Presidenti Ilir Meta gjatë një interviste televizive ka rrëfyer momentet më të rëndësishme të tij në vitet ’90, kur nisi rrëzimi i regjimit komunist.
Lëvizja Studentore dhe hyrja në një epokë të re të pluralizimit politik e demokracisë, është cilësuar si një nga momentet më të rëndësishme të tij.
“E gjithë rinia në atë kohë kërkonte një ndryshim, sepse e kishte kuptuar që vendi po lëngonte shumë. Probleme pafund, që detyruan futjen e shqiptarëve në ambasada”, u shpreh Meta.
Meta tha se protesta e studentëve në vitet ‘90 nuk ishte thjesht ekonomike.
“Po të ishte e tillë, protesta e studentëve me disa premtime për të rregulluar kushtet ekonomike do të ishte zbutur. Ishte e qartë se vendi kishte nevojë për një ndryshim politik. Të drejtat e njeriut ishin në një gjendje mjaft të mjeruar dhe kishte filluar një sensibilizim i gjerë për të hapur rrugën e ndryshimeve politike”, theksoi presidenti.
Për Metën, lëvizja studentore erdhi si një lloj procesi.
Protesta e studentëve kishte filluar përpara 8 dhjetorit ‘90 po të kemi në konsideratë disa takime të zhvilluara në fakultete të ndryshme, nga eksponentë të udhëheqjes së asaj kohe, që synonin të testonin dhe mbajtur nën kontroll rininë apo elitën e rinisë studentore të asaj kohe. Unë kisha marrë pjesë në disa debate të organizuara në Fakultetin e Ekonomisë me disa eksponentë të Komitetit Qendror që vinin në atë kohë”, u shpreh ai.
Unë, vijon rrëfimin Meta, isha edhe Sekretari i Rinisë i degës së Ekonomisë Politike në atë periudhë. Isha një person i njohur dhe debatet e mia krijuan një efekt me këta drejtues, me këta eksponentë. Për më tepër bëra një mbrojtje të profesor Gramoz Pashkos pas një interviste që ai dha në “Zërin e Amerikës”, theksoi më tej.
Meta rrëfen se ishte student në atë kohë dhe një nga sekretarët e Komitetit Qendror dhe disa eksponentë të tjerë të Komitetit Qendror bënë një takim, si rastësisht në Fakultetin e Ekonomisë, ku kuptohet se të gjitha insinuatat apo shigjetat ishin kundër profesor Pashkos për arsye se ai kishte dhënë një intervistë te “Zëri i Amerikës” dhe kishte bërë kritika mjaft të forta.
“I pari që u përpoq t’i mbronte idetë e tij ishte profesor Ylli Vejsiu. Mbajti një reagim shumë të ashpër për të frenuar këtë sulm ndaj Pashkos. Pastaj bëra një ndërhyrje aty paksa si spektakolare që i vuri në një situatë shumë të vështirë, se kishte ndodhur ngjarja e ambasadave dhe unë u them: “Nuk duhet të hezitojmë për të pranuar problemin e papunësisë, sepse ky është një problem real. Ata që ikën, ne i njohim, ishin të papunë. 80% e tyre nuk mund të jetojnë normalisht me 3 mijë apo 4 mijë lekë në muaj. Prandaj i them unë zotërisë që ishte sekretar i Komitetit Qendror”, tregon ai.
Presidenti shprehet se në atë periudhë, pra të protestave të studentëve realisht donte të largohej nga Shqipëria, por, shton ai, “mendoja gjithmonë pasojat për prindërit, për familjen, dhe kuptohet se ato do të ishin sipas…”
Meta flet dhe për takimin me ish-presidentin e kohës, Ramiz Alia. Ai shpreh besimin se Alia ka qenë i ndërgjegjshëm për fundin e regjimit.
“Nga çfarë unë kam biseduar me Ramiz Alinë më pas, edhe pas 10 vitesh apo në periudha të mëvonshme mendoj se ai ishte i ndërgjegjshëm që ishte një proces që duhet të ndodhte. A ka dashur ai ta ketë procesin sa më shumë nën kontroll? Padyshim që po, por ai shikonte raportin e forcave dhe i përshtatej asaj situate”, shprehet Meta.
