Dikur zemra e një perandorie të madhe, Babilonia sot shfaqet si një monument i mbushur me kontradikta. Rrënojat e këtij qyteti, dikur qendra e sundimit të Nebukadnetsarit II dhe vendi i Kopshteve legjendare të Varura, janë sot një dëshmi e ndërlikuar e historisë së lashtë dhe neglizhencës bashkëkohore.
Për vizitorët, një shëtitje nëpër Babiloni është një udhëtim në kohë. Aty gjendet Porta e rindërtuar e Ishtarit me tullat e saj të ndezura blu, Rruga Ceremoniale që dikur ishte dëshmitare e festave mbretërore dhe Zigurati Etemenanki, që besohet se ka frymëzuar Kullën biblike të Babelit. Kopshtet e Varura, një nga Shtatë Mrekullitë e Botës së Lashtë, vazhdojnë të mbeten një mister. Megjithatë, arkeologu irakian Amer Abdulrazzaq thekson se ato kanë ekzistuar si një dëshmi e “kreativitetit të inxhinierit dhe artistit mesopotamian.”
Pavarësisht konflikteve në Irak, turizmi drejt Babilonisë është në rritje. Në vitin 2024, vendi u vizitua nga rreth 5,370 të huaj. Për shumë prej tyre, vizita nuk është thjesht një udhëtim turistik, por një “pelegrinazh” personal. Gianmaria Vergani, një vizitor nga Milano, shprehet i mahnitur nga ndjesia që të jep të ecësh në të njëjtat shtigje ku kanë ecur mbretër mijëra vjet më parë.
Neglizhenca dhe dëmet nga e shkuara dhe e sotmja
Nën statusin e Vendit të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s që nga viti 2019, Babilonia përballet me sfida serioze. Infrastruktura rrethuese është në gjendje të dobët, shtigjet brenda sitit janë të mbuluara me barëra të këqija, dhe mbeturinat janë të shpërndara midis rrënojave. Raed Hamed Abdullah, kreu i Drejtorisë së Antikiteteve në Babiloni, pranon se i gjithë siti ka vetëm katër punëtorë pastrimi. Ai bën thirrje për një fond të veçantë financiar nga qeveria irakiane për të mirëmbajtur vendin.
Përveç neglizhencës, siti ka pësuar dëme edhe nga ndërhyrjet njerëzore. Rindërtimi ambicioz i Sadam Huseinit në vitet 1980, ku vendosi emrin e tij në tulla të reja, ishte një akt propagande. Më vonë, gjatë pushtimit të udhëhequr nga SHBA-ja në vitin 2003, forcat amerikane vendosën një bazë ushtarake në vendin arkeologjik, duke e dëmtuar atë me tanke dhe duke lënë grafitë në mure.
Shpresa te pasioni i brezit të ri
Pavarësisht këtyre plagëve, Babilonia vazhdon të mbijetojë falë përkushtimit të individëve. Arkeologët vazhdojnë kërkimet, ndërsa guidat lokale si 22-vjeçari Hussein Hashem, i cili ka lindur dhe është rritur në qytet, përpiqen t’i transmetojnë vizitorëve historinë dhe rëndësinë e vendit.
Hashem shprehet me pasion se Iraku është i sigurt dhe i bukur, ndryshe nga ajo që tregohet shpesh në media. Ai shpreson që vizitorët të vijnë dhe të shohin historinë dhe kulturën e vendit me sytë e tyre.
Në fund, Babilonia mbetet një vend i kontrasteve: një simbol i lavdisë së lashtë i rrethuar nga shenjat e luftës dhe neglizhencës moderne. Mbijetesa e saj varet nga përpjekjet e individëve dhe shpresa për investime të ardhshme që do ta shndërrojnë nga një vend i pelegrinazhit në një destinacion të denjë për historinë e tij.
