paundësh që ia dha gruas së tij për të shmangur taksën e trashëgimisë, ka vendosur Gjykata e Lartë e Mbretërisë së Bashkuar.
Në një vendim historik që ekspertët thonë se do të nxisë një “rritje të interesit” për marrëveshjet paramartesore, gjykata deklaroi se Clive Standish, 72 vjeç, kishte të drejtë të mbante pjesën më të madhe të shumës që ia kishte dhënë bashkëshortes së tij tetë vite më parë.
Gjykata e Lartë më parë kishte vendosur që Anna Standish, 57 vjeç, të merrte gjysmën e atyre fondeve gjatë procesit të divorcit. Ky vendim u rrëzua nga Gjykata e Apelit dhe u mbështet nga Gjykata e Lartë këtë të mërkurë.
Burri kishte kaluar pasuritë në emrin e gruas së tij, e cila është australiane, për të përfituar nga statusi i saj si jo-rezidente në Mbretërinë e Bashkuar dhe për të mundësuar që më shumë para të përfitonin dy fëmijët e tyre.
Ish-bankieri, i cili ishte me vendbanim në Mbretërinë e Bashkuar, ishte i shqetësuar se pasuria e tij do të përballej me një faturë takse trashëgimie prej rreth 32 milionë paundësh nëse ai do të vdiste me këto pasuri në emrin e tij.
Duke vendosur në favor të tij dhe duke udhëhequr vendimin e Gjykatës së Lartë, Lord Burrows dhe Lord Stephens thanë se pasuritë e vitit 2017 “nuk ishin… trajtuar nga burri dhe gruaja për ndonjë periudhë si pasuri e përbashkët”.
Standish priste që gruaja e tij të përdorte paratë për të krijuar dy fonde offshore, por ajo nuk e bëri kurrë një gjë të tillë dhe mbeti pronarja e vetme e atyre pasurive kur filluan procedurat e divorcit.
Lord Faulks, avokati që përfaqësonte gruan, argumentoi në Gjykatën e Lartë se pasuritë ishin bërë pronë e përbashkët pas transferimit dhe se ajo kishte kontribuar në këtë pasuri duke i pranuar si dhuratë.
Tim Bishop KC, në emër të burrit, kundërshtoi duke thënë se dhurata nuk ishte bërë për përfitimin e vetëm të gruas, por “kryesisht për përfitimin e fëmijëve”.
Lord Burrows dhe Lord Stephens thanë: “Këtu burimi i pasurive paramartesore brenda pasurive të vitit 2017 ishte ekskluzivisht burri. Ato pasuri u transferuan te gruaja. Por problemi për gruan është se nuk ka asgjë që të tregojë se, me kalimin e kohës, palët i trajtuan ato pasuri si të përbashkëta”
“Përkundrazi, transferimi ishte pjesë e një skeme për të shmangur taksën e trashëgimisë dhe ishte për përfitimin ekskluziv të fëmijëve.”
Duke analizuar vendimin, Yael Selig, partnere në firmën ligjore Osborne’s Law, tha se megjithëse Gjykata e Lartë vendosi në favor të Standish, kjo ndodhi “vetëm pas një beteje të gjatë dhe të kushtueshme ligjore, e cila ka zgjatur pesë vjet pas përfundimit të martesës”.
Ajo tha: “Megjithëse vendimi i sotëm mund të ofrojë njëfarë sigurie për individët e pasur që druhen se do të detyrohen të ndajnë pasuritë në rast divorci, një marrëveshje paramartesore ose pasmartesore mbetet mënyra më e mirë për të mbrojtur pasurinë e tyre.”
