Lojërat Olimpike përfundimtare të periudhës së Luftës së Ftohtë u zhvilluan në atë që mbetet si ngecje e kufirit të fundit 32 vjet më vonë. Ngjarjet dyjavëshe, gjatë verës së nxehtë të vitit 1988, patën ndikim edhe më shumë se vetë sporti dhe ndikuan në krijimin e Koresë së Jugut, në shtetin që është sot, shkruan AP.
Pas dekadave të rindërtimit pas luftës dhe ngecjet kundër diktaturave ushtarake, Koreja e Jugut i pa lojërat si një festë internacionale.
Vetëm Lojërat e Dyta Verore ndonjëherë që u mbajtën në Azi pas Lojërave në Tokio 1964, garuan më shumë se 8 mijë sportistë rekord në atë kohë, 159 shteteve.
U bë olimpiada e fundit për pushtetet komuniste, Bashkimin Sovjetik dhe Gjermaninë Lindore, të cilat Koreja e Jugut si nikoqire ishte e lumtur t’i sjellë në gara pasi bojkotoi Lojërat Olimpike 1984 në Los Angeles.
Ka pasur yje të shumtë që bënin zhurmë të madhe, ku u theksua rivaliteti i madh mes Carl Lewisit të Shteteve të Bashkuara dhe Ben Johnsonit të Kanadasë në garën 100 metra.
Përgatitjet masive për Lojërat i dhanë Seulit një ngritje dramatike, me ndërtimin e rrugëve të reja, urave dhe linjave të metrove, emergjencën e komplekseve masive sportive dhe parkingjeve të mëdha publike përreth lumit Han, si dhe rindërtimin e distrikteve të vjetra komerciale ku ndërtesa të mëdha u ngritën në rrënojat e zyrave dhe dyqaneve të vjetra.
Por, Olimpiada e pati edhe anën e errët.
Përgatitjet, po ashtu, përfshinin edhe largimin me forcë të ndërtesave dhe shtëpive të qindra banorëve në lagjet e varfra dhe vendbanimeve me të ardhura të ulëta, që udhëheqësit ushtarakë të vendit e panë si vendimtare në zbukurimin e qytetit për vizitorët e huaj.
Në përpjekje të veçantë për të “pastruar” mjediset urbane të personave pa shtëpi, Qeveria urdhëroi daljen mbarëkombëtare të policisë që rezultoi me mijëra – përfshirë edhe njerëz të pastrehë dhe me aftësi të kufizuara, fëmijë po ashtu – që u larguan nga rrugët dhe u futën në ambiente të tjera ku shumë prej tyre u abuzuan.
Regjimi i gjeneralit të ushtrisë, Chun Doo-hwan, kishte shpresuar se organizimi i Olimpiadës do të ndihmonte ta legjitimonte sundimin e tij dhe largimin e vëmendjes së publikut nga shtypja e tij e përgjakshme kundrejt protestuesve pro demokrat që la qindra të vdekur në jug të qytetit Gwangju në maj të vitit 1980. Por, Qeveria e tij u përul përfundimisht nga presioni popullor dhe pranoi zgjedhjet presidenciale të lira në verën e vitit 1987.
Përgatitja për Olimpiadë, po ashtu, ishte mjegulluar nga agresiviteti i Koresë së Veriut, të cilën Jugu e bëri fajtor për bombardimin e një aeroplani me pasagjerë të Koresë së Jugut që la të vdekur 115 njerëz në dhjetor të vitit 1987. Seuli e pa sulmin si një tentim për t’i frikësuar sportistët dhe vizitorët e Olimpiadës. Veriu, që në një pikë kërkoi bashkorganizimin e Lojërave, i bojkotoi Lojërat e Seulit.
