Gjermania bëri një “gabim të rëndë” kur hapi kufijtë e saj për kaq shumë të huaj, tha Henry Kissinger, pasi njerëzit festuan sulmin terrorist të Hamasit ndaj Izraelit që prodhoi skena “të dhimbshme” nëpër rrugët e Berlinit.
Ish-sekretari hebre amerikan i shtetit, i cili u largua nga Gjermania naziste kur ishte 15-vjeç, tha se skenat ishin “të dhimbshme” për t’u parë.
“Ishte një gabim i rëndë të lejosh kaq shumë njerëz me kultura, fe dhe koncepte krejtësisht të ndryshme, sepse krijon një grup presioni brenda çdo vendi,” tha 100-vjeçari.
Ndërhyrja e Kissinger ngjalli ankth në shoqëritë evropiane për “shoqëritë paralele” – një term për grupet e emigrantëve që izolohen nga vendi i tyre pritës.
Tani është përhapur frika, se lufta Izrael-Hamas do të zhvillohet në rrugët e kryeqyteteve të Evropës, si dhe në Lindjen e Mesme.
“Kur dëgjoj autoritetet fetare myslimane që flasin gjuhën e konfliktit ndërfetar dhe shprehimisht se Evropa është palë në këtë konflikt, ndjej se retë e stuhisë po afrohen”, paralajmëroi Josep Borrell, shefi i politikës së jashtme të BE-së të mërkurën.
Charles Michel, presidenti i Këshillit Evropian, paralajmëroi se konflikti do të kishte “pasoja të mëdha sigurie” ndërsa thirri një takim të liderëve të BE-së për të diskutuar krizën.
“Nëse nuk jemi të kujdesshëm, ai ka potencialin të përkeqësojë tensionet midis komuniteteve dhe të ushqejë ekstremizmin,” u tha ai kryeministrave dhe presidentëve të 27 vendeve anëtare të martën.
Por deri në atë kohë BE-ja po luante. Belgjika dhe Franca ishin të dyja në alarm terrorist pas vrasjeve islamike. Në Bruksel, një azilkërkues i dështuar qëlloi për vdekje dy shtetas suedezë, ndërsa në Arras, një mësues u godit me thikë për vdekje në atë që Emmanuel Macron, presidenti i Francës, e përshkroi si “barbarinë e terrorizmit islamik”.
Shkollat hebraike u mbyllën në të gjithë Evropën nga frika e sulmeve terroriste antisemite dhe rojet u vendosën jashtë sinagogave dhe vendeve të tjera hebraike. Kishte frikëra për bombë në Francë, përfshirë edhe në Luvër.
Në Holandë, protestuesit dogjën flamuj jashtë ambasadës izraelite, ndërsa në distriktin Neukoelln të Berlinit, i cili ka një komunitet të madh arab, duke përfshirë 15,000 palestinezë, pati përleshje me policinë. Rreth 65 oficerë u plagosën, pavarësisht nga ndalimi i demonstratave. Pati gjithashtu një sulm me zjarr në një qendër kulturore hebraike.The Telegraph- Si kanë ndryshuar komunitetet migruese ndër vite
Qëndrimet ndaj migrantëve në “Fortress Europe” janë ngurtësuar ndër vite që nga kriza e emigrantëve të vitit 2015. Më shumë se një milion njerëz të urdhëruar për të evakuuar Gazën nga Forcat e Mbrojtjes izraelite nuk janë të mirëpritur në BE.
Eurostat, agjencia e statistikave të BE-së, paralajmëron se popullsia e Evropës po zvogëlohet dhe po plaket. Gjithashtu parashikon se popullsia do të zvogëlohet me 27.3 milionë njerëz deri në vitin 2100. Por, kjo e shkrin pak akullin në Evropë, ku mbështetja për partitë e ekstremit të djathtë anti-imigrues është në rritje dhe qeveritë e ashpra anti-migrante mbajnë pushtetin në Hungari, Itali, Poloni, Finlandë, Danimarka dhe së shpejti Sllovakia.
“Evropa nuk dëshiron të importojë konfliktin në Lindjen e Mesme më shumë se sa ka tashmë”, tha Claude Moniquet, president i Qendrës së Inteligjencës Strategjike dhe Sigurisë Evropiane në Bruksel.
“Dhe është e qartë se nëse marrim më shumë se disa qindra njerëz, ne do të importojmë konfliktin.”
Pra, cilat janë rreziqet, nga vendi në vend?
Gjermania
Asnjë vend tjetër evropian nuk ka pranuar aq shumë emigrantë sa Gjermania, e cila dikur krenohej.
Angela Merkel vendosi që Gjermania të pranonte më shumë se një milion refugjatë, shumica e të cilëve sirianë, gjatë krizës së emigrantëve në dekadën e kaluar.
Në Bruksel, gjesti madhështor u vlerësua me shpëtimin e lëvizjes së lirë të BE-së kur shtetet anëtare po rivendosnin kontrollet kufitare ndërsa një numër i madh kaluan kontinentin. Përqindja e njerëzve të lindur jashtë BE-së në Gjermani është rritur mbi dhjetë për qind të popullsisë gjatë dekadës së fundit.
Rreth 924,000 sirianë jetojnë tani në Gjermani, krahasuar me rreth 118,000 në vitin 2014. Integrimi nuk ka qenë gjithmonë i lehtë. Më shumë se 600 gra u sulmuan seksualisht nga emigrantët në sulmet e Vitit të Ri në Këln në fillim të vitit 2016.
Më vonë atë vit, një azilkërkues tunizian i refuzuar futi një kamion në një treg të mbushur me njerëz të Krishtlindjeve në Berlin, duke vrarë 12 qytetarw. Megjithatë, vendosmëria e Merkelit solli gjithashtu suksese.
Deri në vitin 2021, më shumë se gjysma e azilkërkuesve që mbërritën në vitin 2015 kishin punë dhe paguanin taksa. Në Gjermani kishte më shumë mjekë sirianë se çdo kombësi tjetër përveç gjermanëve.
Por tani Olaf Scholz, pasardhësi i Merkelit dhe ish-zëvendës kancelari i saj, e ka mohuar politikën pasi autoritetet lokale ankohen se janë në pikën e thyerjes. Ai ka forcuar kontrollet kufitare me anëtarët e tjerë të BE-së pasi mbërritjet e emigrantëve në Itali u rritën në shifra që nuk janë parë që nga viti 2016.
“Numri i refugjatëve që përpiqen të shkojnë në Gjermani është shumë i lartë për momentin,” tha kancelarja e qendrës së majtë, e cila përballet me rënie të vlerësimeve të miratimit dhe një rritje të mbështetjes për Alternativën e së djathtës së djathtë.
Frika nga shoqëritë paralele nuk është e re në Gjermani, ku turqit përbëjnë pjesën më të madhe (18 për qind) të 8.3 milionë banorëve të lindur jashtë vendit.
Në qershor, pati skena gëzimi në rrugët gjermane pas zgjedhjes së Erdoganit, gjë që ringjalli shqetësimin për dështimin afatgjatë të Berlinit për të integruar Gastarbeiter.
Franca
“Ne të gjithë jemi francezë dhe francezwt, nuk duhet ta importojmë këtë konflikt”, paralajmëroi Macron pas shpërthimit të armiqësive në Lindjen e Mesme.
Myslimanët përbëjnë 10 për qind të popullsisë në Francë, ku më shumë se 260 njerëz janë vrarë në sulmet terroriste islamike që nga viti 2012.
Në nëntor 2015, terroristët vranë 130 njerëz, përfshirë 90 në teatrin Bataclan, në Paris. Hebrenjtë e Francës kanë ikur për në Izrael në grup pas një vargu sulmesh terroriste antisemite.
Franca, e cila është shtëpia e komunitetit më të madh hebre në Evropë, tha se do të ndalonte të gjitha demonstratat pro-palestineze pas sulmit të Hamasit me arsyetimin se ato përbënin një kërcënim për rendin publik. Vendimi më vonë u anulua nga një gjykatë franceze.
Macron tani po kërkon të miratojë një projekt-ligj të ri imigracioni, i 29-ti i Francës që nga viti 1980, i cili do të krijojë kompetenca të reja për t’u hequr të huajve një leje qëndrimi nëse ata nuk respektojnë vlerat e Republikës Franceze.
Autoritetet presin 140,000 kërkesa për azil këtë vit, pas 130,000 vitin e kaluar, kur shumica e kërkesave erdhën nga afganët. Gérald Darmanin, ministri i Brendshëm, kohët e fundit tha se numri i emigrantëve të paligjshëm në Francë është “midis 600,000 dhe 900,000”.
Ai është zotuar se nuk do të pranojë të zbarkojë asnjë emigrant të vetëm në ishullin italian të Lampedusa në Francë. Z. Darmanin u ankua për një “atmosferë xhihadiste” në Francë pas zemërimit të fundit terrorist.
Spanja
Spanja duhet të ndalojë imigracionin e paligjshëm për të shmangur krijimin e “shoqërive paralele si ato në Belgjikë dhe Francë”, tha Ignacio Garriga, udhëheqësi i Vox në Katalonjë.
Partia e ekstremit të djathtë, forca e tretë më e madhe politike në Spanjë, ka bërë thirrje që të gjitha proceset e shtetësisë që përfshijnë myslimanët të pezullohen si rezultat i “situatës së jashtëzakonshme” të sulmit të Hamasit.
Spanja është shtëpia e 2.3 milionë myslimanëve, kryesisht emigrantë nga Maroku ose marokenë të gjeneratës së dytë. Janë 845,000 qytetarë marokenë që banojnë ligjërisht në Spanjë, si dhe migrantë pa dokumente që arrijnë në Spanjën jugore ose në ishujt Kanarie me varka të vogla.
Dy sulmet më të këqija terroriste në vend këtë shekull u kryen nga myslimanët që jetojnë në Spanjë, duke përfshirë bombat e trenave të udhëtarëve të marsit 2004 që vranë 191 njerëz në Madrid dhe një sulm me furgon në Barcelonë që vrau 16 njerëz. Policia këtë muaj ka rritur vigjilencën e saj për 300 individë të raportuar që shihen si sulmues të mundshëm të “ujkut të vetmuar”.
Belgjika
Rreth një në dhjetë njerëz në Belgjikë kanë lindur jashtë vendit, nga 6.7 për qind në 2009. Marokenët përbëjnë përqindjen më të madhe, rreth 2 për qind, por asnjëri prej tyre nuk është aq i famshëm sa Salah Abdelslam.
Sulmi më vdekjeprurës në Belgjikë që nga Lufta e Dytë Botërore hodhi në qendër të vëmendjes një vend që thuhet se kishte më shumë xhihadistë që luftonin në Irak dhe Siri për kokë se çdo vend tjetër i Evropës Perëndimore.
Vetëm në vitin 2021 qeveria belge tërhoqi mbrojtjen ushtarake për vendet hebraike që ishin vendosur që nga të shtënat vdekjeprurëse në Muzeun Hebraik të Brukselit në vitin 2014. Nëntorin e kaluar, një oficer policie u vra me thikë në qendër të Brukselit nga një belgo-maroken. i cili ishte në një listë të personave të radikalizuar.
Në mënyrë të pashmangshme, atëherë, kujtimet e këqija u vërshuan të hënën mbrëma pasi një azilkërkues i dështuar 45-vjeçar vrau dy shtetas suedezë në Belgjikë për një ndeshje ndërkombëtare futbolli.
Abdeselam Lassoued, i cili u zotua për besnikëri ndaj Shtetit Islamik, u qëllua për vdekje të nesërmen nga policia në një kafene. Rojet ishin dërguar më parë për të mbrojtur Ikea-n, mes frikës se suedezët do të shënjestroheshin pas një sërë demonstratash të djegies së Kuranit në vendin skandinav.
Suedia
“Kjo është një kohë për më shumë siguri, ne nuk mund të jemi naivë,” tha Ulf Kristersson, Kryeministri i Suedisë, teksa kërkonte kontrolle më të rrepta të kufijve evropianë pas publikimit të lajmeve nga Brukseli.
Më shumë se një në shtatë njerëz kanë lindur jashtë vendit në Suedi, e cila pranoi më shumë emigrantë për frymë në BE gjatë krizës së 2015-ës. Kjo përfshinte pothuajse 200,000 sirianë – afërsisht një për çdo 50 njerëz që jetojnë në Suedi – 150,000 irakenë dhe 81,000 iranianë.
Italia
Vrasësi terrorist i dy suedezëve në Bruksel mbërriti në Evropë në Lampedusa në vitin 2011. Lassoued u zhvendos në Suedi përpara se të deportohej përsëri në Itali sipas rregullave të BE-së, ku autoritetet humbën gjurmët e tij në 2016.
Udhëtimi i tij nëpër Evropë është i njohur. Rreth 141,000 emigrantë arritën në Itali këtë vit; shumë prej tyre zbarkojnë në Lampedusa, territori më i afërt i BE-së me bregdetin tunizian. Më shumë se dy të tretat e të gjithë emigrantëve që mbërrinin në Evropë këtë vit zbarkuan në Itali përmes detit, ku shumica udhëtonin nga Tunizia dhe Libia, deri në fund të qershorit.
“Është e qartë se kisha shpresuar të bëja më mirë me emigrantët,” tha Giorgia Meloni, kryeministrja e ekstremit të djathtë, e cila kishte bërë fushatë me një zotim për të ndaluar anijet, në një intervistë për të shënuar vitin e saj të parë në detyrë. Pas sulmit të Hamasit, qeveria e saj u paralajmërua nga zyrtarët e sigurisë për rrezikun e “infiltrimeve të mundshme terroriste” përmes Mesdheut dhe tokës.
Italia përforcoi kontrollet e sigurisë në kufirin e saj me Slloveninë të enjten mes frikës se luftëtarët e huaj mund të futen në vend pasi udhëtuan nëpër Ballkan.
“Ne nuk mund të mendojmë për këtë. Ekstremizmi islamik është një sëmundje dhe jo një fe,” tha Matteo Salvini, zëvendëskryeministër.
Popullsia e lindur e huaj e Italisë qëndron në një 7.8 për qind relativisht të vogël të popullsisë më të gjerë, e cila mezi është zhvendosur në dekadën e fundit; duke sugjeruar se emigrantët që mbërrijnë në vend po lëvizin diku tjetër.
Guido Crosetto, ministri i mbrojtjes i Italisë, tha se shërbimet e sigurisë kishin qenë “shumë efektive” në ndalimin e “njerëzve të rrezikshëm”, por kjo ishte e mundur vetëm për një numër të vogël. “Nëse hapni dyert (për më shumë migrim), shfaqet një perceptim se kjo nuk është një luftë midis Izraelit dhe Hamasit, por një luftë midis botës islame dhe Perëndimit,” tha ai. “Ne kemi parë se duhen vetëm disa dhjetëra njerëz për të shkaktuar plagë të thella.”
Dhe Britania…
Kreu i Komisionit për Kundër Ekstremizmit në Mbretërinë e Bashkuar paralajmëroi të enjten se demonstratat pro-palestineze në Londër u nxitën nga një rrjet “i sofistikuar” iranian dhe i Hamasit që vepron brenda Britanisë.
Britania ka komunitetin e dytë më të madh hebre në Evropë, që numëron rreth 300,000 njerëz. Sipas regjistrimit të vitit 2021, ka 331,844 arabë në Angli dhe Uells.
Steve Valdez-Symonds, nga Amnesty International, tha se “çdo politikani serioz duhej të nxiste integrimin dhe diversitetin, në vend që të predikonte izolacionizëm dhe nxitje të urrejtjes”.
Ai shtoi: “Multikulturalizmi nuk është thjesht një fakt i shoqërisë sot – ai ka qenë dhe mbetet jetik për shekuj të pasurimit ekonomik, social dhe kulturor”.
Por hebrenjtë e Evropës janë të frikësuar pas kërcënimeve me vdekje, kishte paralajmëruar kryetari i Shoqatës Evropiane të Hebrenjve.
“Që kur filloi lufta në Izrael, 2 milionë hebrenj që jetojnë në Evropë nuk flenë natën”, tha rabini Menachem Margolin për Telegrafin.
“Ka shumë, shumë mijëra njerëz në Evropë që mbështesin protestat pro-Hamasit, që do të thotë se këta janë njerëz që mbështesin terrorin dhe thirrjet për të vrarë hebrenjtë,” tha ai.
“Nuk dua të jem shumë dramatike. Por nuk jam i sigurt në rrethanat që populli hebre mund të vazhdojë të jetojë në Evropë i sigurt nëse qeveritë nuk zgjohen.”
