Shpejtësia ka rëndësi. Vonesat e vogla, madje edhe për disa ditë, mund të kenë një ndikim të madh në jetët e humbura. Kjo për shkak se koronavirusi po rritej “në mënyrë eksponenciale” në shkurt dhe mars. Nëse rastet do të dyfishoheshin çdo katër ditë, atëherë vetëm 100 raste do të bëheshin 3,200 brenda tre javësh. Prisni edhe katër ditë të tjera dhe do të jenë 6.400, katër ditë të tjera dhe bëheshin 12.800. Sidoqoftë, shkencëtarët kanë thënë që rreth 100,000 njerëz ishin duke u infektuar çdo ditë në Angli, në kohën kur vendi po kalonte në izolim. Futja e masave një javë më parë do të kishte zvogëluar ndjeshëm atë shifër dhe nga ana tjetër do të kishte shpëtuar jetë. Pse nuk ndodhi kjo është një nga pyetjet kryesore në lidhje me mënyrën se si qeveria e trajtoi shpërthimin. Është më e lehtë të shikosh mbrapa sesa të marrësh vendimin në moment. Kishte mungesë informacioni dhe shkalla e shpërthimit brenda Britanisë së Madhe nuk ishte e qartë. Por shkencëtarë të tjerë ishin duke deklaruar që Mbretëria e Bashkuar të hynte në izolim disa javë para se të kjo ndodhte.
