Alexander Rogers, një student 20-vjeçar i Universitetit të Oksfordit, ka ndërruar jetë në një ngjarje tragjike më 15 janar të këtij viti, duke u hedhur nga Ura Donnington në Thames, pak ditë pas kthimit në universitet pas pushimeve. Rogers, i cili ishte në vitin e tij të tretë të studimeve në shkencat materiale në kolegjin Corpus Christi, ishte një djalë i talentuar dhe i angazhuar, jo vetëm në akademikë, por edhe në aktivitete sportive dhe jetën shoqërore.
Rogers ishte njohur për performancën e tij të shkëlqyer akademike dhe përfshirjen në ekipin e varkave të kolegjit, ku ishte një nga anëtarët kryesorë të ekipit të mashkullit në “tetëshen e parë”. Gjithashtu, ai ishte i angazhuar si arkëtar i studentëve për një vit dhe ishte shumë i njohur për personalitetin e tij të ngrohtë dhe shoqëror. Megjithatë, pak ditë pas kthimit në kampus, jeta e tij mori një kthesë tragjike.
Në datën 11 janar, Rogers pati një takim me një shoqe të tijën, e quajtur vetëm “B”. Pas këtij takimi, B i kishte shprehur disa shqetësime për ngjarjen e ndodhur dhe më vonë ajo diskutoi me miqtë e saj meshkuj të ngushtë për “takimin seksual” që kishte ndodhur, duke shfaqur shqetësime për ngjarjen. Disa ditë pas kësaj, tensionet u përshkallëzuan dhe çuan në një përplasje fizike mes Rogers dhe një ish-të dashuri të B, një ngjarje që rriti atmosferën e tensionit dhe armiqësisë brenda rrethit të tij shoqëror.
Tensionet vazhduan të rriteshin, dhe më 13 janar, Rogers u përball me dy miqtë e tij më të afërt, të identifikuar si C dhe E, për të diskutuar mbi akuzat që ishin ngritur ndaj tij. Ata i kërkuan hapësirë, por i premtuan se do ta kontrollonin gjatë javëve në vijim. Rogers, megjithatë, u duk se kishte filluar të ndihej i përjashtuar nga grupi i tij shoqëror dhe i pafuqishëm për të riparuar marrëdhëniet e tij.
Dy ditë më vonë, Rogers la një shënim për miqtë dhe familjen e tij, ku shprehte keqardhje për veprimet e tij dhe kërkonte falje, duke shpjeguar se ato ishin “të pafalshme”, megjithëse “pa qëllim”. Më pas, më 15 janar, një kalimtar pa Rogers duke u hedhur nga ura. Policia e nxori trupin e tij nga lumi dhe, pas një ekzaminimi të trupit, mjekët konfirmuan se shkaku i vdekjes ishte trauma e rëndë në kokë, duke regjistruar vdekjen si një akt të vetëvrasjes.
Një hetim i zhvilluar pas vdekjes së Rogers nxori në pah një çështje shqetësuese: ndikimi i një kulture të “anulimit” dhe izolimit social në kampus. Dr. Dominique Thompson, një ekspert i shëndetit mendor dhe mjek i kolegjit Corpus Christi, u angazhua për të shqyrtuar ndikimin e kësaj kulture mbi studentët. Ajo theksoi se izolimi social, shpesh i bazuar në akuzat për sjellje të pahijshme, mund të kishte pasoja fatale për individë të rinj si Rogers.
Përjashtimi i Rogers nga grupet shoqërore dhe humbja e mbështetjes emocionale nga miqtë e tij të ngushtë mund të ketë luajtur një rol të rëndësishëm në shtimin e ndjenjës së dëshpërimit që ai përjetonte, duke e çuar atë në vendimin tragjik për të mbyllur jetën. Dr. Thompson paralajmëroi se kjo kulturë e “anulimit” është një problem që nuk është i kufizuar vetëm në Universitetin e Oksfordit, por është një fenomen që mund të ndodhi në universitete të tjera dhe ka nevojë për një shqyrtim të kujdesshëm.
Kolegji Corpus Christi ka pranuar ekzistencën e kësaj kulture të përjashtimit dhe ka angazhuar për të zvogëluar rrezikun e tragjedive të ngjashme në të ardhmen. Ata do të zbatojnë rekomandimet e Dr. Thompson për të përmirësuar trajtimin e akuzave dhe për të ndihmuar në mbështetje më të madhe për studentët që mund të ndjehen të përjashtuar.
Miqtë e Rogers kanë reaguar me trishtim të thellë pas humbjes së tij, duke organizuar një maratonë në kujtim të tij dhe për të mbledhur fonde për bamirësinë e vetëvrasjes Papyrus. Ata e kujtojnë Alexander Rogers si një djalë të dashur, të ngrohtë dhe me një buzëqeshje të ndritshme që solli gëzim në jetën e të tjerëve. Njëri prej miqve të tij tha: “Humbja e Zander ka qenë sizmike./DailyMail
