pretendimet e pabaza se imazhet e civilëve të vdekur ukrainas janë të rreme. Në një lëvizje që ngjalli zemërim në mbarë botën, presidenti rus Vladimir Putin, i dha njësisë një titull nderi ushtarak, dhe e vlerësoi atë për “heroizmin” dhe “veprimet e guximshme”.
Duke folur për CNN në vendin evropian ku ai kërkoi azil, Chybrin detajoi disa nga krimet për të cilat thotë se ka qenë dëshmitar, dhe dëgjuar histori duke theksuar se do të ishte i gatshëm të dëshmonte kundër njësisë së tij në një gjykatë penale ndërkombëtare. Ai pretendon se nuk ka kryer asnjë krim.
“Unë nuk i pashë vrasjet, por pashë përdhunuesit duke ikur, duke u ndjekur nga (pjesëtarë të lartë të njësisë) sepse kishin kryer përdhunim”, tha ai.
Ai tha gjithashtu se njësia kishte “urdhra të drejtpërdrejtë për të vrarë” këdo që ndante informacione rreth pozicioneve të njësisë, qoftë ushtarak apo civil.
“Nëse dikush kishte një telefon – kemi pasur urdhër ta qëllonim”, tha ai.
Ai thekson se nuk ka dyshim se disa burra në Brigadën 64-të të Motorizuar të Gardës, ishin në gjendje të vrisnin civilë të paarmatosur.
“Ka maniakë që kënaqen të vrasin një njeri. Të tillë maniakë janë shfaqur atje”, shtoi dezertori rus.
Chybrin tha gjithashtu se rusët kryen plaçkitën masive, duke vjedhur kompjuterë, bizhuteri dhe gjithçka që dëshironin.
“Ata nuk e fshehën fare. Shumë nga njësia ime, kur u larguam nga Lipovka dhe Andreevka në fund të marsit, morën vetura civile dhe i shitën në Bjellorusi” theksoi ai.
“Mentaliteti është – nëse vjedh diçka, je i mirë. Nëse askush nuk të kap, mirë! Nëse sheh diçka që është e shtrenjtë dhe e vjedh dhe nuk të kapin, je mirë”, tha ndër tjera ushtari rus.
Sa i përket komandantëve të njësive, ai tha se ata ishin në dijeni të përdhunimeve, vrasjeve dhe grabitjeve të supozuara, por nuk ishin të interesuar të kërkonin drejtësi.
“Ata reagonin si ‘sidoqoftë, ka ndodhur, tash çfarë?’. Në fakt, nuk ka pasur fare reagim. Nuk kishte disiplinë”, tha ai.
CNN kontaktoi Ministrinë ruse të Mbrojtjes për koment mbi akuzat, por nuk mori përgjigje.
Chybrin nuk ka dyshim se Rusia në fund do të humbë luftën kundër Ukrainës, por jo derisa të mos humbin shumë jetë të tjera.
“Rusia nuk do të ndalet derisa të derdhet gjak i madh, derisa të gjithë të vdesin. Ushtarët janë mish për top për ta. Ata nuk i respektojnë”, tha ai.
Pasi pa nga afër luftimet, ai tha se pajisjet që kanë ushtarët rusë nuk përputhen me armët në të cilat ka qasje Ukraina. Thotë se ndërsa Ukraina merr disa nga armatimet më të avancuara të disponueshme nga aleatët e saj perëndimorë, ushtria ruse mbështetet në pajisjet e epokës sovjetike të përdorura gjatë luftës së viteve 80-ta në Afganistan.
“Sigurisht që Rusia do të humbë. Sepse e gjithë bota mbështet Ukrainën. Është marrëzi të mendosh se rusët do të fitojnë”, tha ai.
“Ata menduan se do të pushtonin Kievin për tre ditë. Cila ditë e luftës është tani? Dita e 260-të? Ata menduan se do të vinin në Ukrainë dhe do të priteshin me lule. Por u është të shkojnë në dreq të mallkuar dhe janë goditur me koktej molotovi”, tha ndër tjera ai.
Sipas Chyrbin, burrat në njësinë e tij ishin gjithashtu jashtëzakonisht të papërgatitur për luftim. Tha se trajnimi që iu nënshtrua njësia e tij, përbëhej nga komandantët duke u dhënë atyre një armë dhe 5,000 fishekë.
“Askush nuk po bënte asgjë. Nuk kishte trajnim të vërtetë. Unë punoja me kompjuter, në zyrë, punoja si kositës i barit…”, tha ai.
Mungesa e trajnimit u bë e dukshme kur arritën në Ukrainë. Të njëjtët njerëz që mburreshin se ishin “si Rambo” para se të shpërndaheshin, janë kthyer të thyer nga lufta, tha ai.
“Ata që thanë se do të gjuanin lehtësisht ukrainasit, kur u kthyen nga vija e frontit nuk mundeshin as të flisnin me mua, ata panë luftën, disfatën, shokët e tyre duke u vrarë, panë kufomat. E kuptuan – por nuk mundën të shpëtonin”, shtoi ai.
Ai theksoi se shumë njerëz ishin të trajnuar dobët dhe shumica nuk e kishin idenë se ku po shkonin.
“Ishte një gënjeshtër e madhe. Ishte stërvitje ushtarake me ushtrinë bjelloruse. Dhe ata na gënjyen. Më 24 shkurt, thjesht thanë se të gjithë do të shkonin në luftë”, tha Chybrin, duke shtuar se fillimisht nuk pranoi të shkonte.
“Gjëja e parë që thashë ishte: “Komandant, shko në dreq të mallkuar, nuk dua të shkoj në luftë”, dhe më tha: “Hej, do të kesh probleme të mëdha, do të shkosh në burg dhe familja jote do të ketë probleme të mëdha… dhe më sulmoi dhe më futi në një automjet special duke mbyllur derën. Nuk mund ta hapja derën nga brenda. Kështu që shkova në Ukrainë”, shtoi Chyrbin.
Ai e kaloi një muaj në Ukrainë. Kur Brigada e 64-të e Motorizuar e Gardës u tërhoq nga zona në veriperëndim të Kievit në fund të marsit, pas ofensivës së dështuar atje, ai u kthye në Bjellorusi me njësinë e tij.
Tha se pësoi një lëndim në shpinë dhe shkoi në një spital ushtarak në Rusi, por u detyrua të kthehej në Ukrainë në maj. Këtë herë u dërgua në rajonin e Kharkivit në lindje të Ukrainës, dhe më pas në pyjet përreth Izymit.
Atëherë më në fund pati një shans për të shpëtuar, vuri re se komandantët e njësive të tjera po largoheshin nga zona me një kamion drejt Rusisë, dhe u hodh brenda.
“Unë u hodha në kamion dhe pashë djem të tjerë, ata gjithashtu po largoheshin nga Ukraina. Thanë se nuk duan të shkojnë në luftë, ne i kemi paguar komandantit para për të vozitur. Prita dhe arritëm afër kufirit rus dhe kamioni u ndalë, të gjithë u hodhëm nga ai. Shkova në kufi dhe thashë se kisha nevojë për kujdes mjekësor”, tha ai.
Kur u kthye në Rusi, kaloi pothuajse një muaj në spital i shtrirë me dhimbje të mëdha.
“Ata thanë se nëse doja të shkoja në një sanatorium të veçantë, duhej të firmosja një letër që do të kthehesha në luftë”, tha ai.
Duke ditur se duhej të shkonte sa më larg që të ishte e mundur nga qyteti i largët lindor i Khabarovsk ku ishte vendosur, Chybrin fillimisht iku nëpër Rusi për në Shën Petersburg, dhe më pas mori një tren për në Bjellorusi. Atje ai arriti të gjente një ndërmjetës që e ndihmoi të arrinte në Kazakistan, nga ku më në fund udhëtoi për në vendndodhjen e tij aktuale.
