Është një nga vendbanimet më të vjetra në Europë dhe interesi i arkeologëve është shtuar shumë. Ndaj në Lin të Pogradecit, në çdo rinisje të gërmimeve shtohen edhe pikëpyetjet shkencore. Tashmë arkeologët po studiojnë për t’i dhënë shpjegim largimit të popullatës pasi vendbanimi është vërtet 6000 vjeçar, por, aktiviteti jetësor aty është zhvilluar vetëm 2000 vite e më pas mendohet të jenë larguar drejt Europës.
“Ajo që sot dihet për siguri është se jeta në Lin nisi 6000 vite para Krishtit dhe kemi të paktën 2000 vite jetë aktive, e më pas jeta është ndaluar për arsye që ende nuk dihen. Kjo konfirmon atë që kemi thënë, se nuk kemi vetëm një moment kur ky vend ka qenë i populluar, por këtu ka patur shtrirje në kohë. Do të thoja se pikturë me e madhe është se po fillojmë të lidhim historinë, tipe të tilla janë gjetur edhe Itali, Kroaci por këtu janë më të vjetra e mendohet që gjithçka të ketë patur pikënisjen në Lin”, tha arkeologu Albert Hafner.
Teksa paralelisht gërmimet vazhdojnë e do të duhen vite të tjera për përfundimin e tyre, arkeologu shqiptar Adrian Anastasi bën thirrje që institucionet shtetërore të mundësojnë ngritjen e formave konceptuale, ku t’u vihet në ndihmë turistëve të huaj.
Në të njëjtën linjë shkon dhe ambasadorja zvicerane, e cila tregon se nga ky vend drejt Linit turistët janë të shumtë.
“Pa diskutim që Lini është thesar i madh, jo domosdoshmërish krijojmë muze por forma muzeale të jenë të aksesueshme për turistët. Ndoshta është thirrje që institucionet që e kanë për detyrë të merren me muze të nisin t’i ndërtojnë në pikëpamje konceptuale. Është interesante të shohësh si shkojnë punët në Lin, studentet qe kane ardhur. Historia tregon një Shqipëri shumë të vjetër. Ka shumë turistë zvicerane që po vijnë në Lin këtu pamje është fantastike për ta, po mësojmë për historinë e palafiteve, ka interes të madh për ata”, tha ambasadorja e E Zvicrës në Shqipëri, Ruth Huber.
Vendbanimi i Linit u konfirmua vitin e kaluar zyrtarisht se është vendbanimi më i vjetër në Europë, plot 6000 ndoshta edhe më i vjetër.
