Në fillim të korrikut 2025, më shumë se gjysma e Evropës dhe rajonit të Mesdheut u përfshi nga thatësira, sipas të dhënave të fundit nga Observatori Evropian i Thatësirës (EDO).
Me 52% të territorit të prekur, kjo është përqindja më e lartë e regjistruar ndonjëherë për periudhën 1–10 korrik që nga fillimi i monitorimit në vitin 2012. Kjo shifër është gjithashtu 21% më e lartë se mesatarja për të njëjtën periudhë në dekadën e fundit.
Pavarësisht këtij alarmi, situata ka shënuar një përmirësim të lehtë krahasuar me fundin e qershorit, kur u shënua një rekord historik prej 55.5% të zonave bregdetare të prekura.
Indeksi Evropian i Thatësirës, i zhvilluar nga programi Kopernikus, vlerëson rrezikun përmes reshjeve, lagështisë së tokës dhe gjendjes së bimësisë, dhe e kategorizon në tre faza: monitorim, paralajmërim dhe alarm.
Rajonet më të prekura janë në Evropën Lindore. Në Kosovë, Serbi dhe Bullgari, thuajse e gjithë sipërfaqja është e përfshirë nga thatësira, ndërsa më shumë se një e treta e territoreve ndodhen në fazën e paralajmërimit. Në Bullgari, mbi 156,000 banorë u përballën me ndërprerje të furnizimit me ujë në mesin e korrikut.
Në Hungari, situata është përkeqësuar ndjeshëm – nga 21% në fund të qershorit, në 47% të territorit në fillim të korrikut. Kriza prek edhe Lindjen e Mesdheut: në Armeni, 95% e vendit është nën ndikimin e thatësirës, ndërsa në Turqi, ku janë prekur 77% e zonave, era e fortë ka ndihmuar përhapjen e qindra zjarreve.
Gjysma e Sirisë vuan pasojat e mungesës së ujit, duke rrezikuar korrjet e grurit dhe sigurinë ushqimore të mbi 16 milionë njerëzve, sipas Kombeve të Bashkuara. Në Evropën Perëndimore, Britania ka parë rritje të ndjeshme të sipërfaqeve të prekura (18%), ndërsa në Francë, 12% e territorit është në fazë paralajmërimi, kryesisht në perëndim të vendit. Ndërkohë, Spanja dhe Portugalia mbeten pothuajse të paprekura nga thatësira, me nivele minimale përkatësisht prej 6% dhe 1%.
Në një kontinent që përballet gjithnjë e më shpesh me valë të ekstreme të motit, kjo situatë nënvizon urgjencën për politika të qëndrueshme në menaxhimin e burimeve ujore dhe përshtatjen ndaj ndryshimeve klimatike.
