AFP
Presidenti rus, Vladimir Putin, tani duhet të vendosë për hapat e tij të ardhshëm pas pushtimit prej pesë muajsh të Ukrainës, i cili filloi në shkurt.
Pasi trupat ruse pushtuan qytetin strategjik ukrainas të Lisiçanskut të dielën, këtu janë pesë opsione të ndryshme, të ngritura nga ekspertët e sigurisë që folën me AFP-në.
Përparim
Forcat ruse duket se janë në rrugën e duhur për të marrë kontrollin e plotë të rajonit të Donbasit që pjesërisht mbahej nga separatistët pro-Kremlinit para pushtimit të 24 shkurtit.
Kontrolli i Detit të Zi
Qyteti jugor i Ukrainës, Herson, ishte një nga të parët që ra në duart e forcave ruse në ditët e para të luftës.
Por, kontrolli i Rusisë në bregun e Detit të Zi nuk është i sigurt.
“Kundërsulmet nga Ukraina në jug… i vendosin forcat ruse në dilemë. A e mbështesin ofensivën e tyre lindore, apo e përforcojnë ndjeshëm jugun?”, tha Mick Ryan, një ish-gjeneral në ushtrinë australiane.
Pyetja është edhe më urgjente pasi “lufta në jug është një front me rëndësi strategjike më të madhe” se Donbasi, shtoi ai.
Pretendimi për marrjen e territorit përgjatë bregdetit mund t’i lejojë Moskës të krijojë një urë tokësore në gadishullin e Krimesë, që e aneksoi në vitin 2014, ndërsa të dyja palët duan të kontrollojnë portet e Detit të Zi të Ukrainës.
Ndajeni Harkivin
Qyteti i dytë më i madh i Ukrainës, Harkiv, është afër kufirit verilindor me Rusinë – dhe ndodhet në një xhep ende të kontrolluar nga Kievi që ende mund të shkëputet nga forcat ruse.
“Nëse ukrainasit dorëzohen dhe Harkivi është plotësisht i izoluar, rusët mund t’i detyrojnë ata të zgjedhin midis angazhimit për të mbrojtur qytetin ose heqjes së presionit në jug drejt Hersonit”, tha Pierre Razoux.
Do të varet nga presidenti Volodymyr Zelensky dhe komandantët ukrainas “të vendosin njësitë e tyre në mënyrë që të parandalojnë një përparim të madh veror” që mund të rrethojë Harkivin, shtoi ai.
“Rrethimi i Harkivit, shtëpisë së 1.4 milion njerëzve në kohë paqeje, mund të jetë i përgjakshëm dhe mund të zgjasë deri në një vit”, tha Razoux.
Ndajeni Perëndimin
Derisa Perëndimi deri më tani ka mbajtur një front kryesisht të bashkuar të sanksioneve dhe mbështetjes për Ukrainën, përparimet e vazhdueshme ruse mund të largojnë gjykimet e aleatëve për interesat e tyre.
“Qëllimi për Rusinë është të vazhdojë të shtypë forcat ukrainase në fushën e betejës, ndërsa pret që vullneti politik për të mbështetur Ukrainën të zbehet në mesin e vendeve perëndimore”, tha Colin Clarke, drejtor kërkimi në qendrën e ekspertëve Soufan në Nju Jork.
Dërgesat e ndihmës ushtarake perëndimore kanë qenë shumë të ngadalta dhe shumë të vogla për ta kthyer betejën në mënyrë vendimtare në favor të Kievit.
Ndërkohë, inflacioni i shkaktuar nga ndikimi i luftës në produktet bazë si ushqimi dhe energjia mund ta largojë gradualisht opinionin publik nga mbështetja e fortë fillestare për Ukrainën.
“Amerikanët mund t’u thonë ukrainasve ‘nuk mund të vazhdoni'”, tha Alexander Grinberg, një analist në Institutin e Jerusalemit për Sigurinë dhe Strategjinë.
Bisedime të hapura
Vetë Rusia po vuan kosto të rënda nga sanksionet perëndimore, viktimat në fushën e betejës dhe humbjet e materialit ushtarak.
“Putini do të detyrohet të negociojë në një moment, ai është kafshuar më shumë sesa mund të përtypë”, tha Colin Clarke.
Në fund të qershorit, zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov, ngriti tashmë opsionin e bisedimeve – me kusht që “të zbatohen të gjitha kushtet e vendosura nga Rusia”, të cilat mbeten të papranueshme për Kievin.
Por, kontrolli i tij mbi informacionin e brendshëm do të thotë se lideri rus ka një dorë të lirë për t’i thënë publikut se objektivat e tij janë arritur, për të justifikuar një pauzë në luftime.
Një sfidë më e madhe mund të jenë ndarjet në palën ukrainase.
Liderët e vijës së ashpër dhe ushtarakët do të “refuzonin çdo kompromis me Rusinë” edhe nëse Zelensky do të ishte i gatshëm të arrinte një marrëveshje, tha Pierre Razoux.
“Ata mund të tolerojnë një konflikt të ngrirë, por jo një humbje”.
