Për ata që pëlqejnë detajet, konferenca gjysmëorëshe për shtyp e Donald Trump në Zyrën Ovale me sekretarin e përgjithshëm të NATO-s, Mark Rutte, ofroi vetëm disa të dhëna. SHBA-të do t’i shesin armë Ukrainës, tha presidenti ndërsa vendet e tjera të NATO-s do të paguajnë faturën, por specifikimet përndryshe ishin të pakta.
Nuk u përmendën shuma parash duke e bërë të vështirë të llogaritësh se sa ndryshim do të sjellë ky furnizim me armë për Kievin. Detajet ishin të pakta se çfarë municionesh do të shkonin për Kievin, megjithëse Trump përmendi sisteme të plota raketash Patriot dhe Rutte shtoi se do të kishte edhe “raketa dhe municione”.
Është e vështirë të dihet saktësisht se çfarë sasie armësh do të bënte ndryshimin dhe ndoshta do ta detyronte Vladimir Putinin të merrte në konsideratë thirrjen për një armëpushim. Por në kuptimin më të papërpunuar, çdo paketë me vlerë më shumë se 10 miliardë dollarë me siguri do t’i dërgonte një sinjal Moskës, kur merret në konsideratë në dritën e 67 miliardë dollarëve të dhëna më parë nga paraardhësi i Trump, Joe Biden, Ukrainës gjatë gati 3 viteve.
Pati edhe një kërcënim specifik për Moskën. Trump premtoi të vendoste një tarifë 100% ndaj Rusisë nëse Putini nuk binte dakord për një marrëveshje për të ndaluar luftimet brenda 50 ditëve, megjithëse historitë e mëparshme të Trump për vendosjen dhe heqjen e tarifave kanë qenë aq konfuze sa nuk mund të supozohet se çfarë do të ndodhë nëse Rusia nuk i përmbahet.
Por mos u gaboni, në ton, deklaratat e Trump të hënën përbëjnë një moment të rëndësishëm. Megjithëse presidenti nuk dukej i bezdisur ose i zemëruar me Putinin kur tha “jemi shumë të pakënaqur (jam) me Rusinë”, kishte një masë të qartë acarimi me homologun e tij rus.
Presidenti amerikan erdhi në detyrë i bindur se mund të bënte një marrëveshje me Putinin për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë, në diskutime që në fillim dukeshin se do të përfshinin Ukrainën në një moment të mëvonshëm. Por, siç e bëri të qartë Trump, bisedat me udhëheqësin rus e kishin çuar në përfundimin se Putini deri më tani nuk ka qenë serioz.
Për këtë, lobistja më me ndikim e Ukrainës mund të ketë qenë Melania Trump, gruaja e presidentit me origjinë sllovene. “Shkoj në shtëpi dhe i them zonjës së parë: “Fola me Vladimirin sot, patëm një bisedë të mrekullueshme”, – tha Trump. “Dhe ajo thotë: “Vërtet? Një qytet tjetër sapo u godit” – duke e nxitur butësisht që të rishqyrtonte ngrohtësinë e tij ndaj udhëheqësit rus, të paktën në këtë rrëfim.
4 herë, tha Trump, ai mendoi se kishte arritur një marrëveshje me Putinin, por përsëriti se bombardimi i menjëhershëm rus i Kievit dhe qyteteve të tjera të mëdha e kishte shtyrë ta rishqyrtonte. “Dhe pastaj marrëveshja nuk do të ndodhte sepse bombat do të hidheshin atë natë dhe do të thoshim se nuk po bëjmë asnjë marrëveshje”, tha ai.
Për Volodymyr Zelenskyy, ky është një moment justifikimi. Në fund të shkurtit, presidenti ukrainas u përjashtua nga Shtëpia e Bardhë, pas një debati të shëmtuar televiziv. Dërgesat e armëve në Ukrainë u ndalën, shkëmbimi i inteligjencës u ndal dhe megjithëse të dyja u rifilluan, marrëdhënia dukej e brishtë. Më pak se dy javë më parë, dërgesat e armëve u ndaluan përsëri për një kohë të shkurtër.
Në vend të kësaj, Zelenskyy mbajti një ton më të kujdesshëm, duke shprehur shpresën në pranverë se Trump gradualisht do të kuptonte se Putini nuk ishte i sinqertë. Gjatë ditëve të fundit, ky është përfundimi që Trump ka arritur.
Ndërsa për momentin mungesa e detajeve mund të mos jetë e mjaftueshme për ta detyruar Kremlinin të kërkojë paqe, ndryshimi i tonit (dhe gatishmëria e Evropës për të paguar faturat) do të thotë se aleati më i rëndësishëm i Ukrainës mbetet i gatshëm ta mbështesë atë në luftën e saj për mbijetesë.
