Historia e Władysław Szpilman është një nga të rrallat në mesin e hebrenjve polakë në geton e Varshavës. Përderisa e gjithë familja e tij u vra në kampin e vdekjes në Treblinka, jeta e tij u kursye tek përfundoi nëpër objekte të braktisura të kryeqytetit polak derisa po përfundonte lufta, ka thënë “DW”.
Mbijetesa e kompozitorit gjatë Holokaustit u bë kronikë në autobiografinë e tij, një histori që më vonë u përjetësua në filmin “The Pianist” të vitit 2002, nën regji të Roman Polanskit. Ai jetoi deri në moshën 88 -vjeçare, derisa vdiq në vitin 2000. Është djali i Szpilmanit, Andrzej, i cili në vitin 1998 ribotoi kujtimet e babait të tij në librin që fillimisht titullohej “Vdekja e një qyteti” dhe u përkthye në anglisht si “Pianisti”. Andrzej Szpilman po mbikëqyr gjithashtu ankandin e pasurive të çmuara të babait të tij në “DESA Unicum”, shtëpia më e madhe dhe më e vjetër e ankandeve në Poloni.
“Kjo orë dhe stilolapsi që ai bleu në një udhëtim në Paris më 1937 i mbijetoi tërë qëndrimit të tij në geton hebraike, pastaj e mbajti atë në rrënojat e Varshavës”, thotë Andrzej Szpilman, i cili bashkë me vëllanë po bashkorganizojnë ankandin. Stilolapsi i zi “Montblanc Meisterstuck”, ora e xhepit dhe një kravatë e mbajtur në Muzeun e Historisë së Hebrenjve Polakë ishin të vetmet gjëra të Szpilmanit që i mbijetuan luftës. Duke studiuar në Varshavë dhe Berlin, vetë kompozitori mbijetoi falë reputacionit të tij për të luajtur koncerte pianoje, përfshirë edhe për Radion Polake. Pasi ai dhe familja e tij u detyruan të futeshin në geton e Varshavës dhe Szpilman vazhdoi të luante piano në kafene dhe ishte gati të transportohej në Treblinka më 1942, një oficer policie hebraik e njohu dhe e shpëtoi atë. Ai i shpëtoi getos në vitin pasues para se të shkatërrohej nga nazistët.
