Lideri i Çeçenisë, Ramzan Kadyrov, ka njoftuar se synon të marrë një pushim “të pacaktuar dhe të gjatë” nga posti i tij. Në një video të postuar në Telegram, Kadyrov, i cili ka qeverisur Republikën Çeçene Ruse me një grusht të hekurt që nga viti 2007, tha se ai “e kuptoi se ishte ulur për një kohë të gjatë” në pozicionin e tij të pushtetit dhe se “i erdhi koha “të largohej. “Mendoj se është koha ime para se të tjerët të më nxjerrin jashtë”, shtoi ai.
Deklarata krejtësisht të papritura dhe të raportuara nga mediat kryesore ndërkombëtare, duke filluar nga Russian Tass, sipas të cilit Kadyrov po mendon për dorëheqjen e tij.
“Sot zbulova se në fakt jam “kreu në detyrë” më jetëgjatë në Federatën Ruse. Unë kam 15 vjet që drejtoj republikën. Mendoj se koha ime ka ardhur koha të largohem përpara se të tjerët të më përzënë. Shpresoj të më mbështesni dhe të më kuptoni”, tha ai në deklaratën e tij video.
Lajmi pati një mbulim të gjerë edhe në agjencitë ukrainase: faqja e internetit UNIAN shkroi se udhëheqësi çeçen është gati për një “pushime të pacaktuar dhe të gjatë”, ndërsa në mesin e mediave perëndimore Guardian pyeti nëse ajo që thuhej në video përputhet me të vërtetën, ose nëse është një lëvizje e mundshme apo kërkesë politike e liderit çeçen.
“I promovuar” në vitin 2007 nga Putin në krye të Republikës Autonome Ruse Çeçene, puna politike e Kadyrov është kritikuar ashpër nga komuniteti ndërkombëtar dhe organizatat humanitare, të cilat nuk e kanë falur atë për qëndrimin e tij antidemokratik, veprimet e tij që shkelin të drejtat e qenieve njerëzore, por edhe përdorimi i shpeshtë i arrestimeve të paligjshme dhe, vitet e fundit, akuzat për përndjekje ndaj komunitetit LGBT.
I mbiquajtur “kasapi i Groznit”, Kadyrov është i lidhur gjithashtu, sipas gazetës Novaya Gazeta, me rastin e vrasjes së gazetares Anna Politkovskaya, e cila e kishte përqendruar pjesën më të madhe të punës së saj në Çeçeni, të copëtuar në ato vite nga masakra, separatizmi nga njëra anë dhe shkelja kronike e të drejtave të njeriut nga ana tjetër.
Në muajt e fundit, pjesëmarrja e tij aktive në konfliktin e luftës në Ukrainë ka ngjallur alarm, padyshim përkrah mbrojtësit të tij të fuqishëm, udhëheqësit të Kremlinit, dhe në veçanti veprimet e tij në terren si rrethimi i qytetit të Kievit, bastisje në fabrikën kimike të Azotit ose në fabrikën e çelikut të Mariupolit, qyteti martir i pushtuar nga rusët pas disa javësh ofensivë.
Ndërmarrjet e luftës nuk janë aspak të përjashtuara nga kritikat e shtypit perëndimor, i cili disa herë i është frikësuar rrezikut të masakrave, apo mizorive të mëtejshme si ato të kryera në vendin e tij kundër popullsisë shumicë myslimane, apo ndaj aktivistëve dhe gazetarëve të pakëndshëm.
