Evropa, një nga kontinentet më të rëndësishme dhe të vjetër të botës, ka një emër me origjinë të diskutueshme, që përfshin elementë nga mitologjia, gjeografia dhe gjuhësia e lashtë.
Sipas shumë studiuesve, fjala “Evropë” mund të vijë nga fjalët greke eurys (i gjerë) dhe ops (fytyrë/sy), duke e përkufizuar si “shikim i gjerë”, një përshkrim simbolik i kontinentit nga perspektiva e detarëve grekë citon Britanica.
Një tjetër teori sugjeron se emri rrjedh nga fjala akadiane erebu, që do të thotë “perëndim dielli”. Kjo teori mbështetet nga fakti që, për popujt e Mesopotamisë, Evropa ndodhej në drejtimin ku perëndonte dielli.
Sipas një prej miteve më të njohura, Evropa ishte një princeshë fenikase e rrëmbyer nga Zeusi, i cili mori formën e një demi. Miti përfundon me vendosjen e saj në një tokë të largët që më pas mori emrin e saj, Evropa.
Pavarësisht nga origjina e saktë, emri Evropë mbart një simbolikë të thellë që lidhet me ndryshimet kulturore, zhvillimin e qytetërimeve dhe perceptimet historike të botës.
