Show - Biz
Koronavirus: A ka marrë Suedia vendimin e duhur?
Strategjia e Suedisë për ta mbajtur shoqërinë të hapur u mbështet gjerësisht nga publiku. E deklaruar nga shkencëtarët, kjo strategji është mbështetur nga qeveria, megjithëse jo të gjithë virologët e vendit janë të bindur për këtë.
Nuk ka asnjë bllokim në Suedi. Fotot e shpërndara në rrjetet sociale i tregojnë botës kafenetë e mbushura, popullimin e parqeve në natyrë dhe radhë të gjata në kioskat për akullore, dhe prapëseprapë është një mit që jeta këtu vazhdon “si normale”.
Por, të dhënat sugjerojnë se shumica e popullsisë po respekton distancimin shoqëror vullnetar, që është thelbi i strategjisë së Suedisë për të ngadalësuar përhapjen e virusit.
Përdorimi i transportit publik ka rënë ndjeshëm, një numër i madh po punojnë nga shtëpia, dhe shumica e popullsisë nuk udhëtoi gjatë fundjavës së Pashkëve. Qeveria ka ndaluar gjithashtu mbledhjet e më shumë se 50 personave dhe vizitat në shtëpitë e kujdesit për të moshuarit.
Sipas studimit të kompanisë Novus, rreth 9 në 10 suedezë thonë se ata qëndrojnë të paktën një metër larg njerëzve, nga 7 në 10 një muaj më parë.
Sa serioz është shpërthimi i koronavirusit në Suedi?
Sipas Agjencisë Suedeze të Shëndetit Publik, mënyra sesi njerëzit kanë reaguar është për t’u festuar, megjithëse me kujdes.
Qasja e shkencëtarëve është bërë objekt i debateve globale nëse Suedia ka miratuar një plan të arsyeshëm dhe të qëndrueshëm, apo padashur e ka zhytur popullsinë e saj në një eksperiment që do shkaktojë vdekje të panevojshme, dhe mund të dështojë të mbajë nën kontroll përhapjen e Covid-19.
Në Stokholm, epiqendra e virusit deri më tani, rastet janë përhapur në masë të madhe, megjithëse në fund të kësaj jave pati një ulje të shpejtë, kjo për arsye të të rritjes së testimit.
Megjithatë ka ende hapësira në njësitë e kujdesit intensiv dhe është në dispozicion edhe një spital i ri i ngritur për këtë arsye.
Në dallim nga vendet e tjera, ku liderët politikë janë përballuar personalisht reagimin kombëtar ndaj krizës, në Suedi epidemiologu Dr. Tegnell ka udhëhequr shumicën e konferencave për shtyp.
Ai është përqëndruar vetëm te shifrat dhe ka përmendur shumë pak ndikimin emocional të krizës tek viktimat dhe familjet e tyre.
Agjensia Suedeze e Shëndetit Publik ka mbajtur vlerësime të larta miratimi në të gjithë pandeminë.
Pse Suedia zgjodhi një rrugë të ndryshme?
Vendimi i Suedisë për të lënë shoqërinë të hapur në dallim nga shumica e Evropës erdhi pasi ekipi i Dr. Tegnell përdori simulime, të cilat parashikonin një ndikim më të kufizuar të virusit në lidhje me madhësinë e popullsisë sesa ato të bëra nga shkencëtarë të tjerë, përfshirë edhe raportin e paraqitur nga Imperial College, Londër.
Ky raport me sa duket lëkundi dhe detyroi qeverinë e Mbretërisë së Bashkuar për të vendosur bllokimin.
Synimi thelbësor ishte prezantimi i masave më pak të rrepta të distancimit shoqëror që mund të mirëmbahen për një periudhë të gjatë kohore. Shkollat për nxënësit nën-16 vjeç kanë mbetur të hapura për t’u mundësuar prindërve të vazhdojnë të punojnë në fushat kryesore.
Të gjitha vendet e tjera nordike zgjodhën kufizime të rrepta të përkohshme, megjithëse disa prej tyre që nga atëherë kanë qenë të qeta.
Suedia, me një popullsi prej 10 milion banorë, mbetet në mesin e 20 vendeve më të mira në botë kur bëhet fjalë për numrin e përgjithshëm të rasteve, edhe pse kryesisht teston vetëm ato me simptoma të rënda. Tani janë duke u bërë kontrolle më të përhapura në punonjësit e institucioneve kyçe.
Ajo ka shkallë më të lartë të vdekjeve në raport me popullsinë se kudo tjetër në Skandinavi.
Për dallim nga disa vende, statistikat e Suedisë përfshijnë banorët e shtëpive të kujdesit për të moshuar, të cilët përbëjnë rreth 50% të të gjitha vdekjeve. Dr. Tegnell pranon se është një shqetësim i madh.
Banorët e huaj, veçanërisht ata nga Somalia që jetojnë në familje me shumë gjenerata, gjithashtu janë shumë të përfaqësuar në shifra.
“Ka shumë njerëz që vdesin,” tha Claudia Hanson, një epidemiologe me qendër në Karolinska Institutet, objekti më i madh i kërkimit mjekësor në Suedi. Ajo është kritike ndaj qasjes së qeverisë dhe argumenton se shoqëria duhej të ishte mbyllur përkohësisht që në muajin mars ndërsa zyrtarët morën situatën.
Dr. Hanson është në mesin e 22 shkencëtarëve që shkruan në të përditshmen kryesore të Suedisë javën e kaluar, duke sugjeruar se “zyrtarët pa talent” ishin vënë në krye të vendimmarrjes.
A është ky “përjashtim” suedez?
Ajo që do ndodhë më pas në Suedi mund të varet në masë të madhe nëse njerëzit do të vazhdojnë me distancën sociale.
Disa suedezë janë përgjigjur për një “shpërthim të nacionalizmit” dhe një “ndjenjë krenarie, për Suedinë që devijon nga norma evropiane”, thotë Prof Nicolas Aylott, shkencëtar politik në Universitetin Södertorn të Stokholmit.
“Kjo është një lloj shfaqjeje e ndjenjës mjaft së thellë të individualizmit suedez”.
Kjo mund të inkurajojë disa suedezë që të ndjekin rekomandimet, por vendi nuk është aspak i bashkuar.
Në mediat sociale ka pasur mosmarrëveshje të zëshme nga disa banorë të huaj duke mbrojtur idenë e masave më të ashpra.
Ndërkohë, ka shenja që të tjerët që jetojnë në Suedi besojnë se më e keqja e krizës ka përfunduar.
Të dhënat sugjerojnë se banorët e Stokholmit po kalojnë më shumë kohë në qendër të qytetit sesa dy javë më parë, dhe fundjavën e kaluar policia ngriti shqetësimin për mbipopullimin e ambienteve të jetës së natës.
Kryeministri Stefan Lofven ka paralajmëruar se “nuk është koha për t’u çlodhur” e për të kaluar shumë kohë me miqtë dhe familjen. Por, me ardhjen e motit të pranverës pas dimrit famëkeq të gjatë, e të errët të Suedisë, është më e lehtë të thuhet sesa të bëhet. (BBC)
Albania
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
Dom Mark Pashkja, zëdhënës i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, foli në lidhje me Krishtlindjet dhe mënyrën se si festoheshin ato në kohën e komunizmit, kur feja ishte e ndaluar.
Ai tregoi për një fenomen interesant që ndodhte në ato kohë në zonat e Shkodrës, ku shumë familje katolike shkonin te ato myslimane dhe u kërkonin që ato të përgatisnin ëmbëlsirat dhe gatimet për festën e Krishtlindjes, pasi vetë ato monitoroheshin.
“Shumë familje katolike shkonin te miqtë myslimanë dhe u thoshin që ëmbëlsirat dhe ushqimet tipike t’i përgatisnin ata dhe më pas, në mënyrë të fshehtë, një ose dy ditë para festës, familjet myslimane ua çonin familjeve katolike. Në këtë mënyrë festonin pa rënë në sy. Nuk mund të bënin vetë ëmbëlsira, pasi kjo ishte shenjë se po festoje dhe se nuk i kishe përqafuar mësimet e partisë dhe ateizmin, ku kisha konsiderohej armike e proletariatit. Ishte një natë ku shqiptarët provonin ato copëza aromash lirie, pasi festonin diçka që e kishin identitare, si lidhjen me Zotin. Në këto net, si Krishtlindjet, ishte hera e parë kur njeriu provonte të përtejmen, pavarësisht se unë vetë nuk e kam përjetuar”, tha ai.
Bota
Legjenda e ekranit francez, Brigitte Bardot ndërron jetë në moshën 91-vjeçare
Brigitte Bardot, aktorja dhe këngëtarja franceze që u bë një seks-simbol ndërkombëtar përpara se t’i kthente shpinën industrisë së filmit për t’u bërë aktiviste për të drejtat e kafshëve, ka ndërruar jetë në moshën 91 vjeç.
Bardot fitoi famë ndërkombëtare me filmin e vitit 1956 “Dhe Zoti Krijoi Gruan”, shkruar dhe drejtuar nga bashkëshorti i saj i atëhershëm, Roger Vadim, dhe për dy dekadat e ardhshme mishëroi idenë e “koteles së seksit” arketipe. Megjithatë, në fillim të viteve ’70, ajo njoftoi tërheqjen e saj nga aktrimi dhe u bë gjithnjë e më aktive politikisht. Mbështetja e saj e hapur për të drejtat e kafshëve, evoluoi në komente nxitëse rreth pakicave etnike dhe mbështetje të hapur për Frontin Nacional të ekstremit të djathtë të Francës, duke rezultuar në një sërë dënimesh për urrejtje racore.
E lindur në vitin 1934 në Paris, Bardot u rrit në një familje të begatë dhe tradicionale katolike, por shkëlqeu mjaftueshëm si balerinë saqë iu lejua të studionte balet, duke fituar një vend në Konservatorin prestigjioz të Parisit. Në të njëjtën kohë ajo gjeti punë si modele, duke u shfaqur në kopertinën e Elle në vitin 1950, ndërsa ishte ende 15 vjeç. Si rezultat i punës së saj si modele, asaj iu ofruan role filmash; në një audicion ajo takoi Vadim-in, me të cilin do të martohej në vitin 1952, pasi mbushi 18 vjeç. Bardot u zgjodh në role të vogla, me një rëndësi gjithnjë e më të madhe; ajo luajti interesin e dashurisë së Dirk Bogarde në Doctor at Sea, një hit i madh në Mbretërinë e Bashkuar në vitin 1955.
Por ishte filmi i Vadim dhe Zoti e krijoi gruan, në të cilin Bardot luajti rolin e një adoleshenteje të lirë në Saint-Tropez, që e konsolidoi imazhin e saj dhe e shndërroi atë në një ikonë ndërkombëtare. Filmi ishte një hit i madh në Francë, si dhe në nivel ndërkombëtar, dhe e katapultoi Bardot në radhët e para të interpretueseve franceze të ekranit.
Përveç audiencës së kinemasë, Bardot u bë shpejt një frymëzim për intelektualët dhe artistët; jo më pak për të rinjtë John Lennon dhe Paul McCartney, të cilët kërkonin që të dashurat e tyre të asaj kohe t’i lyenin flokët biondë në imitim të saj. Kolumnisti Raymond Cartier shkroi një artikull të gjatë rreth “le cas Bardot” në Paris-Match në vitin 1958, ndërsa Simone de Beauvoir botoi esenë e saj të famshme Brigitte Bardot dhe Sindroma e Lolitës në vitin 1959, duke e paraqitur aktoren si gruan më të çliruar të Francës. Në vitin 1969, Bardot u zgjodh si modelja e parë e jetës reale për Marianne, simbolin e republikës franceze.
Në filli të viteve 1960, Bardot u shfaq në një sërë filmash francezë të profilit të lartë, duke përfshirë dramën e Henri-Georges Clouzot, e nominuar për çmimin Oscar, “The Truth”, “Very Private Affair” të Louis Malle (përballë Marcello Mastroianni-t) dhe “Contempt” të Jean-Luc Godard. Në gjysmën e dytë të dekadës, Bardot pranoi një numër ofertash nga Hollywood-i: këto përfshinin “Viva Maria!”, një komedi të periudhës me xhirim në Meksikë me Jeanne Moreau, dhe “Shalako”, një film western me Sean Connery.
Bardot pati gjithashtu një karrierë paralele muzikore, e cila përfshinte regjistrimin e versionit origjinal të këngës “Je T’Aime… Moi Non Plus” të Serge Gainsbourg, të cilën Gainsbourg e kishte shkruar për të ndërsa kishin një lidhje jashtëmartesore. (E frikësuar nga skandali pasi bashkëshorti i saj i atëhershëm, Gunter Sachs, e zbuloi, Bardot i kërkoi Gainsbourg të mos e publikonte; ai vazhdoi ta riregjistronte atë me Jane Birkin, duke arritur një sukses të madh komercial.)
Megjithatë, Bardot e gjeti presionin e famës gjithnjë e më bezdisës, duke i thënë gazetës Guardian në vitin 1996 : “Çmenduria që më rrethonte gjithmonë dukej joreale. Nuk isha kurrë vërtet e përgatitur për jetën e një ylli.” Ajo u tërhoq nga aktrimi në vitin 1973, në moshën 39 vjeç, pasi realizoi romancën historike “Historia Ndërtuese dhe e Gëzuar e Colinot”. Fokusi i saj kryesor u bë aktivizmi për mbrojtjen e kafshëve, duke iu bashkuar protestave kundër gjuetisë së fokave në vitin 1977 dhe duke themeluar Fondacionin Brigitte Bardot në vitin 1986.
Më pas, Bardot u dërgoi letra proteste udhëheqësve botërorë për çështje të tilla si shfarosja e qenve në Rumani, vrasja e delfinëve në Ishujt Faroe dhe masakra e maceve në Australi . Ajo gjithashtu shprehu rregullisht pikëpamjet e saj mbi masakrën fetare të kafshëve. Në vitin 2003, në librin e saj “Një britmë në heshtje “, ajo përkrahu politikën e krahut të djathtë dhe sulmoi burrat gej dhe lezbiket, mësuesit e shkollave dhe të ashtuquajturin “islamizim të shoqërisë franceze”, duke rezultuar në një dënim për nxitje të urrejtjes racore.
Bardot kishte një histori të gjatë në mbështetjen e Frontit Nacional të Francës (i cili që atëherë është riemëruar Tubimi Kombëtar), duke i thënë gazetës Guardian: “Lidhur me rritjen e tmerrshme të emigracionit, unë i ndaj plotësisht pikëpamjet e [Jean-Marie Le Pen].” Në vitin 2006, një letër drejtuar ministrit të brendshëm të atëhershëm, Nicolas Sarkozy, thoshte se popullsia myslimane e Francës po “shkatërronte vendin tonë duke imponuar veprimet e saj”.
Bardot u martua katër herë: me Vadim midis viteve 1952 dhe 1957, me Jacques Charrier midis viteve 1959 dhe 1962 (me të cilin pati një djalë, Nicholas, në vitin 1960), me Sachs (1966-1969) dhe me ish-këshilltari e Le Pen, Bernard d’Ormale, me të cilin u martua në vitin 1992. Ajo gjithashtu pati një numër marrëdhëniesh të profilit të lartë, duke përfshirë ato me Jean-Louis Trintignant dhe Gainsbourg./ The Guardian.
Show - Biz
Policia reagon lidhur me zjarrin në një park autobusësh pranë Durrësit Durrës
Rreth orës 13:45, në lagjen nr. 15, Durrës, në parkun e autobusëve në sektorin “Rinia”, pranë “Eco Park”, ka rënë zjarr në ambientet e parkimit të autobusëve, ku, si pasojë, janë përfshirë nga flakët disa autobusë të vjetër.
Në vendngjarje ndodhen shërbimet e Policisë dhe të zjarrfikëses, të cilat po punojnë për shuarjen e plotë të zjarrit dhe për sqarimin e rrethanave dhe shkakut të ngjarjes.
-
Albania1 day agoShqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
-
Albania7 hours agoVIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
-
Albania6 hours agoAnomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
-
UK1 day agoRrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
-
Albania8 hours ago“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
-
UK6 hours ago
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
-
Bota6 hours agoPresidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
-
Kosova8 hours agoDalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
