Emmanuel Macron është akuzuar për tradhëti të Republikës Franceze pasi ai mori pjesë në një ceremoni hebreje brenda rezidencës së tij zyrtare, Pallati Elysée.
Në një vend ku ndarja e fesë është vetë një fe, ndezja e një qiriu Hanukkah brenda Salle des Fêtes historike të enjten u denoncua menjëherë nga politikanët e së djathtës dhe të majtës.
Presidenti kishte ftuar krye rabbin e Francës Haïm Korsia për të ndezur të parin nga tetë qirinjtë mbi një Hanukkiah, ose candelabra, duke shënuar fillimin e festës hebraike të dritave. Rasti ishte çmimi për Presidentin Macron të një çmimi për përpjekjet e tij kundër antisemitizmit.
Por kur videoja e ceremonisë u shfaq pak më pas në rrjetet sociale, pati furi.
Për opinion-të parët francezë të të gjitha vijave, presidenti kishte kryer një fals-pas të madh duke lejuar fenë në dhuratat laike të presidencës.
“Me sa di unë kjo është hera e parë që kjo ndodh ndonjëherë. Kjo është një shkelje e laicizmit,” tha Dejvid Lisnard, një figurë e shquar e opozitës së krahut të djathtë, e cila është gjithashtu kryebashkiake e Kanës.
“Elysée nuk është një vend i fesë. Nuk mund të bësh kompromis me laicizmin,” tha presidentja socialiste e rajonit të Occitanias, Karole Delga.
“A do të bëjë Macron tani të njëjtën gjë për fetë e tjera? Disa po, disa jo? Kjo është një spirale e rrezikshme,” tha Aleksis Korbière i Francës së ekstremit të majtë Unbowed.
Edhe disa hebrenj francezë ishin të hutuar. “Kjo është diçka që nuk duhet lejuar të ndodhë përsëri,” tha Yonathan Arfi i cili kryeson Këshillin Përfaqësues të Institucioneve Hebraike Franceze (Crif).
“Hebrenjtë francezë gjithmonë e kanë konsideruar laicizmin si një ligj mbrojtjeje dhe lirie. Çdo gjë që dobëson laicizmin dobëson hebrenjtë,” tha ai.
Ideja e “laicizmit” u fut në një ligj francez të vitit 1905, pas vitesh lufte midis shtetit dhe Kishës Katolike Romake. Ajo mishëroi lirinë e besimit, por i dha fund përfshirjes së shtetit në Kishë dhe hoqi të gjitha shenjat e fesë nga ndërtesat publike.
Që atëherë, ligji është konsideruar si një gur themeli i Francës moderne, duke siguruar neutralitet të rreptë midis krishterimit, islamit dhe judaizmit dhe duke garantuar se qytetarët shihen si individë në një shtet dhe jo si anëtarë në një komunitet.
I akuzuar për braktisjen e mbështetjes tradicionale të Francës për palestinezët, ai pastaj organizoi një konferencë ndërkombëtare ndihme mbi Gazën, në të cilën Izraeli nuk u ftua.
Më pas ai zemëroi më tej disa hebrenj duke refuzuar të merrte pjesë në një marshim kundër antisemitizmit dhe në një intervistë për BBC ai foli për “foshnjat” që bombardoheshin nga forcat ajrore izraelite.
Disa kanë zbuluar në këtë gjest të fundit në Elysée një prekje të re, me një dorë të vetme për timonin e shtetit.
Në ministrinë e jashtme të Francës, e cila është lënë mënjanë kryesisht nga presidenti Macron, intervistat jashtë rekordit e bëjnë të qartë zhgënjimin mes diplomatëve profesionistë.
“Një ditë Macron është në prag të njoftimit se do të ndihmojë ushtrinë izraelite të zhdukë Gazën. Dy javë më vonë ai është në BBC duke e quajtur Izraelin një fëmijë-vrasës,” tha një ish-diplomat për gazetën Libération.
“Ok, ne e dimë se gjithçka ka të bëjë me politikën e brendshme. Por këtu, ai po tjetërson së pari muslimanët, pastaj hebrenjtë.”
REKLAMA
