Gjatë periudhës së komunizmit në shqipëri jenë zhdukur rreth 6000 persona dhe familjarët e tyre janë ende në kërkim të dëshpëruar të tyre.
Por ka edhe nga ata që i janë dorëzuar të keqes dhe mendojnë se tashmë është e pamundur të gjendet eshtrat e tyre.
Një ekspozitë është hapur, e cila sjell disa nga rastet më të bujshme familjare, jo vetëm të të zhdukurve, por edhe të historisë që qëndron nga pas. Ndërkaq instalacioni i kësaj harte tregon vendndodhjen e raportuar të të zhdukurve për çdo tabelë të kuqe. Apeli i kësaj ekspozite dhe familjarëve është kthimi i vëmendjes drejt gjetjes së eshtrave të familjarëve të tyre, të gjithë të zhdukur nga regjimi komunist.
Shënjimi i vend varrimeve të mundshme të të pagjeturve tregon një Shqipëri tjetër të nëntokës së saj. Një vend i kthyer në një hapësirë burgjesh, kampesh, varresh e frike.
Nikolin Kurti na tregon historinë e gjyshit të tij Dom Shtjefën Kurti, një prej klerikëve të krishterë të ekzekutuar dhe ende pa varr.
Hamza Kazazi na tregon historinë e familjes me shtatë varre te familjes Kazazi, organizatorë të kryengritjes së Postribës. Trupat e të vrarëve nuk ju kthyen kurrë familjes.
Fytyrat e fshira të rreth gjashtë mijë njerëzve janë e shkuara jonë që nuk ka një të shkuar, prandaj edhe kjo ekspozitë në MHK quhet “një e shkuar e pakryer”./TCH/
