Është pyetja që ne kemi bërë për muaj të tërë. Madje edhe para se Rusia të pushtonte Ukrainën. Çfarë mendon dhe po planifikon Vladimir Putin?
Më lejoni të marr mohimin në fillim. Nuk kam asnjë “top kristali” për parashikime. As nuk kam mundësinë të flas me Putinin direkt në telefon.
Ish-presidenti i SHBA, Xhorxh Ë Bush tha një herë se ai e kishte parë Vladimir Putinin në sy dhe e kishte pyetur nëse “kishte ndonjë ndjenjë në shpirtin e tij”. Shikoni sa mirë përfundoi kjo për marrëdhëniet mes Rusisë dhe Perëndimit.
Pra, të futesh në mendjen e udhëheqësit të Kremlinit është një detyrë mjaft e pafalshme. Por është e rëndësishme të provoni. Ndoshta më shumë se kurrë tani. Në dritën e kërcënimeve të fundit bërthamore nga Moska.
Nuk ka dyshim se presidenti rus është nën presion. I ashtuquajturi “operacioni i tij special ushtarak” në Ukrainë ka shkuar keq për të. Ishte dashur t’a kryente vetëm për disa ditë. Por jemi gati 8 muaj më pas dhe nuk ka fund në horizont.
Kremlini pranon humbje “të rëndësishme” të trupave. Në javët e fundit ushtria ruse ka humbur territore në Ukrainë, të cilat i kishte pushtuar më parë.
Për të rritur numrin e trupave, muajin e kaluar Presidenti Putin shpalli mobilizim të pjesshëm. Diçka që ai këmbëngulte se nuk do ta bënte. Ndërkohë, sanksionet vazhdojnë të degradojnë ekonominë ruse.
Pra, kthehemi te gjendja shpirtërore e Putinit. A do të mendojë ai se e kishte gabim? Se vendimi i tij për të pushtuar ishte një gabim thelbësor?
Mos e bëni këtë supozim.
“Perceptimet e Putinit drejtojnë të gjithë situatën në këtë konflikt” – beson Konstantin Remchukov, pronar dhe kryeredaktor i gazetës ruse Nezavisimaya Gazeta.
“Ai është lideri autoritar i një fuqie bërthamore. Ai është lideri i pakundërshtueshëm në këtë vend. Ai ka disa besime dhe perceptime të forta që e çmendin atë. Ai ka filluar të besojë se kjo është ekzistenciale nga pikëpamja e rëndësisë. Jo vetëm për të, por për të ardhmen e Rusisë” – shton ai.
Nëse ky konflikt është ekzistencial, sa larg është i përgatitur të shkojë Presidenti Putin për ta fituar atë?
Muajt e fundit, zyrtarë të lartë rusë (përfshirë vetë Putinin) kanë lëshuar sugjerime të pakuptimta se lideri i Kremlinit ishte i përgatitur të përdorte armë bërthamore në këtë konflikt.
“Unë nuk mendoj se do ta bëjë” – tha presidenti amerikan Joe Biden për CNN. “Por unë mendoj se është e papërgjegjshme që ai të flasë për këtë.”
Bombardimet intensive ruse të kësaj jave ndaj Ukrainës sugjerojnë se Kremlini është, të paktën, i vendosur të përshkallëzojë gjërat me Kievin.
Edhe me Perëndimin?
“Ai po përpiqet të shmangë konfrontimin e drejtpërdrejtë me Perëndimin, por në të njëjtën kohë ai është i përgatitur për të” – beson politikani veteran liberal, Grigory Yavlinsky. “Kam frikë më shumë nga mundësia e një konflikti bërthamor. Dhe, në radhë të dytë, kam frikë nga një luftë e pafund”.
Por “lufta e pafund” kërkon burime të pafundme. Kjo është diçka që Rusia nuk duket se e ka. Vala e sulmeve me raketa në qytetet e Ukrainës është një demonstrim dramatik i forcës, por sa kohë mund ta mbajë Moska këtë?
“A mund ta vazhdojë këtë rrjedhë raketash për ditë, javë, muaj? Shumë ekspertë dyshojnë se ne kemi mjaft raketa” – thotë Remchukov.
“Gjithashtu, nga pikëpamja ushtarake, askush nuk ka thënë se cila do të ishte shenja e fitores përfundimtare [ruse]? Cili është simboli i fitores? Në vitin 1945 ishte flamuri mbi Berlin. Cili është kriteri i suksesit tani? [Një flamur] mbi Kiev? Mbi Kherson? Mbi Kharkiv? Nuk e di. Askush nuk e di.”
Nuk është as e qartë se Vladimir Putin e di.
Në shkurt, objektivi i Kremlinit duket se ka qenë disfata e shpejtë e Ukrainës. Duke e detyruar fqinjin e Rusisë të kthehet në orbitën e Moskës pa një luftë të zgjatur. Ai i bëri llogaritë gabim. Nënvlerësoi vendosmërinë e ushtrisë dhe popullit ukrainas për të mbrojtur tokën e tyre dhe në dukje mbivlerësoi aftësitë e ushtrisë së tij.
Çfarë po mendon ai tani? A është plani aktual i Vladimir Putin për të çimentuar kontrollin mbi territorin ukrainas që ai pretendon se e ka aneksuar dhe më pas për të ngrirë konfliktin? Apo është i vendosur të vazhdojë derisa e gjithë Ukraina të kthehet në sferën e ndikimit të Kremlinit?
Këtë javë ish-presidenti rus Dmitry Medvedev shkroi: “Shteti ukrainas në konfigurimin e tij aktual… do të jetë një kërcënim konstant, i drejtpërdrejtë dhe i qartë për Rusinë. Unë besoj se qëllimi i veprimeve tona të ardhshme duhet të jetë shpërbërja e plotë e regjimit politik të Ukrainës.”
Nëse fjalët e Medvedev pasqyrojnë mendimin e Presidentit Putin, prisni një konflikt të zgjatur dhe të përgjakshëm.
Por, në mënyrë të pashmangshme, veprimet e Putin jashtë vendit po sjellin pasoja brenda vendit. Me kalimin e viteve, Kremlini kultivoi me kujdes imazhin e Putinit për “Z. Stabilitet”, duke inkurajuar publikun rus të besonte se për sa kohë ai ishte në krye, ata do të ishin të sigurt.
Kjo është një reklamë e vështirë tani.
“Kontrata e mëparshme midis Putinit dhe shoqërisë ishte se “Unë ju mbroj”, – thotë Remchukov.
“Për shumë vite slogani kryesor ishte “parashikueshmëria”. Çfarë lloj parashikueshmërie ka sot? Koncepti ka mbaruar. Asgjë nuk është e parashikueshme. Gazetarët e mi nuk e dinë nëse do të marrin fletëthirrje kur të kthehen sot në shtëpi.”
Vendimi i Vladimir Putin për të pushtuar Ukrainën befasoi shumë njerëz. Por jo zotin Yavlinsky.
“Unë mendoj se [Putin] kishte lëvizur në atë drejtim. Vit pas viti ai po ndërtonte rrugën drejt asaj që kemi tani,” – thotë zoti Yavlinsky.
“Për shembull, duke shkatërruar mediat e pavarura. Ai e filloi atë në 2001. Shkatërroi biznesin e pavarur. Ai e filloi atë në 2003. Pastaj 2014 dhe çfarë ndodhi me Krimenë dhe Donbasin. Duhet të jesh i verbër për të mos e parë.
Problemi i Rusisë është sistemi ynë. Këtu u krijua një sistem që krijoi një person të tillë [si Putini]. Çështja e rolit të Perëndimit në krijimin e këtij sistemi është një çështje shumë serioze.
Problemi është se ky sistem nuk krijoi një shoqëri. Ka shumë njerëz shumë të mirë në Rusi. Por nuk ka shoqëri civile. Kjo është arsyeja pse Rusia nuk mund të rezistojë.” ©Marrë nga BBC, përshtati në shqip LAPSI.al
