Erion Veliaj po përpiqet të zvoglojë përmasat e një skandali të ri. Duke dhënë lajmin e fillimit të punimeve për zgjerimin e kilometrave të e parë të autostradës Tiranë-Durrës, ai ka publikuar një video ku ka garantuar ruajtjen e pemëve të mbjella më parë përgjatë rrugës.
“Me fillimin e punimeve ️për zgjerimin dhe rindërtimin e autostradës Tiranë-Durrës, ka nisur zhvendosja e të gjitha pemëve , të cilat do të mbillen në hapësirat e Parkut të Liqenit Artificial dhe në disa pika të tjera. Shiko këtë video për të mësuar më shumë”, u siguroi kryebashkiaku. E gjithë kjo përkujdesje dhe vëmendje ndaj pemëve nuk buroi nga hiçi. Bashkia e Tiranës ishte denoncuar në media se ajo po pengonte fillimin e punimeve, pasi i druhej skandalit të një shpërdorimi që i kalonte 3.3 milionë eurot (me kursin e sotëm), pasi në fillimin e vitit 2018 mbolli me pisha autostradën, ndërkohë që e dinte se shpejtë ose vonë, aty do të fillonin punimet për zgjerimin e saj.
Por kjo është vetëm ana e dukshme e medaljes. Problemi është se afera e këtyre pishave ka kaluar për tre vite në instancat e drejtësisë, pasi mbjellja e tyre ishtë bërë përmes një tenderi të dyshimtë. Atë tender e pati fituar një prej kilentëve më të afërt pranë Erion Veliajt, e paracaktuar fillimisht edhe për ndërtimin e teatrit të ri, kompania Fusha. Ajo e pati fituar atë së pari pa garë dhe tender dhe e dyta ndonëse ishte që djeni të faktit se që në vitin 2017, qeveria kishte planifikuar zgjerimin e autostradës, pra shtrimin me asfalt të pjesës ku do mbilleshin pishat.
Që atëherë agjensia BIRN, kishte bërë një investigim të gjatë. “Të dhënat e siguruara nga BIRN përmes një korrespondence të gjatë me një seri institucionesh tregojnë se pavarësisht dijenisë për projektin e zgjerimit të autostradës, Bashkia e Tiranës shtyu përpara planet e saj”, thuhej atëherë në artikull. Aty denoncohej edhe mënyra se si ishte gatuar tenderi me vlerë 332 milionë lekë për mbjelljen e pishave të buta nga mbikalimi i Kamzës deri në atë të Kasharit, në nëntor 2017. “…përmes një drejtorie në varësi të saj, Bashkia e Tiranës paracaktoi si fitues kompaninë “Fusha” sh.p.k; ndërsa lidhi me të një kontratë me negocim dhe pa shpallje paraprake duke u bazuar te një përjashtim i ligjit për “Prokurimin Publik” që përdoret në raste të nevojës ekstreme apo për ngjarje të paparashikuara” Shkruante BIRN.
Por skandali nuk përfundon këtu. Kush e kujton fillimin e pushtetit të Edi Ramës mban mend se falë një kapriçoje personale të shefit dhe pa marrë mendimin e inxhinjerëve të pyjeve që ishin kundër, autostrada u mbush me drita të kuqe dhe me palma. Këto të fundit shkaktuan një përmbytje biblike të saj në dhjetor 2017. Por ende pa mbaruar polemikat për këtë katastrofë ujore ndodhi një tjetër. Palmat e Ramës u thanë të gjitha njëra pas tjetrës. Dështimi i kapriços së Ramës ishte spektakorar dhe për të zhdukur gjurmët e tij u caktua Veliaj i cili u zgjodh për herë të parë kryebashkiak pas zgjedhjeve të 2015-ës. Një vit më pas në relacionin që ai dorëzoi në Këshillin Bashkiak thuhej:“Gjatë periudhës që sapo kaloi me thatësirë të pazakonte, bimësia dekorative (palmat e mbjella) nuk u përshtatën me kushtet klimatiko-tokësore të Tiranës, kësisoj nuk i mbijetuan zhvillimit të ciklit të tyre jetësor” dhe prandaj në 2016 u propozua zëvendësimi i tyre me pisha të buta në 7 KM e rrugës Kthesë Kamëz-Kashar.
Por detyrën e shefit Veliaj e vuri në jetë me kreativitet. Sipas oferatave që kishte marrë Birn Në atë kohë një rrënjë pishe kushtonte nga 700 deri në 1 mijë euro. Por Bashkia i faturoi ato me pesë fishin e çmimit. Kështu kompania Fusha mbolli këto 485 pisha. Vitet kaluan për shkak të kostove në buxhet që shkaktuan pandemia dhe tërmeti zgjerimi i rrugës u shty dhe ndërkohë u harrua edhe dosja e drejtësisë për “dhuratën” që Veliaj i bëri Shkëlqim Fushës. Pikërisht për të mbyllur këtë politikë të së shkuarës kryebashkiaku ka reaguar tani se pemët që ai mbolli pa garë dhe me kosto pesfish më të lartë nuk do të shkojnë dëm dhe do të zhvendosen. Interesant është përcaktimi që ai bën sot. Sipas tij ato do të rimbillen tek kodrat e liqenit dhe “në disa pika të tjera”. Pra vendodhja dhe sasia janë evazive sa askush nuk mund të ketë të drejtën për kontroll.
