Gjatë gjithë agresionit të Rusisë ndaj Ukrainës, politika e jashtme, tregtia dhe siguria e Gjermanisë ka qenë nën “vëzhgim mikroskopik”.
Qeveria aktuale gjermane – një koalicion i socialdemokratëve (SPD), të Gjelbërve dhe Demokratëve të Lirë – është akuzuar vazhdimisht se ka adoptuar një linjë relativisht të butë ndaj Moskës, krahasuar me aleatët e saj evropianë dhe amerikanë.
Madje siç shkruan Al Jazeera, SPD dhe ish-politikanë dhe diplomatë gjermanë janë akuzuar gjithashtu për “gabime historike në marrëdhëniet e tyre me Rusinë”.
Për shembull, ambasadori i Ukrainës në Gjermani, Andriy Melnyk akuzoi SPD-në se “ushqen politikë miqësore ndaj Putinit” dhe tha në një postim në Twitter: “SPD ende nuk i ka thënë lamtumirë të kaluarës së saj të palavdishme në raport me Rusinë. Një gjë është të pranosh gabimet dhe një gjë tjetër është të nxjerrësh përfundimet e duhura dhe të veprosh me guxim sot”.
E Wolfgang Ischinger, ish-ambasador gjerman në Shtetet e Bashkuara, i cili gjithashtu shërbeu si kryetar i Konferencës së Sigurisë së Mynihut nga viti 2008 deri në 2022, shpjegoi se politika e Gjermanisë për Rusinë i ka rrënjët në histori.
“Pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, një grup i madh gjermanësh besonin se nëse ka stabilitet në vend sot, kjo është për shkak se qindra mijëra ushtarë nga Bashkimi Sovjetik u larguan nga territori gjerman pa qëlluar as edhe një plumb”, ka thënë ai për Al Jazeera, përcjell Telegrafi.
“Shumë në Gjermani besojnë se vendi i detyrohet njëfarë borxhi mirënjohjeje Kremlinit, duke shkuar me partneritete ekonomike dhe politike me Rusinë”.
Por Ischinger mendon se gjatë viteve, Gjermania nuk ka arritur të kuptojë se Rusia nuk është më e interesuar për partneritet.
“Rusia ka qenë e prirur ta kthejë kohën pas në kohë në epokën sovjetike, për një kohë deri më tani”, tha ai. “Berlini vazhdoi të besonte në idenë e partneritetit, edhe pse të tjerët kishin filluar të paralajmëronin Gjermaninë se ndoshta do të paguante një çmim nëse nuk e braktisë këtë ide”.
Aktualisht, shtoi ai, “është e rëndësishme të kuptohet se në Berlin, ne kemi tri parti të ndryshme politike që përqafojnë ideologji dhe filozofi të ndryshme, duke e bërë një sfidë formulimin e një politike të bashkuar ndaj çdo krize”.
Lidhjet me Rusinë
Presidenti i Rusisë, Vladimir Putin ka intensifikuar qëndrimin agresiv të Rusisë prej vitesh, me luftën gjeorgjiane në vitin 2008 dhe aneksimin e Krimesë në vitin 2014.
Megjithatë, lidhjet e Berlinit me Moskën kanë mbetur të forta.
Sipas Zyrës Federale të Statistikave të Gjermanisë, tregtia me Federatën Ruse u rrit në janar të vitit 2022 krahasuar me janarin 2021. Eksportet gjermane në Rusi u rritën me 30.7 për qind ndërsa importet u rritën me 57.8 për qind krahasuar me një vit më parë.
Por që nga fillimi i agresionit në Ukrainë, Berlini ka filluar të ndërpresë marrëdhëniet e tij tregtare duke vendosur sanksione kundër oligarkëve dhe bizneseve ruse dhe duke mbështetur një ndalim të propozuar nga Bashkimi Evropian për naftën ruse.
Sidoqoftë, disa zyrtarë gjermanë vazhdojnë të mbajnë një marrëdhënie të ngushtë me Kremlinin.
Ish-kancelari gjerman Gerhard Schröder ka mbajtur pozicione kyçe në firmën ruse të naftës Rosneft dhe gjigantin energjetik Gazprom.
Ndonëse ai ka marrë pjesë në përpjekjet për të ndërmjetësuar paqen, lidhja e tij me Putinin është kritikuar.
“Për një kohë të gjatë, vendimmarrësit gjermanë ishin nën iluzionin e një qasjeje politike ‘ndryshimi përmes tregtisë’. Megjithatë, Gerhard Schröder në veçanti ka humbur gjithashtu ‘busullën e tij demokratike’ ndaj Rusisë duke i kthyer lidhjet e tij të ngushta me Putinin në një përfitim personal për veten e tij dhe duke refuzuar të shkëputet nga lideri rus – pavarësisht agresionit të Rusisë në Ukrainë”, vlerëson Stefan Scheller, bashkëpunëtor i Këshillit Gjerman për Marrëdhëniet me Jashtë, në një prononcim për Al Jazeera, përcjell Telegrafi.
Por, sipas Ischinger, marrëdhëniet dhe punët e biznesit të ish-kancelarit janë një çështje private.
“Gjermania ka një sistem, i cili është një sistem i bazuar në liri. Ish-kancelari mund të bëjë çfarëdo biznesi që dëshiron të bëjë, ashtu si kushdo tjetër. Ai kritikohet çdo ditë nga pothuajse të gjithë, sepse njerëzve nuk u pëlqen shoqëria e tij e ngushtë me Kremlinin. Por ky është problemi i tij dhe jo i qeverisë gjermane”, tha ai për Al Jazeera.
Scholz refuzon të vizitojë Kievin
Ndërkohë, kancelari Olaf Scholz së fundmi i tha transmetuesit gjerman ZDF se ai nuk do të vizitonte Kievin-një vendim që erdhi pasi Ukraina shpërfilli presidentin gjerman Frank-Walter Steinmeier.
Ukraina kishte thënë se Steinmeier nuk do të ishte i mirëpritur në Kiev për shkak të marrëdhënieve të tij të ngushta me Putinin.
Por presidenti ka pranuar se “gaboi për Putinin” dhe se projekti i ndalur tani Nord-Stream 2, të cilin ai e mbrojti, ishte një gabim.
Ndërsa duke iu referuar Scholz-it, ambasadori i Ukrainës në Gjermani, Andrij Melnyk, tha se refuzimi i tij në dukje hakmarrës për të vizituar Kievin nuk tingëllon shumë si i një “burrështetasi me përvojë”.
Dhe kjo nuk ishte hera e parë që Ukraina ka “vënë në llupë” veprimet e një kancelarie gjermane.
Në fillim të prillit, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky iu referua vendimit të ish-kancelares gjermane Angela Merkel dhe ish-presidentit francez Nicolas Sarkozy për të bllokuar ofertën e Ukrainës për aplikim në NATO si një “llogaritje të gabuar” që sipas tij çoi në “luftën më të tmerrshme në Evropë që nga Lufta e Dytë Botërore”.
Përkundër këtyre, Ischinger i tha Al Jazeera se Berlini mbështeti me gjithë zemër Ukrainën, duke shtuar: “Unë nuk jam dakord me pretendimin se Gjermania nuk është në gjendje të ndjekë saktësisht të njëjtën politikë që partnerët tanë kanë ndjekur ndaj Ukrainës”.
“Në fakt, para fillimit të luftës, Gjermania ishte një nga vendet kryesore evropiane që i jepte mbështetje ekonomike qeverisë së Ukrainës që nga aneksimi i Krimesë. Pra, nuk është vërtet e drejtë të thuhet se Berlini është ende i varur nga ideja e partneritetit me Rusinë”.
Armët vdekjeprurëse, një çështje përçarëse
Në një përpjekje për të rritur mbështetjen ushtarake të Gjermanisë për Ukrainën, Scholz kohët e fundit lehtësoi politikën kufizuese të eksportit të armëve të Berlinit dhe ra dakord të furnizonte Kievin me armë vdekjeprurëse dhe tanke Gepard.
Ndërsa disa protestues gjermanë e quajtën atë si luftënxitës, Scholz mbajti një fjalim të zjarrtë në ditën e punës, duke thënë: “Unë respektoj çdo pacifizëm, respektoj çdo qëndrim. Por duhet t’i duket cinike një qytetari të Ukrainës që t’i thuhet të luftojë kundër agresionit të Putinit pa armë.”
“Është e vërtetë që Gjermania ka qenë e vonshme në mbështetjen e Ukrainës. Por nuk është e vërtetë që nuk u shfaqëm kurrë”, vlerëson Ischinger. “Ne kemi mësuar nga gabimet tona të së kaluarës dhe qeveria tani është në rrugën e duhur për të mbrojtur Ukrainën së bashku me vendet e tjera të BE-së dhe për të formësuar të ardhmen e re të sigurisë evropiane”.
