Grupimet e turistëve që përplasen me njëri-tjetrin përmes Greqisë dhe Kroacisë janë shumë të zënë duke hipur në tragetet e mbushura dhe duke ecur mes turmave të djersitura për të vënë re vendin tjetër pikërisht atje, i vendosur dukshëm midis të dyjave.
Shqipëria, një parajsë më pak e shëtitur, por e krahasueshme e bregdetit Jon, ofron shumë nga të njëjtat cilësi joshëse të fqinjëve të saj më të famshëm.
Kështu shkruan në analizën e saj turistike “Fodor’s”, prodhuesi i udhëzuesve të udhëtimit në gjuhën angleze dhe informacioneve të turizmit në internet.
Përgjatë Rivierës së Shqipërisë, detit blu të kristaltë dhe të gjallë, plazhet janë të bollshme, të vendosura përballë shpellave të fshehura që ngrihen brenda shkëmbinjve bregdetarë si katedrale.
Qytetet e vogla bregdetare zbardhen nën diellin mesdhetar, shëtitoret e tyre janë plot gjallëri me kafene gjatë ditës dhe gumëzhin nga argëtuesit kur perëndon dielli.
Përtej plazheve, qytetet piktoreske të ruajtura mirë, secili mburret me karakterin e vet të veçantë dhe hijeshinë e lashtë, dritaret e tyre shikojnë peizazhin si një mijë sy, duke vështruar kodrat pjellore rrotulluese që ushqejnë vreshtat me gjethe dhe pemët e argjendta të gjelbërta me ullinj të gërvishtur, përshkruan ndër të tjera “Fodor’s”.
Toka e fuqishme bujqësore dhe detet e bollshme japin përbërësit e një kuzhine të freskët dhe të shijshme që është dëshmi e ngrënshme e ndikimeve ndërkulturore të Shqipërisë.
Rrënojat prej guri skeletorë të romakëve qëndrojnë duke u shkatërruar pranë lumenjve të lyer me baltë, ndërsa në kryeqytet, mbetjet e regjimeve të rënë bashkëjetojnë me frymën dinamike të një metropoli të ditëve moderne.
Avantazhi i dallueshëm i udhëtimit në Shqipëri është se turistët nuk dynden këtu me të njëjtin entuziazëm si ata që udhëtojnë në Greqi apo Kroaci, duke liruar më shumë hapësirë në plazh dhe në hotele dhe restorante.
Edhe gjatë verës në Rivierën Shqiptare, është e mundur të gjesh plazhe bosh dhe akomodime të përballueshme dhe tërheqëse të minutës së fundit.
Numri i vizitorëve që zbresin në qytetet e plazhit të Shqipërisë nuk është aspak afër niveleve të sezonit të lartë të Dubrovnik-ut apo Santorini-t, dy vende përtej mahnitëse që janë të mbushura pozitivisht me turistë.
Për më tepër, Shqipëria është e përballueshme – paratë shkojnë shumë më larg këtu sesa në destinacione të tjera, më të njohura. Pra, çfarë tjetër e dallon Shqipërinë nga fqinjët e saj më magjepsës?
Në Shqipërinë veriore, një varg i dendur majash malesh të shkreta qëndrojnë në vetmi, të çara nga lumenjtë e kaltër që rrjedhin nëpër kanionet e tyre të vetmuara.
Të njohura si Bjeshkët e Nemuna, intensiteti i errët i këtij përcaktimi zbulon se ka shumë më tepër në këtë rajon sesa peizazhe dramatike.
Një kulturë e thellë vendase ka ekzistuar prej shekujsh, e izoluar në këtë cep të largët të Ballkanit.
Edhe pse shumëçka ka ndryshuar këtu që kur njerëzit e rajonit e drejtuan jetën e tyre dhe të gjitha çështjet përmes ligjeve të Kanunit, një tekst fisnor që përshkruan rregullat e sjelljes me të cilat të gjithë duhet t’u përmbahen, traditat këtu vazhdojnë, më pak të hapura se në të kaluarën, por megjithatë vazhdon të informojë psikikën lokale.
Kompanitë turistike në këtë rajon malor ofrojnë udhëtime të organizuara mirë që lidhin fshatra të vegjël në ecje nëpër terrene të mrekullueshme dhe të larmishme, të mbushura me pishina të tejdukshme bruz dhe ujëvara vezulluese.
Shtigjet, të lulëzuara me lule të egra dhe të përbashkëta me lopët dhe dhitë endacake, zbulojnë pamje të lavdishme në çdo hap.
Pas rritjes, mysafirët mund të pushojnë në bujtina simpatike të vendosura në lugina të denja për kartolina, të rrethuara nga maja të larta.
Ushqimi është i freskët dhe i rritur në vend, dhe para se të shfaqet në tryezë, mund të vërehet si perime që rriten në arna kopshtesh të kujdesshme ose pula të shëndosha që kërcasin nëpër bar.
Pas darkës, të ftuarit mund të shijojnë një mbrëmje duke pirë rakinë popullore dhe më pas ose ta flenë në kabinën e tyre të thjeshtë por moderne prej druri ose të shkojnë për një zhytje të ftohtë në një përrua mali.
Ndalesat turistike përfshijnë gjithashtu kulla guri me rëndësi kulturore që sjellin në jetë traditat e njerëzve që e quajnë këtë tokë të bukur por sfiduese, shtëpinë e tyre.
Në Shqipëri, veçanërisht në veri të vendit, ka një nderim të jashtëzakonshëm për mysafirët dhe mikpritjen ndaj vizitorëve.
Shqiptarët janë mikpritës, miqësorë dhe të hapur, gjë që është e jashtëzakonshme për një vend që ishte i izoluar nga pjesa tjetër e botës për kaq shumë kohë.
Një përfitim i vizitës së një vendi me njerëz të tillë mikpritës (përveç ndjenjës së mirëseardhjes dhe kujdesit për të) është se mirësia e tyre mund t’i frymëzojë edhe vizitorët që të jenë më të vëmendshëm.
Tirana është një qytet që ndihet si vendi ku njerëzit do të kenë nostalgji pasi çmimet rriten dhe njerëzit hyjnë aty.
Si qendra progresive dhe moderne e Shqipërisë, ka shumë gjëra për të bërë dhe parë në kryeqytet.
Vizitorët do të vënë re menjëherë bollëkun e kafeneve të nivelit tjetër, të dizajnuara bukur.
Të hapura, të ajrosura dhe të zbukuruara me bimë dhe dekor të menduar, këto kafene inkurajojnë kalimin e orëve në përqafimin e tyre ftues.
Bare dhe restorante rreshtohen në rrugët e lagjeve të modës dhe të gjallë, ku mund të merren me qira një shumëllojshmëri apartamentesh të përballueshme dhe të pajisura në mënyrë të përsosur në mes të të gjithave.
Sheshi Skënderbej, një shesh i madh i rrethuar nga ndërtesa kulturore dhe qeveritare, shtrihet në zemër të qytetit. Bunk’Art është një bunker nëntokësor shumëkatësh, i ndërtuar fillimisht si një strehë për elitat qeveritare, që që atëherë është shndërruar në një muze arti dhe historie.
Piramida e Tiranës, një piramidë e çuditshme, e stilit brutalist, e ndërtuar për të nderuar egon e një diktatori, ka pësuar rinovime dhe është riemërtuar si një qendër arti dhe kulturore, e përfunduar vetëm së fundmi në qershor 2023.
Megjithëse Shqipëria është e ngarkuar me probleme shoqërore njësoj si çdo vend tjetër, ato përfshijnë disa ide të mrekullueshme progresive.
Të krishterët dhe myslimanët në Shqipëri praktikojnë tolerancën fetare, duke jetuar në paqe përkrah njëri-tjetrit.
Ata bëjnë një punë mbresëlënëse (sigurisht sipas standardeve të 2023) duke respektuar besimet e njëri-tjetrit, madje duke shkuar aq larg sa të festojnë festat e njëri-tjetrit.
Nuk është e pazakontë të shohësh një kishë dhe një xhami që qëndrojnë pranë njëra-tjetrës – një paraqitje e dukshme e marrëdhënieve harmonike midis dy grupeve fetare historikisht të kundërshtuara.
Aty ku Greqia dhe Kroacia janë të parashikueshme dhe të njohura, Shqipëria lë vend për surpriza.
Tani mund të jetë momenti për të përjetuar një pjesë të Evropës që ende nuk është shndërruar në një karikaturë të vetvetes ose në një pasqyrim të shijeve aktuale globale që zbehin identitetin vendas.
Në varësi të veprimeve të qeverisë shqiptare dhe BE-së gjatë viteve të ardhshme, Shqipëria mund të bëhet pika e ardhshme e nxehtë evropiane dhe nëse po, do të ishte vetëm çështje kohe derisa çmimi dhe cilësia e infrastrukturës turistike të jenë në nivel me atë të Greqisë dhe Kroacisë.
Në këtë moment në kohë, Shqipëria është kryesisht jashtë radarit dhe ky është një tregues i fortë se tani është koha e përsosur për të shkuar.
