Rita Ora ka folur hapur për vitet e saj të “vështira” si adoleshente, kur jeta e saj “u shemb” pasi nëna e saj, Vera, u diagnostikua me kancer të gjirit.
Këngëtarja shqiptare me famë botërore, 34 vjeçe, ishte vetëm 13 vjeç kur nëna e saj u diagnostikua në vitin 2005, në moshën 39-vjeçare, dhe iu nënshtrua një mastektomie të pjesshme, kimioterapisë dhe rrezatimit.
Rita, e cila më herët ka treguar se ka përjetuar PTSD (çrregullim të stresit post-traumatik) dhe sulme paniku pas betejës së Verës me shëndetin, zbuloi se tani vuan nga hipokondria dhe i nënshtrohet rregullisht kontrolleve shëndetësore.
Gjatë një bisede në podcastin Begin Again me Davina McCall, këngëtarja foli për periudhën e vështirë të sëmundjes së nënës së saj.
Ajo tha:
“Ishte e vështirë të shihje diçka që beson se gjithmonë ka qenë dhe gjithmonë do të jetë aty për ty, të shembet përpara syve”.
“Edhe kur je fëmijë – unë isha adoleshente, 13 vjeç – isha shumë e hutuar. Doja të isha me të gjithë kohën, por ajo donte që të shkoja në shkollë. Po shkoja në një shkollë shumë të mirë që ata po e paguanin, mes gjithë atyre trajtimeve që ajo po kalonte. Ishte një periudhë shumë e vështirë për prindërit e mi”.
Rita tha se të shihte të gjithë procesin e trajtimit të Verës ndikoi edhe në shëndetin e saj personal, dhe ajo filloi të shkonte “shumë shpesh” te mjeku.
Ajo vazhdoi:
“Është e çmendur për të menduar për statistikat dhe përqindjet e kancerit të gjirit, dhe kjo më shqetësoi shumë. Fillova të bëja kontrolle të rregullta dhe në një farë mënyre kjo u reflektua edhe në shëndetin tim. Sepse me të vërtetë e përjetova gjithë përvojën me mamanë time”.
“Doja me patjetër të isha aty për të, kështu që nuk e kuptova në fakt se ajo çfarë po ndodhte me mua ishte reale, derisa fillova terapinë”.
“Mendova me vete: ‘Ndoshta po shkoj te mjeku më shumë se ç’duhet.’ Por besoj se kjo ishte arsyeja – sepse e pashë gjithë atë që ndodhi dhe gjithë atë proces trajtimi”.
Këngëtarja shtoi se nëna e saj ka PTSD dhe përjeton një “frikë të vazhdueshme” sa herë i afrohen kontrollet e rregullta, për shkak të mendimit të vazhdueshëm “po sikur?”.
Ajo shtoi:
“Edhe ajo ndjen ende të njëjtën frikë kur shkon për kontrolle. Duhet t’i bësh gjithmonë ato, por mamaja ime gjithmonë ka atë frikën gjatë asaj periudhe: ‘po sikur?’ Dhe sigurisht që kjo është PTSD.”
“Zoti e di se si është ndier duke kaluar atë përvojë, por po – është një frikë që nuk të lë kurrë, kur ke pasur një përvojë që ta ndryshon jetën”.
