Një vend për gratë, nga gratë: kjo është ajo që përfaqëson Umoja, një fshat në kontenë Samburu, Kenia veriore. Duket më shumë si vendbanimet e tjera fisnore ose manyattas – me kullota dhe kasolle përreth, ku jeta e përbashkët është normë – përveç një gjëje.
Është bosh nga burrat.
Umoja është fjala Kisuahili për unitet, dhe është e qartë se ky koncept është në thelb të këtij komuniteti.
E themeluar në vitin 1990 si një vend i shenjtë për gratë e Samburut që i shpëtojnë dhunës me bazë gjinore, Umoja është shtëpia e femrave të të gjitha moshave.
Burrave u ndalohet hyrja, me qëllim për të krijuar një hapësirë të sigurt për vajzat dhe gratë që janë të mbijetuarat nga dhuna dhe abuzimi seksual, të dëbuar nga familjet e tyre, si dhe të atyre që i shpëtojnë martesës së fëmijëve ose gjymtimit gjenital femëror (FGM).
Fotografi ganez Paul Ninson së pari mësoi për gratë Umoja nga një postim në blog dhe vendosi të shkonte në Kenia për të fotografuar këtë fshat në vitin 2017, pjesërisht sepse, tha ai, ndjente se këto histori “duheshin treguar nga një perspektivë (afrikane).”
Pa asnjë kontakt paraprak me gratë, ai e bëri udhëtimin, duke ditur vetëm vendndodhjen e përgjithshme të fshatit.
Anëtarët e parë të Umoja ishin nga fshatrat e largëta Samburu të shpërndara nëpër Luginën e Riftit. Shifrat e sakta zbehen, por në rastin më të madh, ky fshat i vetë-qëndrueshëm ka qenë shtëpia e rreth 50 familjeve të përbëra nga gra dhe fëmijët e tyre dhe vazhdon të edukojë banorët e tij mbi të drejtat e grave dhe dhunën me bazë gjinore.
Çdo fëmijë mashkull i grave lejohet të jetojë në fshat derisa të mbushë moshën 18 vjeç.
Ai thotë se arritja e aksesit ishte shumë e vështirë, por u mirëprit nga gratë vetëm pasi shpjegoi qëllimin e vizitës së tij, duke shtuar se ato ishin “shumë, shumë të lumtura” kur ai u tregoi atyre fotografitë që bëri.
Mënyra e jetesës së atyre që jetojnë atje është modeste, me gra që punojnë për të siguruar të ardhura për ushqim dhe burime arsimore për fëmijët e fshatit. I vendosur rreth një kilometër larg nga Umoja është një kamping ku qëndrojnë shumë turistë kur vizitojnë rajonin për të eksploruar rezervatin e famshëm të kafshëve të egra Maasai Mara.
Turistët që dëshirojnë të vizitojnë Umoja paguajnë një tarifë të vogël hyrëse dhe mund të blejnë stoli të përpunuara me rruaza dhe vepra artizanale të tjera të punuara me dorë nga gratë Samburu.
“Tregimi i komunitetit”
“Fshati pa burra” është një nga disa seri fotografish nga Ninson, i cili tha se synon të kapë imazhe që “ngrenë ndërgjegjësimin për çështje sociale, mjedisore ose politike dhe frymëzojnë njerëzit të ndërmarrin veprime, të provokojnë mendime dhe diskutime për tema të rëndësishme”.
Ai vendosi të udhëtojë edhe në vende të tjera afrikane për të ndarë “historitë e panjohura ose të patreguara të njerëzve të kontinentit” – një element i asaj që ai e quan “tregim i komunitetit”.
“Ne [Afrika] kemi probleme narrative; se si jemi përshkruar vazhdimisht,” tha Ninson. Kjo, shtoi ai, është pasojë e historive të Afrikës që tregohen nga të huajt.
Pasi zgjeroi portofolin e tij me imazhe që shkrepi rreth Ganës, Kenisë dhe Etiopisë, Ninson shkoi në Nju Jork për të studiuar në Qendrën Ndërkombëtare të Fotografisë në vitin 2019, ku punoi ngushtë me një mik dhe mentor, Brandon Stanton, të platformës së tregimit “ Humans të Nju Jorkut.”
Në një email për CNN, Stanton tha se ishte frymëzuar nga talenti dhe dëshira e Ninson që kur çifti u takuan për herë të parë në Ganë në vitin 2016, kur Ninson bëri të ditur dëshirën e tij për t’u bërë fotograf profesionist.
Ndërsa Ninson thotë se mësoi shumë nga puna me Stanton gjatë asaj periudhe, Stanton shtoi se besimi i Ninson ka qenë një shembull i fortë për të, duke e përshkruar atë si “këshilltarin e tij shpirtëror “.
