Askush nuk e di se sa do të kushtojë realisht marrëveshja me Shqipërinë për emigrantët. Sepse mbi 60 milionë euro të vendosura tashmë bardh e zi në projektligjin e ratifikimit të miratuar të martën në Këshillin e Ministrave, i shtohet një “fond i mistershëm që do të shpërndahet, me një ndarje fillestare prej XXXX euro për vitin 2024 dhe XXXX euro për secilin prej viteve 2025-2028” që premton rritjen e kostove. Një mister, ai i mbulimit financiar, që do të duhet të zgjidhet në momentin e vulosjes në Ministrinë e Ekonomisë.
As ministrat që punuan për zbatimin e protokollit nuk e kanë idenë se sa do t’i kushtojë arkës së shtetit dërgimi i disa mijëra emigrantëve dhe gjithë makineria e nevojshme për të funksionuar protokollin mes ujërave ndërkombëtare, Shqipërisë dhe Italisë.
“Alokimi i nevojshëm është sigurisht më i ulët se sa doli në shtyp”, siguroi ministri i Brendshëm Matteo Piantedosi në kohën e pyetjes në sallë, duke iu referuar shifrës prej njëqind milionësh të qarkulluar në vlerësimin e teknikëve të ministrive.
Por Antonio Tajani , Ministri i Jashtëm “përpiqet të sqarojë: jemi nën 200 milionë, shumë më pak se sa kushtoi mashtrimi i super bonusit”.
Numrat e pacaktuar
E gjithë kjo teksa në Shqipëri, forcat opozitare në Shqipëri, përpara ratifikimit në Kuvend të planifikuar për në 21 dhjetor, i kërkojnë Gjykatës Kushtetuese anulimin e marrëveshjes duke e cilësuar atë jokushtetuese dhe në kundërshtim me konventat ndërkombëtare në të cilat aderon Shqipëria.
Gjashtëdhjetë, njëqind, dyqind ose kushedi sa: shifra që janë gjithsesi stratosferike në krahasim me numrin e emigrantëve që realisht mund të përfundonin në qendrat shqiptare, jo më shumë se 7-800 në vit (shumë më pak se 36,000 shpallur nga Giorgia Meloni), dhe pesëfish krahasuar me shifrat që do të ishin të mjaftueshme për të krijuar dhjetë CPR-të e reja të famshme italiane, të cilave u është humbur çdo gjurmë.
Piantedosi e shkurton: «Në çdo rast, këto janë burime që përfaqësojnë një investim në drejtim të menaxhimit të flukseve migratore, për t’u vlerësuar edhe në lidhje me kompensimet e mundshme në lidhje me kostot e konsiderueshme dhe të padiskutueshme që rëndojnë në sistemin kombëtar të pritjes. për ardhjet masive të emigrantëve”.
Opozita në baza lufte
Por opozita proteston dhe shpall një betejë parlamentare: “Është thjesht një tjetër reklamë elektorale e Giorgia Meloni në funksion të zgjedhjeve evropiane, që do të bëhet në kurriz të italianëve”, thotë Alfonso Colucci, kreu i grupit M5S në Komisionin e Çështjeve Kushtetuese.
“Vendi ynë nuk do të ketë asnjë përfitim nga marrëveshja për emigrantët me Shqipërinë. Qytetarëve italianë do t’u kushtojë qindra milionë, një shpenzim tepër i madh, për vetëm 720 emigrantë në muaj që mund të strehohen në qendra në Shqipëri, me kusht që qeveria italiane të arrijë të garantojë xhiron e plotë mujore. Tani fillojnë pikat e dhimbshme të kostove. Paratë që hidhen fjalë për fjalë në koshin e mbeturinave kot. Dhe që mund të shpëtohej duke shmangur një operacion të pastër propagandistik nga një qeveri që duhet të përballet me dështimin e bujshëm të menaxhimit të emigracionit. Të bësh në Shqipëri atë që duhet bërë në Itali nuk zgjidh asnjë problem dhe kosto, siç është e dukshme, tepër më tepër”, kundërshton deputeti Matteo Mauri, nënkryetar i Komisionit të Çështjeve Kushtetuese.
Marrëveshja e refuzuar edhe nga Davide Faraone i IV: «Marrëveshja “historike” e emigrantëve me Shqipërinë po rezulton të jetë një kurth historik, e paguar shtrenjtë nga italianët.
Edhe shoqatat e Tryezës së Azilit drejtojnë gishtin në koston e marrëveshjes në Shqipëri: “Qeveria, me synime të qarta elektorale që nuk kanë lidhje me interesin kombëtar, vazhdon të ngjallë frikën duke shpërdoruar miliona euro për një rezultat qesharak në aspektin numerik, që sigurisht do të bllokohet nga gjykatat italiane dhe evropiane” thotë Filippo Miraglia . Ky shpenzim duhet të përfshihet në shpenzimet elektorale të mazhorancës dhe jo në buxhetin e shtetit”
