Nga Jola Hysaj
Unë besoj se politika nuk është luftë për karrige boshe.
Sepse karriget pa njerëz nuk kanë asnjë vlerë.
Politika është përgjegjësi për njerëzit e zakonshëm-për ata që punojnë në heshtje, që e mbajnë familjen me mund, që besojnë se mund të ndërtojnë diçka më të mirë.
Unë nuk besoj te politika që përjashton, që ndan, që ngrin marrëdhënie për interesa të vogla.
Besoj te bashkimi, te puna e ndershme, te aftësia dhe te guximi për të mos u dorëzuar kurrë, edhe kur rruga bëhet e vështirë.
Sepse vetëm kush e njeh pengesën, e di vlerën e suksesit.
Shpesh në vend të bashkimit, shohim luftëra të ftohta.
Në vend të forcimit, shohim përjashtim.
Në vend të hapësirës për të rinjtë e aftë, shohim mbyllje.
Por kjo nuk është politika që dua të përfaqësoj.
Unë zgjedh të qëndroj me ata që nuk e humbasin besimin, me ata që ndoshta nuk kanë zë të madh, por kanë zemër të madhe.
Me njerëzit që ecin përpara, që luftojnë çdo ditë, që nuk kërkojnë privilegje — por mundësi.
Sepse për guximtarët, çdo pengesë është sfidë.
Dhe për njerëzit që duan ta ndryshojnë realitetin, çdo ditë është një arsye më shumë për të mos u ndalur.
Politika që unë besoj ndërtohet me duar të pastra, me mendje të hapura dhe me zemër që ndien për njerëzit.
Nuk ndërtohet duke mbyllur dyer, por duke hapur rrugë.
Nuk fitohet duke përjashtuar, por duke bashkuar.
Vetëm kështu ndërtohet besimi. Vetëm kështu ndërtohet e ardhmja që duam.
