Strategjia e re e Britanisë globale ekspozon konfliktin në qasjen e Boris Johnson ndaj Pekinit.
Një strategji e jashtme koherente duhet të kërkonte një politikë të qartë kineze. Por, ndërsa Britania e Madhe përgatitet të publikojë strategjinë e saj të vonuar të mbrojtjes, për sigurinë dhe rishikimin e huaj, ajo që do të duhet të jetë një element thelbësor është mbështjellë nga kontradikta të qëllimshme.
Për një kritik konservator, “Nuk ka absolutisht asnjë strategji”. Boris Johnson është nën presion nga deputetët konservatorë të cilët dëshirojnë një qëndrim më të ashpër përballë rritjes së vendosmërisë dhe vizionit “Made in China 2025” për sigurimin e mbizotërimit global, teknologjik.
Në fakt, kontradiktat janë strategjia. Qëndrimi është ngurtësuar që nga vizioni i Mbretërisë së Bashkuar si miku më i ngushtë i Kinës në perëndim, por Johnson, duket se dëshiron ta kufizojë atë që kërkon.
Ndërsa i jep përparësi qëndrueshmërisë së zinxhirëve kombëtarë të furnizimit (kodi për t’i dhënë fund varësisë nga kombet potencialisht armiqësore), ai nuk dëshiron të rrezikojë investimet dhe tregtinë kineze. Ai varet nga teknologjia e Kinës për të realizuar strategjinë e tij të gjelbër.
Biseda e ashpër për të drejtat e njeriut është mishi i kuq i hedhur te skifterët e tij për të kufizuar kërkesat më të dëmshme ekonomikisht. Sipas fjalëve të një ministri, qëllimi tani është që të mbahen çështjet ekonomike dhe diplomatike në “linja të ndryshme”.
Por nëse deputetët konservatorë paraqesin një kërcënim për këtë, një tjetër rrezik vjen nga narrativa e re që qeveria po thurr rreth politikës së saj të jashtme pas Brexit në të cilën Kina është antagonist i dukshëm. Krahas theksit në qëndrueshmërinë kombëtare është një prirje strategjike drejt rajonit të Indo-Paqësorit.
Pikërisht në këtë rajon Britania e Madhe sheh një mundësi tregtare ashtu edhe shansin për ta vendosur veten në qendër të një rrjeti aleancash tregtare dhe diplomatike të bazuara në demokracinë dhe rendin liberal.
Pas Brexit, Johnson ka nevojë për një histori të re për të treguar vendin e Britanisë në botë. Mbretëria e Bashkuar, si fuqia detare që kryeministri i saj do të dëshironte të ishte ende, po ringjall frymën e aventurierëve tregtarë dhe po shkon drejt lindjes në kërkim të tregjeve dhe ndikimit të ri.
Komponentët kryesorë përfshijnë një shtytje për t’u bashkuar me marrëveshjen e tregtisë së lirë CPTPP, e cila ofron përfitime tregtare dhe i jep Mbretërisë së Bashkuar një vend në një tryezë të re një që bashkohet me Amerikën dhe Azinë. Krahas kësaj është tentativa e Mbretërisë së Bashkuar për ta kthyer takimin e ardhshëm të G7 në një “D10” duke ftuar tre demokracitë kryesore të Indisë, Australisë dhe Korenë e Jugut.
Forcimi i lidhjeve tregtare dhe diplomatike me Indinë, të cilat Johnson do të fitojë në një vizitë të profilit të lartë, është thelbësore për strategjinë e MB. Një shfaqje e mëtejme e angazhimit do të shohë transportuesin e ri të avionëve të Britanisë që drejtohet në Paqësor për stërvitje ushtarake, megjithëse kjo është më shumë performuese sesa domethënëse.
Idealisht ky është një rreth i virtytshëm. Theksimi i një rendi të bazuar në rregulla shihet si një avantazh tregtar konkurrues. Vlerat britanike po shiten si shërbim.
Për shumë njerëz, animi është një triumf i tregimit të historisë mbi realitetin. Është rajoni ku do të formohet shekulli i ardhshëm dhe Britania ka të drejtë që dëshiron të luajë një rol. Por Britania e Madhe nuk është një lojtar kryesor në Paqësor dhe një strategji për botën demokratike duhet të formohet nga SH.B.A. dhe të përfshijë BE-në.
Kredencialet demokratike të Indisë janë gjithnjë e më të diskutueshme. Por historitë kanë fuqi dhe tema unifikuese e strategjisë është se Britania e Madhe po e shet veten si një aleat në luftën kundër një Kine të mbizotëruar.
Të drejtat e njeriut dhe madje edhe mbështetja e fortë e Mbretërisë së Bashkuar për shtetasit britanikë të Hong Kongut mund të mbahen në një linjë tjetër, por aleanca liberale duket e krijuar për të kontrolluar ambiciet kineze. Një pjesë e strategjisë së qëndrueshmërisë së MB-së është të sigurojë që kombet demokratike të zhvillojnë kampionë të teknologjisë për të parandaluar mbështetjen në Kinë.
Në MB, Projekt-ligji i ri i Investimeve të Sigurisë Kombëtare do ta bëjë më të lehtë bllokimin e blerjeve. Ministrat po shohin gjithashtu ndikimin e investimeve kineze në universitete si në drejtim të hyrjes në kërkimin shkencor dhe duke përdorur fonde për të heshtur kritikët. Beteja tjetër mund të jetë rreth përfshirjes së vazhdueshme kineze në industrinë bërthamore.
Por Johnson sheh rreziqet. Duke shkurtuar hyrjen në tregun e saj më të madh, Britania e Madhe nuk ka mundësi të mbyllë të tjerët. Kina është ende shtëpia e misionit më të madh jashtë Departamentit për Tregtinë Ndërkombëtare.
Qyteti i Londrës dëshiron të ruajë statusin e tij si një qendër kryesore për tregtinë e renminbi. “Ne nuk mund ta izolojmë veten nga investimet kineze”, thotë një ministër i vjetër.
Për të drejtat e njeriut, qasja shpesh ka qenë më shumë thirrje sesa anulim. Britania dënoi persekutimin e Ujgurëve dhe njoftoi kufizime në tregtinë me Xinjiang. Por ajo ndaloi së thirruri sanksione dhe Magnitsky luftoi një veprim më të gjerë për të bllokuar marrëveshjet tregtare me çdo vend që konsiderohet fajtor për gjenocid një veprim i drejtuar drejt Kinës.
Taktikat, pra, janë të frenosh, të përpiqesh të ndash çështjet dhe të shpresosh për durimin kinez.
Pasi u përkul para Grupit Konservator të Kërkimit të Kinës në luftën e tij për të detyruar Huauei të Kinës të dilte nga rrjeti 5G, Johnson tani po lufton për të mbajtur deputetët e tij.
Kjo qasje është e matur, por është e vështirë të shihet se si është e qëndrueshme. Pengesat për investimet kineze dhe tregimi i ri i Britanisë Globale e vendosën Mbretërinë e Bashkuar si një lojtar në betejën për të përmbajtur Kinën. Këtu përplasen linjat konfliktuale diplomatike dhe ekonomike.
Britania e Madhe po përpiqet të mbajë një strategji me përparësi konfliktuale, duke qenë akoma e hapur për biznesin kinez ndërsa thur një histori e cila e vendos atë në epiqendrën e luftës për rendin liberal. Ose narracioni është më pak se faturuar ose do të duhet të japë një nga këto dy qëllime të politikës.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ F.H, konica.al
