Shtatë muaj që kur ai njoftoi dorëheqjen e tij si kryeministër i Mbretërisë së Bashkuar, hija e Boris Johnson ende duket e madhe mbi partinë Konservatore në pushtet.
Pavarësisht se u detyrua të largohej nga detyra në turp dhe me një rënie masive të mbështetjes për veten dhe partinë e tij, Johnson ende po përpiqet të ndikojë në politikën e qeverisë. Mbështetësit e tij thonë se ndërhyrjet e tij janë shpresa e fundit të konservatorëve për të shpëtuar partinë nga shkatërrimi në zgjedhjet e ardhshme. Kritikët e tij mendojnë se ai jo vetëm që po minon kryeministrin aktual Rishi Sunak, por, duke u kujtuar votuesve – me shumë prej të cilëve ai nuk është i pëlqyeshëm për ekzistencën e tij, ai po dëmton perspektivat elektorale të partisë së tij.
Një përmbledhje e shpejtë: Johnson u detyrua të jepte dorëheqjen pasi skandalet e shumta të etikës e bënë pozicionin e tij të paqëndrueshëm. Këto skandale përfshinin “Partygate” famëkeq ku Johnson u bë kryeministri i parë në detyrë që u shpall fajtor për shkeljen e ligjit duke mbajtur tubime të paligjshme gjatë bllokimit pandemik. Goditja e fundit erdhi për Johnson pasi u shfaqën pretendimet se zëvendës-shefi i tij, Chris Pincher, kishte ngacmuar seksualisht anëtarët e partisë ndërsa ishte i dehur. Johnson punësoi Pincher pavarësisht se ishte në dijeni të thashethemeve rreth sjelljes së tij.
Johnson e ka kaluar pjesën më të madhe të javës së kaluar duke lënë Westminsterin duke hamendësuar nëse do të dalë publikisht kundër Sunak-ut teksa përpiqet të negociojë një marrëveshje me Bashkimin Europian për të rregulluar një pjesë të marrëveshjes së Brexit-it të vitit 2019. Vlen të përmendet se vetë Johnson e negocioi dhe nënshkroi atë marrëveshje, duke e quajtur atë “furrë gati” gjatë fushatës së tij zgjedhore po atë vit.
Pjesa e marrëveshjes që shkakton të gjitha problemet është Protokolli i Irlandës së Veriut, një marrëveshje që parandalon teorikisht një kufi të fortë midis Irlandës së Veriut, e cila u largua nga BE-ja së bashku me pjesën tjetër të Mbretërisë së Bashkuar, dhe Republikës së Irlandës, një vend anëtar i BE-së. Të dyja palët bien dakord që një kufi nuk duhet të ekzistojë nga frika e provokimit të tensioneve dhe dhunës. Irlanda e Veriut ka qenë kryesisht paqësore që kur një marrëveshje e vitit 1998 i dha fund “Telasheve” tre dekadash të gjata, në të cilat u vranë më shumë se 3,500 njerëz.
Mbretëria e Bashkuar nuk e ka zbatuar plotësisht protokollin nga frika se do të dëmtonte tregtinë midis Irlandës së Veriut dhe pjesës tjetër të MB. Sindikalistët pro-britanikë irlandez të veriut pretendojnë se protokolli e shkëput provincën nga pjesa tjetër e MB-së, ndërsa anëtarët anglezë të Brexit besojnë se protokolli dhe çdo marrëveshje që Sunak mund të bëjë për ta ringjallur atë është në thelb një kapitullim ndaj BE-së, pavarësisht se ata e mbështesin marrëveshjen në 2019.
Ata të vijës së ashpër, së bashku me Johnson, besojnë se Sunak në mënyrë specifike nuk duhet të braktisë një pjesë të legjislacionit të propozuar që Johnson prezantoi gjatë kohës së tij në detyrë, Projektligjin e Protokollit të Irlandës së Veriut, i cili lejon qeverinë e Mbretërisë së Bashkuar të shqyejë pjesë të protokollit. Kritikët thonë se kjo do të shkelte ligjin ndërkombëtar. Zhurma e vazhdueshme dhe pritja e një ndërhyrjeje të Johnson ka vrarë në mënyrë efektive bisedimet për arritjen e një marrëveshjeje me BE-në dhe ka lënë shumë njerëz që të vënë në pikëpyetje forcën e Sunak për të ofruar si kryeministër.
Johnson gjithashtu i ka kërkuar publikisht Sunak që të bëhet lideri i parë perëndimor që dërgon avionë luftarakë në Ukrainë, ndërsa konflikti shënon përvjetorin e tij 12.
Shumica dërrmuese e deputetëve që janë të lodhur nga “kërkimi i vëmendjes” i Johnson, siç e përshkruajnë shumë prej tyre. Të gjithë ata nuk pranuan të flisnin në procesverbal nga frika e prishjes së bisedimeve të Irlandës së Veriut, e cila, siç shumë prej tyre u shprehën shpejt, është një situatë shumë e rrezikshme, duke treguar për vrasjen e një detektivi që ndodhi në provincë vetëm këtë javë. Një tjetër ministër i qeverisë, i cili gjithashtu shërbeu nën Johnson, është më pak optimist për aftësinë e Johnson për të ndihmuar, edhe nëse ai donte.
Sondazhet e mbështesin këtë teori. Një sondazh i fundit i Ipsos MORI zbuloi se Johnson është ende më pak i besuar se Sunak ose lideri i opozitës Keir Starmer. Sondazh pas sondazhi mbi rezultatin në zgjedhjet e ardhshme të përgjithshme parashikon se konservatorët do të pësojnë humbje të mëdha. Rënia në pasurinë e konservatorëve mund të gjurmohet drejtpërdrejt në fillimin e skandalit të Partygate. Para kësaj, Johnson po gëzonte një nivel jashtëzakonisht të lartë mbështetjeje, në masë të madhe falë prezantimit të suksesshëm të vaksinës Covid në Mbretërinë e Bashkuar.
Mbështetësit e Johnson nuk u besojnë plotësisht sondazheve dhe sfidojnë narrativën se ai është përgjegjës për rënien e mbështetjes së konservatorëve, duke pretenduar se kjo ishte për shkak të një obsesioni mediatik me Partygate.
Konservatorët e tjerë kanë frikë se besnikët e Johnson, të cilët janë kryesisht në skajin më të vështirë të spektrit mbështetës të Brexit, do të mësojnë në mënyrën e vështirë se supozimet e tyre janë të gabuara. Një konservator i lartë dhe ish-ministër i kabinetit, i cili ka punuar në qeveri me Johnson, e shikon me njëfarë hutimi.
Ka një numër në rritje të konservatorëve që shikojnë sondazhet dhe mendojnë se një humbje e rëndë në zgjedhjet e ardhshme të përgjithshme është e pashmangshme. Ata shohin një avantazh të madh të kthimit të Johnson në vijën e parë: që ai të humbasë, duke humbur kështu më në fund mund të vrasë mitin se ai është “i zgjedhuri” dhe më në fund të vendosë një vijë nën të gjithë eksperimentin e Johnson.
Duket e pamundur që Johnson t’i japë fund agjitacionit të tij nga stoli, veçanërisht për politikat që ai beson se mund të shkatërrojnë trashëgiminë e tij. Megjithatë, sa më fort të bërtasë dhe sa më fort të godasë këmbët, kërcënimi më i madh për trashëgiminë e Johnson mund të bëhet lehtësisht vetë Boris Johnson. Nëse ai rrëzon partinë e tij gjithashtu duket një çështje që shqetëson me të drejtë shumë nga mbështetësit e tij.
