Zgjedhjet kanë shkaktuar një tërmet në politikën britanike. Me rritjen e politikës së ekstremit të djathtë përgjatë Kanalit Anglez në Francë, Mbretëria e Bashkuar ka lëvizur në drejtim të kundërt.
Rezultatet zyrtare të zgjedhjeve treguan një fitore dërrmuese për Partinë Laburiste të qendrës së majtë të vendit, fitorja e saj e parë në 19 vjet, që kur ishte nën udhëheqjen e Tony Blair. Kryeministri i ardhshëm Keir Starmer e përshëndeti fitoren e tij si historike, duke thënë: “Ndryshimi fillon tani”.
Për konservatorët, partia e Margaret Thatcher, Boris Johnson dhe kryeministrit aktual Rishi Sunak, ishte humbja më e keqe në historinë gati 200-vjeçare të partisë së tyre. Ligjvënësit e shquar, përfshirë ish-kryeministren Liz Truss, Jacob Rees-Mogg dhe Penny Mordaunt humbën vendet e tyre në parlamentin e Mbretërisë së Bashkuar.
Sunak mbajti vendin e tij, por dha dorëheqjen si kreu i Partisë Konservatore dhe i kërkoi falje vendit.
“Me vjen keq. Unë i kam dhënë gjithë kësaj pune, por ju keni dërguar një sinjal të qartë, se qeveria e Mbretërisë së Bashkuar duhet të ndryshojë”, u tha Sunak gazetarëve ndërsa ai dhe gruaja e tij u larguan për herë të fundit nga rezidenca e kryeministrit në Downing Street 10.
“Kam dëgjuar zemërimin tuaj, zhgënjimin tuaj dhe marr përgjegjësinë për këtë humbje”. Pas 14 vitesh në pushtet, konservatorët u dënuan në qendrat e votimit për të gjithë trazirat që ndodhi para tyre: Brexit, për të cilin shumica e britanikëve tani pendohen; Skandali i Johnson’s Partygate, në të cilin kryeministri i atëhershëm organizoi festa ndërsa vendi ishte nën bllokimin e COVID-19 dhe gënjeu për to; dhe buxheti katastrofik i vitit 2022 i pasueses së Johnson, Liz Truss, i cili shkaktoi valë tronditëse në tregjet financiare.
Britania tani ka më shumë fëmijë në varfëri se çdo vend tjetër i pasur, sipas Kombeve të Bashkuara. Këto zgjedhje gjithashtu përmbysën sistemin dypartiak të Mbretërisë së Bashkuar, me mbështetje në rritje për partitë më të vogla.
Starmer ka qenë në gjendje të paraqesë veten si një alternativë institucionale qetësuese. I zgjedhur si lider i Laburistëve për të zëvendësuar socialistin e turpëruar Jeremy Corbyn, Starmer e ka rindërtuar partinë duke e çuar atë drejt çështjeve centriste. Çelësi për konsolidimin e rolit të ri të Starmerit do të jetë i vështirë të gjendet.
Udhëheqësi laburist ka një farë hapësire për ta bërë këtë: sondazhi i ri i YouGov tregon se ndërsa vetëm 21% e britanikëve kanë shpresa të mëdha për një qeveri laburiste\ dhe presin që ajo të bëjë një punë të mirë, një e treta e mëtejshme (35%) thotë se ndërsa ai nuk Nuk ka shpresa të mëdha për partinë, ai është i gatshëm t’i japë asaj përfitimin e dyshimit.
“Pagëzimi i Zjarrit” do të bëhet që në javën e ardhshme, të martën, kur kryeministri i ri do të bëjë debutimin e tij në Uashington, me rastin e samitit të organizuar për të festuar 75-vjetorin e NATO-s. Kjo mund të jetë një mundësi për një takim dypalësh me presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky dhe presidentin amerikan Joe Biden. Ndërsa parlamentarët do të bëjnë betimin nga 9 korriku, më 17 korrik do të jetë radha e “Fjalimit të Mbretit”.
Surpriza e zgjedhjeve ishte fakti qëNigel Farage, kreu i partisë së krahut të djathtë “Reforma në Mbretërinë e Bashkuar”, fitoi një vend në parlamentin britanik për herë të parë të premten në qytetin bregdetar anglez të Clacton-on.
Farage, karriera e të cilit në fushatën kundër imigracionit, pro-Brexit e ka bërë atë një nga figurat politike më të njohura dhe përçarëse të Britanisë, mundi me lehtësi kandidatin konservator Giles Watling, i cili kishte mbajtur më parë vendin.
Hyrja e tij e befasishme në zgjedhje një muaj më parë, pasi fillimisht kishte përjashtuar mundësinë e zgjedhjes, rriti mbështetjen për Reformën në Mbretërinë e Bashkuar në të gjithë vendin. Kjo i ndihmoi shpresat e Sunak për të mbyllur hendekun me Partinë Laburiste të qendrës së majtë, e cila është në rrugën e duhur për një fitore të madhe kombëtare.
