Në hapësirë, thirrjet në distanca të gjata kërkojnë kohë, shumë kohë. Kërkimi për jetën jashtëtokësore është emocionuese, por edhe komplekse për shkak të kufizimeve teknologjike dhe natyrës së kohës dhe hapësirës. Kjo është arsyeja pse astronomët në Universitetin e Harvardit pohojnë se mesazhet tona për të udhëtuar tek alienët mund të udhëtojnë 3000 vjet.
Sinjalet e radios dhe të gjitha valët elektromagnetike udhëtojnë me shpejtësinë e dritës, por distancat e paimagjinueshme që e ndajnë Tokën nga botët e huaja potencialisht të banuara do të thotë që edhe entuziastët më optimistë dyshojnë se alienët mund të jenë të vdekur në kohën kur mesazhet tona të arrijnë tek ata.
Astronomët Abraham Loeb dhe Amir Siraj e trajtuan këtë çështje dhe bënë llogaritjet bazuar në parimin kopernikan se Toka “nuk pushon” në një pozicion fizik të privilegjuar ose të veçantë në hapësirë dhe nuk është e palëvizshme. Në shkencë, kjo do të thotë që nuk duhet të supozohet se njerëzit kanë një pozicion thelbësisht të privilegjuar në hapësirë
Mund të supozohet me siguri se të huajt do t’i shihnin sinjalet tona të radios si shënues teknologjikë dhe do t’i dëgjonin në mënyrë aktive. Transmetimi i parë radio në Tokë ndodhi në vitin 1901 kur shpikësi italian Guglielmo Marconi bëri transmetimin e parë transatlantik nga Cornwall në Angli në St John’s në Newfoundland. Që atëherë, njerëzit kanë dërguar sinjale radio në hapësirë pa menduar për pasojat.
Kjo do të thotë që nëse ekziston një civilizim brenda 100 viteve dritë të Tokës me radio teleskopë të ndjeshëm, ekziston mundësia që ai të na ketë dëgjuar tashmë dhe se ne tashmë kemi “filluar një bisedë” me specie inteligjente, përgjigjen e të cilëve ne ende po presim.
Alienët mund të vendosin të eksplorojnë planetin tonë në detaje para se të dërgojnë një përgjigje.
