Shabana Mahmood u paralajmërua mbrëmë se masat e saj të rrepta ndaj azilkërkuesve do të pengoheshin nga avokatë dhe deputetë të krahut të majtë.
Sekretarit të Brendshëm iu tha se për sa kohë që Britania do të mbetej e nënshkruar ndaj ligjeve të të drejtave të njeriut, ata që do të urdhëroheshin të ktheheshin në shtëpi do të ishin në gjendje të shmangnin deportimin.
Ajo po përballet gjithashtu me një reagim të ashpër nga figurat e Partisë Laburiste dhe organizatat bamirëse për shkak të zotimit të saj për të ndaluar që Britania të shihet si një destinacion i “biletës së artë” për emigrantët e paligjshëm.
Sipas planit të saj për të kufizuar të drejtat e atyre që lejohen të qëndrojnë këtu, të cilin ajo do ta zbulojë sot në Dhomën e Komunave, statusi i refugjatit do të bëhet i përkohshëm dhe do të rishikohet çdo 30 muaj.
Ata që dëshirojnë të vendosen përgjithmonë do të duhet të presin 20 vjet dhe kushdo që largohet nga trazirat do të urdhërohet të kthehet në shtëpi kur vendi i tyre të bëhet përsëri i sigurt.
Refugjatët do të humbasin të drejtën automatike për të sjellë bashkëshortët dhe fëmijët e tyre që t’u bashkohen atyre në Mbretërinë e Bashkuar, ndërsa ata që ende i kanë kërkesat e përpunuara nuk do të marrin më mbështetje financiare përveç nëse kanë nevojë për të.
Gjyqtarëve do t’u thuhet të mos i lejojnë migrantët e paligjshëm dhe kriminelët e huaj t’i shmangen deportimit duke përdorur Nenin 8 të Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut (KEDNJ), i cili garanton të drejtën për një jetë familjare.
Por kritikët theksuan se propozimet e znj. Mahmood, shumë prej të cilave bazohen në politikat daneze, do të përballen me sfida të menjëhershme në gjykata, përveç nëse Mbretëria e Bashkuar tërhiqet nga GJEDNJ-ja dhe të heqë Aktin e të Drejtave të Njeriut (HRA).
Refugjatët të cilëve u është thënë të kthehen në shtëpi kur vendet e tyre të bëhen të sigurta, do të pretendojnë se e drejta e tyre për një jetë familjare në Mbretërinë e Bashkuar po shkelet dhe kushdo, kërkesa e të cilit refuzohet nga gjykatat vendase, do të jetë në gjendje ta çojë atë te gjyqtarët në Strasburg.
Organizatat bamirëse dhe grupet e presionit për migrantët mund t’i kërkojnë Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut ta shpallë të gjithë skemën të paligjshme dhe t’i urdhërojë Qeverisë ta rishkruajë atë.
Deputetët dhe kolegët e Partisë Laburiste gjithashtu mund të bëjnë presion mbi ministrat që të zbehin planet e tyre. Prokurori i Përgjithshëm, Lord Hermer, është zotuar se Mbretëria e Bashkuar nuk do të tërhiqet nga GJEDNJ-ja.
A duhet të deportohen menjëherë migrantët që mbërrijnë ilegalisht?PoJo
Përveç kësaj, ka dyshime se perspektiva e një sistemi më pak bujar të azilit do të dekurajojë migrantët e paligjshëm, një numër rekord i të cilëve kanë kaluar Kanalin me gomone këtë vit. 217 të tjerë mbërritën me tre anije të premten, duke e çuar totalin për vitin në 39,292.
Mbrëmë, Sekretari i Brendshëm në Hije Chris Philp tha: “Qeveria po pretendon të jetë e ashpër, por ndërsa është brenda GJEDNJ-së, ajo do të ndalet në vend nga avokatë dhe gjyqtarë të krahut të majtë – ndoshta përfshirë edhe Prokurorin e tyre të Përgjithshëm”.
E vetmja mënyrë për të kontrolluar kufijtë tanë është të largohemi nga GJEDNJ-ja dhe të deportojmë çdo emigrant të paligjshëm pas mbërritjes, pa seanca gjyqësore.
“Por Partia Laburiste është shumë e dobët për ta bërë këtë – dhe planet e tyre janë të dënuara të dështojnë si rezultat i obsesionit të tyre me KEDNJ-në. Partia Laburiste ka humbur kontrollin e kufirit tonë dhe planet e saj nuk do të bëjnë ndonjë ndryshim të vërtetë.”
Udhëheqësi i Reform UK, Nigel Farage, tha: “Sekretarja e Brendshme duket si një mbështetëse e Reformës. Mjerisht, me Aktin e të Drejtave të Njeriut dhe ECHR-në, ndryshimet nuk do t’i mbijetojnë gjykatave – apo ndoshta as deputetëve të saj të pastrehë.”
Udhëheqësi i Reform UK, Nigel Farage, tha: “Sekretarja e Brendshme duket si një mbështetëse e Reformës. Mjerisht, me Aktin e të Drejtave të Njeriut dhe GJEDNJ-në, ndryshimet nuk do t’i mbijetojnë gjykatave – apo ndoshta as deputetëve të saj të prapavijës.”
Kolegia konservatore, Baronesha Maclean, shtoi: “Nëse do të ishte serioze, do të sillte përsëri planin e Ruandës, do të largohej nga ECHR-ja dhe HRA-ja, do të hiqte Aktin e Skllavërisë Moderne dhe do të deportonte kriminelët e huaj. Por ajo nuk do ta bëjë këtë sepse Keir Starmer beson se “i gjithë ligji i imigracionit është racist” dhe shumica e partisë së saj beson në kufij të hapur dhe “mirëpritje të refugjatëve”.”
Në një shenjë të hershme të një reagimi të brendshëm kundër Sekretarit të Brendshëm dhe Kryeministrit, deputeti laburist Tony Vaughan KC i kërkoi qeverisë të “mendojë përsëri”.
Ai postoi në mediat sociale: “Ideja që refugjatët e njohur duhet të deportohen është e gabuar. Retorika rreth këtyre reformave inkurajon të njëjtën kulturë përçarjeje që sheh racizmin dhe abuzimin në rritje në komunitetet tona.”
Kolegu i Partisë Laburiste, Lord Dubs, i tha BBC-së: “Nëse njerëzit kanë qenë këtu për njëfarë kohe, mund të jetë shumë e dëmshme për ta dhe mizore nëse u kërkohet papritmas të largohen. Ata mund të jenë vendosur ndërkohë dhe të jenë martuar.”
“Mund të kenë familje këtu. A duhet të kthehen të gjithë, apo do të ndahen?”
Avokati i të drejtave të njeriut, David Haigh, vuri në dyshim se si një refugjat që ka jetuar në Mbretërinë e Bashkuar për dekada të tëra mund të deportohet nëse vendi i tij i origjinës konsiderohej i sigurt.
Ai i tha GB News: “Kush do ta marrë atë vendim? Si do të kthehen ata? Kjo hap një mori apelimesh, reformash dhe burokracish.”
I thënë se plani nuk mund të zbatohej për sa kohë që Mbretëria e Bashkuar mbetej në GJEDNJ, Ministri i Imigracionit Mike Tapp i tha GB News: “Mënyra se si Danimarka e ka riformësuar sistemin e saj të imigracionit ka qenë jashtëzakonisht efektive dhe ata janë brenda GJEDNJ-së. Kam folur me kolegët gjatë gjithë javës për këtë dhe janë reagime vërtet pozitive.”
Sekretarja e Brendshme Shabana Mahmood përballet me një detyrë të vështirë për të bindur deputetët e tjerë të Partisë Laburiste që të mbështesin rregulla më të ashpra për imigracionin.
Keir Starmer dhe homologu i tij danez në Londër muajin e kaluar. Qeveria e Starmer po kërkon të përsërisë suksesin e Danimarkës në fushën e imigracionit.
Plani përfshin krijimin e rrugëve të sigurta dhe ligjore, duke ofruar strehim për ata që “vërtet ikin nga lufta dhe persekutimi”, si dhe marrëveshje në stilin ukrainas për britanikët për të mbështetur refugjatët.
Por pati një reagim negativ ndaj kufizimeve të statusit të refugjatit nga organizatat bamirëse të të drejtave të njeriut, të cilat i quajtën planet të kushtueshme, jopraktike dhe çnjerëzore.
Steve Valdez-Symonds, nga Amnesty International, tha: “Politikat e këqija të azilit mund të presin të kundërshtohen në gjykata kur u shkaktojnë dëm njerëzve.”
Këshilli i Refugjatëve vlerësoi se do të kushtonte 872 milionë paund në dekadë për të shqyrtuar statusin e refugjatëve çdo 30 muaj.
Sir Keir Starmer tha se plani do të ndalojë “apele të pafundme, do të ndalojë kërkesat e minutës së fundit dhe do të rrisë largimet e atyre që nuk kanë të drejtë të jenë këtu”.
Znj. Mahmood tha: “Publiku me të drejtë pret që ne të përcaktojmë se kush hyn në këtë vend dhe kush duhet të largohet. Për të ruajtur bujarinë që na lejon të ofrojmë strehim, ne duhet të rivendosim rendin dhe kontrollin.”
Në një përpjekje tjetër për të nxitur deportimet, Mbretëria e Bashkuar do të kërcënojë sot me sanksione vizash në stilin amerikan për Angolën, Namibinë dhe Republikën Demokratike të Kongos, duke i bllokuar njerëzit të vijnë në Britani nëse qeveritë e tyre nuk përmirësojnë bashkëpunimin për largimet.