Show - Biz
Statistikat Tirana-Teuta, bilanci i rivalitetit mes dy skuadrave të Superiores të një dekade
Në futbollin shqiptar, pak duele kanë qëndrueshmërinë dhe historinë e përplasjeve mes Teutës dhe Tiranës. Dy skuadra tradicionale, me filozofi të ndryshme dhe mentalitet të kundërt, por që sa herë përballen, ndezin gjithmonë atmosferën e Superiores. Rivaliteti ka marrë trajta të reja në dekadën e fundit, me të dyja klubet që kanë kaluar periudha dominimi, ngritje dhe ulje, por gjithmonë duke prodhuar ndeshje me intensitet të lartë dhe ngarkesë emocionale.
Në total, që nga viti 2013, janë luajtur 50 ndeshje zyrtare mes dy skuadrave në kampionat, Kupë dhe Superkupë. Bilanci është thuajse i barabartë. Teuta ka regjistruar 18 fitore, Tirana ka fituar 13 herë, ndërsa 19 ndeshje janë mbyllur pa fitues. Në këto përballje janë shënuar gjithsej 111 gola, me një golavarazh të ngushtë Teuta 58 – 53 Tirana. Mesatarja prej 2.2 golash për ndeshje tregon se ky duel rrallëherë është i mbyllur apo monoton.
Tradicionalisht, Tirana ka treguar forcë në ndeshjet e zhvilluara në shtëpi, ku shpesh ka fituar me rezultat të pastër si 4-0 (shtator 2022) apo 3-0 në Kupë (prill 2023). Nga ana tjetër, Durrësi ka qenë gjithmonë terren i vështirë për bardheblutë. “Niko Dovana” është kthyer shpesh në fortesë për durrsakët, të cilët kanë ditur të shfrytëzojnë më mirë fizikalitetin dhe presionin ndaj kundërshtarit. Teuta është një skuadër që di të luajë me pragmatizëm, ndonjëherë mbyllet mirë pas, ndonjëherë del me shpejtësi në kundërsulm, dhe pikërisht ky stil ka rezultuar shpesh i suksesshëm ndaj Tiranës. Nga ana tjetër, Tirana ka kërkuar gjithmonë të dominojë me posedim dhe lojë të ndërtuar, duke e pasur më të vështirë përballë një ekipi që di të presë dhe të godasë në momentin e duhur.
Në analizë kronologjike, 2019-2021 ishte periudha më e fortë e Teutës, me disa fitore të rëndësishme, përfshirë triumfet 2-1 e 1-0 që e çuan skuadrën durrsake drejt suksesit në kampionat. Në atë periudhë, Teuta kishte ndërtuar një bllok solid lojtarësh vendas dhe luante me disiplinë të hekurt, shpesh duke ndëshkuar Tiranën në gabime individuale. Pas vitit 2022, situata ndryshoi. Tirana nisi të rimerrte kontrollin, duke fituar me rezultate të thella dhe duke treguar një lojë më të shpejtë e më agresive. Suksesi 4-0 në shtator 2022 shënoi ndoshta një kthesë psikologjike, ndërsa fitorja 3-0 në Kupë në prill 2023 konfirmoi se bardheblutë ishin kthyer për të rivalizuar fort.
Në sezonet 2024 dhe 2025, ekuilibri është rikthyer. Nga tetë përballjet e fundit, Teuta ka fituar tri, Tirana dy, ndërsa tri ndeshje janë mbyllur në barazim. Asnjëra skuadër nuk ka arritur të krijojë shkëputje, duke mbajtur rivalitetin të ndezur edhe në garën për kreun.
Në këto 12 vite përballjesh, disa ndeshje kanë lënë gjurmë. Përveç fitores 4-0 të Tiranës, kujtohet barazimi dramatik 2-2 në Durrës (janar 2024), apo suksesi i Teutës 2-1 në “Selman Stërmasi” më 29 mars 2024, që erdhi në fund falë një goli spektakolar. Nga ana tjetër, tifozët bardheblu nuk harrojnë as triumfin 4-2 në dhjetor 2014, një nga paraqitjet më të mira të Tiranës ndaj Teutës në dekadën e fundit. Për t’u shënuar se Teuta ka fituar Kupën dhe Superkupën ndaj Tiranës, ndërsa kjo e fundit e ka eliminuar nga Kupa në sezonin 2023- 2024.
Në thelb, Tirana-Teuta nuk është thjesht një përballje mes dy ekipeve që luftojnë për pozicionim në klasifikim. Është një duel mentalitetesh, tradita e kryeqytetit përballë krenarisë durrsake, e cila kurrë nuk e pranon rolin e të dytit. Ndeshjet e tyre rrallëherë janë të qeta, shpesh të mbushura me tension, duele fizike dhe gola të rëndësishëm. Çdo takim sjell histori të re, lojtarë që dalin në pah dhe emocione që e bëjnë këtë përballje një klasik të vërtetë të futbollit shqiptar.
Albania
“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
Dom Mark Pashkja, zëdhënës i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, foli në lidhje me Krishtlindjet dhe mënyrën se si festoheshin ato në kohën e komunizmit, kur feja ishte e ndaluar.
Ai tregoi për një fenomen interesant që ndodhte në ato kohë në zonat e Shkodrës, ku shumë familje katolike shkonin te ato myslimane dhe u kërkonin që ato të përgatisnin ëmbëlsirat dhe gatimet për festën e Krishtlindjes, pasi vetë ato monitoroheshin.
“Shumë familje katolike shkonin te miqtë myslimanë dhe u thoshin që ëmbëlsirat dhe ushqimet tipike t’i përgatisnin ata dhe më pas, në mënyrë të fshehtë, një ose dy ditë para festës, familjet myslimane ua çonin familjeve katolike. Në këtë mënyrë festonin pa rënë në sy. Nuk mund të bënin vetë ëmbëlsira, pasi kjo ishte shenjë se po festoje dhe se nuk i kishe përqafuar mësimet e partisë dhe ateizmin, ku kisha konsiderohej armike e proletariatit. Ishte një natë ku shqiptarët provonin ato copëza aromash lirie, pasi festonin diçka që e kishin identitare, si lidhjen me Zotin. Në këto net, si Krishtlindjet, ishte hera e parë kur njeriu provonte të përtejmen, pavarësisht se unë vetë nuk e kam përjetuar”, tha ai.
Bota
Legjenda e ekranit francez, Brigitte Bardot ndërron jetë në moshën 91-vjeçare
Brigitte Bardot, aktorja dhe këngëtarja franceze që u bë një seks-simbol ndërkombëtar përpara se t’i kthente shpinën industrisë së filmit për t’u bërë aktiviste për të drejtat e kafshëve, ka ndërruar jetë në moshën 91 vjeç.
Bardot fitoi famë ndërkombëtare me filmin e vitit 1956 “Dhe Zoti Krijoi Gruan”, shkruar dhe drejtuar nga bashkëshorti i saj i atëhershëm, Roger Vadim, dhe për dy dekadat e ardhshme mishëroi idenë e “koteles së seksit” arketipe. Megjithatë, në fillim të viteve ’70, ajo njoftoi tërheqjen e saj nga aktrimi dhe u bë gjithnjë e më aktive politikisht. Mbështetja e saj e hapur për të drejtat e kafshëve, evoluoi në komente nxitëse rreth pakicave etnike dhe mbështetje të hapur për Frontin Nacional të ekstremit të djathtë të Francës, duke rezultuar në një sërë dënimesh për urrejtje racore.
E lindur në vitin 1934 në Paris, Bardot u rrit në një familje të begatë dhe tradicionale katolike, por shkëlqeu mjaftueshëm si balerinë saqë iu lejua të studionte balet, duke fituar një vend në Konservatorin prestigjioz të Parisit. Në të njëjtën kohë ajo gjeti punë si modele, duke u shfaqur në kopertinën e Elle në vitin 1950, ndërsa ishte ende 15 vjeç. Si rezultat i punës së saj si modele, asaj iu ofruan role filmash; në një audicion ajo takoi Vadim-in, me të cilin do të martohej në vitin 1952, pasi mbushi 18 vjeç. Bardot u zgjodh në role të vogla, me një rëndësi gjithnjë e më të madhe; ajo luajti interesin e dashurisë së Dirk Bogarde në Doctor at Sea, një hit i madh në Mbretërinë e Bashkuar në vitin 1955.
Por ishte filmi i Vadim dhe Zoti e krijoi gruan, në të cilin Bardot luajti rolin e një adoleshenteje të lirë në Saint-Tropez, që e konsolidoi imazhin e saj dhe e shndërroi atë në një ikonë ndërkombëtare. Filmi ishte një hit i madh në Francë, si dhe në nivel ndërkombëtar, dhe e katapultoi Bardot në radhët e para të interpretueseve franceze të ekranit.
Përveç audiencës së kinemasë, Bardot u bë shpejt një frymëzim për intelektualët dhe artistët; jo më pak për të rinjtë John Lennon dhe Paul McCartney, të cilët kërkonin që të dashurat e tyre të asaj kohe t’i lyenin flokët biondë në imitim të saj. Kolumnisti Raymond Cartier shkroi një artikull të gjatë rreth “le cas Bardot” në Paris-Match në vitin 1958, ndërsa Simone de Beauvoir botoi esenë e saj të famshme Brigitte Bardot dhe Sindroma e Lolitës në vitin 1959, duke e paraqitur aktoren si gruan më të çliruar të Francës. Në vitin 1969, Bardot u zgjodh si modelja e parë e jetës reale për Marianne, simbolin e republikës franceze.
Në filli të viteve 1960, Bardot u shfaq në një sërë filmash francezë të profilit të lartë, duke përfshirë dramën e Henri-Georges Clouzot, e nominuar për çmimin Oscar, “The Truth”, “Very Private Affair” të Louis Malle (përballë Marcello Mastroianni-t) dhe “Contempt” të Jean-Luc Godard. Në gjysmën e dytë të dekadës, Bardot pranoi një numër ofertash nga Hollywood-i: këto përfshinin “Viva Maria!”, një komedi të periudhës me xhirim në Meksikë me Jeanne Moreau, dhe “Shalako”, një film western me Sean Connery.
Bardot pati gjithashtu një karrierë paralele muzikore, e cila përfshinte regjistrimin e versionit origjinal të këngës “Je T’Aime… Moi Non Plus” të Serge Gainsbourg, të cilën Gainsbourg e kishte shkruar për të ndërsa kishin një lidhje jashtëmartesore. (E frikësuar nga skandali pasi bashkëshorti i saj i atëhershëm, Gunter Sachs, e zbuloi, Bardot i kërkoi Gainsbourg të mos e publikonte; ai vazhdoi ta riregjistronte atë me Jane Birkin, duke arritur një sukses të madh komercial.)
Megjithatë, Bardot e gjeti presionin e famës gjithnjë e më bezdisës, duke i thënë gazetës Guardian në vitin 1996 : “Çmenduria që më rrethonte gjithmonë dukej joreale. Nuk isha kurrë vërtet e përgatitur për jetën e një ylli.” Ajo u tërhoq nga aktrimi në vitin 1973, në moshën 39 vjeç, pasi realizoi romancën historike “Historia Ndërtuese dhe e Gëzuar e Colinot”. Fokusi i saj kryesor u bë aktivizmi për mbrojtjen e kafshëve, duke iu bashkuar protestave kundër gjuetisë së fokave në vitin 1977 dhe duke themeluar Fondacionin Brigitte Bardot në vitin 1986.
Më pas, Bardot u dërgoi letra proteste udhëheqësve botërorë për çështje të tilla si shfarosja e qenve në Rumani, vrasja e delfinëve në Ishujt Faroe dhe masakra e maceve në Australi . Ajo gjithashtu shprehu rregullisht pikëpamjet e saj mbi masakrën fetare të kafshëve. Në vitin 2003, në librin e saj “Një britmë në heshtje “, ajo përkrahu politikën e krahut të djathtë dhe sulmoi burrat gej dhe lezbiket, mësuesit e shkollave dhe të ashtuquajturin “islamizim të shoqërisë franceze”, duke rezultuar në një dënim për nxitje të urrejtjes racore.
Bardot kishte një histori të gjatë në mbështetjen e Frontit Nacional të Francës (i cili që atëherë është riemëruar Tubimi Kombëtar), duke i thënë gazetës Guardian: “Lidhur me rritjen e tmerrshme të emigracionit, unë i ndaj plotësisht pikëpamjet e [Jean-Marie Le Pen].” Në vitin 2006, një letër drejtuar ministrit të brendshëm të atëhershëm, Nicolas Sarkozy, thoshte se popullsia myslimane e Francës po “shkatërronte vendin tonë duke imponuar veprimet e saj”.
Bardot u martua katër herë: me Vadim midis viteve 1952 dhe 1957, me Jacques Charrier midis viteve 1959 dhe 1962 (me të cilin pati një djalë, Nicholas, në vitin 1960), me Sachs (1966-1969) dhe me ish-këshilltari e Le Pen, Bernard d’Ormale, me të cilin u martua në vitin 1992. Ajo gjithashtu pati një numër marrëdhëniesh të profilit të lartë, duke përfshirë ato me Jean-Louis Trintignant dhe Gainsbourg./ The Guardian.
Show - Biz
Policia reagon lidhur me zjarrin në një park autobusësh pranë Durrësit Durrës
Rreth orës 13:45, në lagjen nr. 15, Durrës, në parkun e autobusëve në sektorin “Rinia”, pranë “Eco Park”, ka rënë zjarr në ambientet e parkimit të autobusëve, ku, si pasojë, janë përfshirë nga flakët disa autobusë të vjetër.
Në vendngjarje ndodhen shërbimet e Policisë dhe të zjarrfikëses, të cilat po punojnë për shuarjen e plotë të zjarrit dhe për sqarimin e rrethanave dhe shkakut të ngjarjes.
-
Albania1 day agoShqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
-
Albania6 hours agoVIDEO/ Protesta në Vlorë për mungesën e ujit, qytetarët futen në teatrin “Petro Marko” dhe ndërpresin mbrëmjen gala të bashkisë
-
Albania6 hours agoAnomalia e buxhetit, 2 miliardë euro shpenzime në dhjetor
-
UK1 day agoRrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
-
Albania7 hours ago“Katolikët monitoroheshin, myslimanët përgatitnin ushqimet për ta” – si festoheshin Krishtlindjet në komunizëm në Shqipëri
-
UK5 hours ago
Princi William dhe Kate Middleton vendosën vijë sigurie 9.6km rreth rezidencës së tyre të re, reagojnë banorët e zonës: Masa të tepruara dhe pa konsultim
-
Bota6 hours agoPresidenti i Ukrainës, Zelensky mbërrin në Mar-a-Lago, takohet me presidentin Trump
-
Kosova7 hours agoDalin Exit Poll-et e para, Vetëvendosja rikonfirmohet forcë e parë, Hamza 23.9 përqind, Abdixhiku 16.1 përqind
