Politikanët shpeshherë ngrenë mure të gjakut-ato të luftës-dhe muret e frikës nga tragjeditë që do mund të na rrezikojnë edhe atë, vetëm që të mos e shohim fytyrën e tyre të vërtet, apo atë që është duke na ndodhur.
Mure të tilla janë edhe ai i frikës dyvjeçare që të mos vdesim nga pandemia, apo kjo e sotmja që të mos mbetemi pa bukë shkaku i luftës ruso-ukrainase.
Dhe këto mure na pamundësojnë të shohim çka është duke ndodhur me të sotmen tonë, na bëjnë të pandjeshëm ndaj të ardhmes, të mos pyesim se nga na çojnë pushtetarët tanë si dhe, të mos na interesojë sa shqiptarë e shijojnë sofrën e varfërisë, sa prindër nuk kanë para për të blerë ilaçe për fëmijët e sëmurë, apo sa familja shqiptare nuk fitojnë gjatë vitit as aq sa kushtojnë brekushet e Kryeministrit të Shqipërisë.
Po pra, muret e lartë të frikës që na i muruan viteve të fundit, nuk na lejojnë të shohim atë që shumë lehtë do mund të na ndodh: t’i braktismi apartamentet nëpër kullat shumëkatësh, ngaqë nuk do kemi para për t’i mirëmbajtur ato si dhe, se do jemi të detyruar t’u kthehemi arave të gjyshërve në fshat, gjë të cilën do duhej ta kishim bërë vite më parë.
Pastaj, këto mure nuk na lejojnë të vërejmë se shtohet numri i shqiptarëve të cilëve nuk u intereson cilët janë, se shqiptaria është në duart e pushtetarëve që përmbushin vetëm interesat e oligarkëve, e jo të popullit dhe, andaj ata e dinë se çka shërbehet nëpër restorantet e Dubait, por jo edhe si duket sofra e varfërisë shqiptare.
Duke jetuar të rrethuar nga muret e lartë të frikës, e të cilët u shërbejnë vetëm sunduesve tanë, sunduesve që nuk e hanë e nuk e vjedhin vetëm pasurin tonë, por duke i dëbuar të rinjtë nga trojet shqiptare, e harxhojnë edhe shqiptarinë, e bëjnë atë më të vogël seç është, me çka e realizojnë atë që nuk ia dolën as armiqtë tanë më të tërbuar.
Dhe duke jetuar mes mureve të frikës se mos vdesim nga COVID 19 dhe mos vuajmë nga uria, shkaku i luftës në Ukrainë, ne nuk shohim se prej moti, mediat serbe kanë nisur të frymojnë si në kohët e Millosheviqit, se thuajse të gjithë intelektualët e atjeshëm, ia rikujtojnë popullit serb se ka mbetur pa djepin e mitologjisë së vet – pa Kosovën, i thonë atij se nëse nuk e kthen atë djep, nuk do ketë ku t’i mëkojë e rritë mitet gënjeshtare për vetveten.
E përderisa elitat serbe e ushqejnë popullin e vet me antishqiptari, burrështetasit tanë kozmopolitë e mendjehapur bëjnë çmos që të mos dështojë projekti serb për ‘Ballkanin e Hapur’ dhe që Serbia të mos mbetet pa dalje në Adriatik dhe pa një pjesë të Durrësit. Ndërkohë duke e vënë në gjumë shqiptarinë me ninullën se atë do e mbrojë NATO-ja e do e ushqejë BE-ja?!
Pra duke mos i treguar popullit të vërtetë se NATO do na mbrojë vetëm aq sa do mund ta mbrojmë vetveten dhe se, BE-ja do na furnizojë me grurë vetëm aq sa do mbjellim nëpër arat e gjyshërve tanë.
Po pra, muret e frikës nga tragjeditë që na kanosen, nuk na lejojnë të shohim se ne nuk u varfëruam vetëm materialisht, por edhe shpirtërisht, se pushtetarët tanë nuk e dëbuan nga trojet tona vetëm rininë, por edhe traditën dhe kulturën tonë, se burrështetasit e ‘Shqipërive’ tona i zhbënë vlerat tona kombëtare, kështu që, edhe nëse i shpëtojmë pandemisë dhe urisë, ne do ‘vdesim’ nga sëmundja më e rrezikshme që mund ta asgjësojë një populli: shlyerja e asaj që atë e dallon nga të tjerët, mosinteresimi tij të dijë se nga vjen, kush është dhe se ku shkon!
