Elizabetha I, vajza e Henri VIII, mbetet e vetmja mbretëreshë angleze që nuk u martua kurrë, një fakt që i dha asaj nofkën e famshme “Mbretëresha e Virgjër”. Për 45 vjet në fron, ajo iu shmang në mënyrë të qëndrueshme kërkesave të vazhdueshme të këshilltarëve dhe Parlamentit për të lidhur kurorë, një vendim që tani interpretohet jo vetëm si zgjedhje personale, por si një akt i zgjuar politik dhe i vetëmbrojtjes.
Një nga momentet kyçe që hedh dritë mbi këtë vendim ishte vizita e saj e fundit në Kështjellën Kenilworth në vitin 1575. Pronari i kështjellës, i preferuari i saj, Robert Dudley, organizoi një festë madhështore prej 19 ditësh, që kushtoi miliona në vlerat e sotme. Shumë historianë besojnë se kjo ekstravagancë ishte një përpjekje e hollësishme dhe e kushtueshme për t’i propozuar martesë. Megjithatë, një performancë dramatike që i lutej mbretëreshës të martohej u anuluar papritur, duke shënuar fundin e festimeve dhe, me gjasë, të shpresave të Dudleyt.
Vendimi i Elizabetës për të qëndruar beqare ishte një strategji brilante politike. Duke u martuar me një princ të huaj, ajo do t’i kishte dorëzuar Anglinë ndikimit të jashtëm nga fuqitë rivale si Spanja apo Franca. Po ashtu, një martesë me një fisnik anglez do të kishte ngjallur xhelozinë e fisnikëve të tjerë. Duke u mbajtur e pamartuar, ajo arriti të përdorte mundësinë e martesës si një mjet negociimi, duke mbajtur rivalët e saj nën kontroll. Ajo e kultivoi imazhin e saj si një mbretëreshë plotësisht e përkushtuar ndaj vendit, duke u martuar, siç thoshte ajo, vetëm me “Anglinë”.
Arsyet personale dhe psikologjike
Përveç strategjisë politike, vendimi i saj kishte rrënjë të thella personale. Elizabetha dëshmoi se si babai i saj, Henri VIII, ekzekutoi nënën e saj Anne Boleyn, kur ajo ishte vetëm 3 vjeçe, një traumë që disa historianë besojnë se e bëri atë të frikësohej nga intimiteti dhe seksi. Ajo ishte gjithashtu e ndërgjegjshme për rrezikun e madh të lindjes së fëmijëve në atë epokë, pasi kishte parë që nëna e dytë e fëmijës së Henrit, Jane Seymour, vdiq pikërisht nga kjo.
Duke qenë një grua e arsimuar, inteligjente dhe me karakter të fortë, ajo nuk dëshironte të nënshtrohej ndaj asnjë burri, duke deklaruar famshëm: “Do të kem vetëm një zonjë këtu dhe asnjë zotëri”. Refuzimi i saj për t’u martuar apo për të pasur fëmijë ishte një akt radikal i autonomisë dhe vetëmbrojtjes për një grua të fuqishme të kohës së saj.
Sot, historia e saj vazhdon të frymëzojë artistë dhe historianë. Vizita në Kenilworth ka frymëzuar një instalacion të ri arti, “Loja e Ligë”, që e paraqet mbretëreshën si një luane në një fushë shahu gjigante, duke simbolizuar betejën e saj politike për të mbijetuar dhe qeverisur e vetme.
