Show - Biz
Idrizi: Kam ngritur flamurin e Kroacisë por unë jam shqiptar
Legjenda e karatesë në Kroaci. Kështu e ka vlerësuar sajti “sportklub.hr”, karateistin shqiptar Enver Idrizi.
Idrizi ka garuar për Kroacinë, ndërsa ishte kampion i Evropës në vitet 1993 e 1995. Po ashtu ka dy medalje të argjendta evropiane e një të argjendtë botërore.
Idrizi 53-vjeçar aktualisht jeton në Gjermani, por gradualisht po kthehet në Kroaci, ku ka kaluar një pjesë të jetës. Ai është nga Shkupi.
“Pasi kam përfunduar karrierën është dashur të shkoj në Gjermani që të punoj për familjen. Më parë ka pasur dallim në financa, por sot do të theksoja se nuk ka ndonjë dallim në mes të Kroacisë dhe Gjermanisë. Në vitet e fundit gradualisht po kthehem në Kroaci, atje jam rritur dhe kam miq. Pak do të aktivizohem edhe në karate, do të marr ndonjë klub dhe do ta ushtrojë. Mendoj se mund të jap kontribut të madh. Mendoj se kam kontribuar në krijimin e shtetit të Kroacisë dhe mendoj se shumë nuk e dinë sa mund të kontribuoj për fëmijët që të jenë kampionë të vërtetë të karatesë”, ka thënë Idrizi.
Ai ka folur për të kaluarën, ndërsa ka thënë se flamurin e Kroacisë e ka prezantuar në mënyrën më të mirë.
“Më duhet të flas hapur. Mua më keni dhënë që të mbrojë një flamur kroat, ndonëse jam shqiptar, ndërsa e kam prezantuar në mënyrën më të mirë që kam mundur. Shumë kroatë që ishin me mua më kanë thënë se jam më i madh se Papa. Kemi pasur telashe që nga vitin 1912 në Kosovë, nuk kam pasur as vend as nënë e baba. Më pas kam parë këtë popull, kemi shumë gjëra të përbashkëta dhe kam ndier se është shtëpia ime dhe kam përqafuar Kroacinë. Unë kam thënë vetëm dy fjali – Kroaci, faleminderit që më ke dhënë flamurin tënd për ta ngritur. Por unë jam shqiptar, nuk mund të them se jam kroat”, ka shtuar Idrizi.
Në vitin1998, Idrizi kishte garuar në Evropianin në Beograd. Sipas sportklub.hr, ai ishte duartrokitur nga të pranishmit.
“Është e vërtetë, nuk e kisha të qartë se çka po ndodhë. Kur kanë shpërthyer duartrokitjet, unë jam kthyer, kam menduar se po vjen ndonjë prej presidentëve. Kur kam përfunduar luftën, gjysma e publikut ka dalë nga salla. Ishte një kombinim i hatashëm. Unë, shqiptar, hyjë me flamur të Kroacisë. Kam menduar se do të më shajnë nëntën, që do të thërrasin ‘Ustash’ , ndërsa isha i gatshëm edhe për rrahje me publikun. Por kur kam hyrë të gjithë janë ngritur në këmbë, të gjithë kanë dashur të më dërgojnë në drekë pas luftës. Nuk e kam ditur nëse jam në Kroaci apo në Kosovë”.
Idrizi ka shkuar tutje duke thënë se ka ndërruar rregullat e karatesë, ndërsa lëvdata ka marrë edhe nga kryetari i Federatës së Karatesë së Kroacisë, Davor Cipek.
“Unë i kam ndërruar rregullat e karatesë. Karateja ishte sport shumë statik, kur kam filluar të luftojë në mënyrë tjetër, kur kam vallëzuar, të gjithë kanë parë diçka të re. Teknikat e mia me këmbë ishin diçka e re, ata nuk kanë mundur të besojnë që të kthehesh për 360 shkallë dhe të godasësh kampionin e botës. Kjo ka qenë aftësia ime që e kam nga Zoti””, ka thënë Idrizi, raporton Koha.net.
Show - Biz
Dy shtetet që e festojnë të parët Vitin e Ri
Shpesh fotot e para me fishekzjarrë që kremtojnë ndërrimin e viteve vijnë nga Zelanda e Re dhe Australia.
Por në fakt janë dy mikroshtete ato që festojnë të parët ndërrimin e viteve. Ishujt Samoa dhe Kiribati që ndodhen në oqeanin Paqësor ndajnë këtë rekord, falë pozicionit më të favorshëm në krahasim me ishujt e tjerë në Polinezi.
Ato ndodhen saktësisht mes ishujve Havai dhe Zelandës së Re, duke u bërë të parët që presin ndërrimin e viteve.
Pozicioni i tyre gjeografik i vendos të parët në linjën e datës ndërkombëtare, një standard i vendosur që në vitin 1884, që praktikisht ndan ditët. Praktikisht, nëse ndodhesh në atë kufi, mund të udhëtosh në kohë duke u spostuar pak më shumë në perëndim, ose në lindje të saj. Por edhe pse nis në Polin e Veriut dhe mbaron në atë të Jugut, linja nuk është një vijë e drejtë, pasi ajo manovron përmes kufijve politikë të shteteve.
Ishujt Samoa dhe Kiribati janë të parat në pjesën perëndimore të linjës, duke mundur kështu Zelandën e re dhe Ishujt Marshall. Para vitit 1990, linja e datës ndërkombëtare e ndante ishullin Kiribati në dy, duke shkaktuar jo pak probleme me kalendarin.
Dy ishujt në fjalë janë destinacione turistike që vizitohen thuajse në çdo ditë të vitit, por për Vit të Ri mund të gjeni një arsye më shumë për t’i vizituar.
Bota
George dhe Amal Clooney marrin shtetësinë franceze së bashku me fëmijët e tyre
Aktori i njohur amerikan George Clooney, bashkëshortja e tij Amal Clooney, avokate e të drejtave të njeriut, si dhe binjakët e tyre Ella dhe Alexander, janë pajisur zyrtarisht me shtetësinë franceze. Vendimi është bërë publik në Journal Officiel, organi zyrtar ku publikohen dekretet e qeverisë franceze.
Familja Clooney jeton kryesisht në një fermë në Brignoles, në jug të Francës, blerë në vitin 2021. Kryebashkiaku i qytetit, Didier Brémond, u shpreh për mediat lokale se zgjedhja e çiftit për t’u bërë shtetas francezë tregon “dashurinë e tyre për Francën”, duke i përshkruar si një familje të thjeshtë dhe të aksesueshme.
Në një intervistë për revistën Esquire, Clooney tregoi se vendimi për t’u zhvendosur në Francë lidhej me shqetësimin për rritjen e fëmijëve në Los Anxhelos dhe ndikimin e kulturës së Hollivudit. Ai theksoi se dëshironte një jetë më normale për ta, larg paparacëve dhe krahasimeve me fëmijë të tjerë të famshëm.
Binjakët e çiftit kanë lindur në Londër në vitin 2017. Amal Clooney, e lindur në Liban dhe e rritur në Britani, është natyralizuar me mbiemrin e saj të vajzërisë, Amal Alamuddin. Ndërsa fëmijët dhe Amal flasin rrjedhshëm frëngjisht, George Clooney pranon me humor se gjuha franceze mbetet ende një sfidë për të.
Popular
Brenda “Strofkës së Ujkut “, udhëtim në bunkerin sekret ku Hitleri drejtoi luftën dhe i mbijetoi atentatit
Rruga që gjarpëron mes liqeneve vezulluese dhe pyjeve të qeta të Masurias në Poloninë verilindore, duket si skena ideale për një arratisje fundjave në natyrë. Por pas qetësisë baritore dhe cicërimave të zogjve, peizazhi fsheh një nga kapitujt më të errët të shekullit të 20-të.
Këtu, në thellësi të pyllit, qëndrojnë rrënojat e mbuluara me myshk të “Strofkës së Ujkut” (Wolfsschanze) – qyteti sekret prej betoni nga ku Adolf Hitleri drejtoi makinerinë naziste të luftës dhe pushtimin e Bashkimit Sovjetik.
Qendra nervore e Rajhut të Tretë
E ndërtuar me shpejtësi në vitin 1941 nga Organizata Todt dhe puna e detyruar e të burgosurve, “Strofka e Ujkut” ishte shumë më tepër se një bazë ushtarake. Ajo ishte një fortesë e pathyeshme, e vendosur strategjikisht vetëm 80 kilometra larg kufirit sovjetik, për të mbikëqyrur Operacionin Barbarossa.
Kompleksi gjigant përfshinte 50 bunkerë, 70 kazerma, dy fusha ajrore, kinema, madje edhe një çajtore. Muret e bunkerëve arrinin një trashësi monstruoze prej 20 metrash beton, ndërsa një sistem i sofistikuar kamuflazhi dhe 50,000 mina tokësore e bënin atë të padukshëm dhe të paafrueshëm.
Përveç Hitlerit, i cili kaloi rreth 800 ditë këtu, në këtë “qytet në pyll” jetonin edhe figurat më të larta të regjimit si Goebbels, Göring dhe Bormann.
Rutina banale e së keqes
Vizita në rrënoja zbulon detaje rrëqethëse të jetës së përditshme të diktatorit. Hitleri, shpesh i sëmurë dhe me pagjumësi, e niste ditën duke lexuar raportet e bombardimeve dhe duke shëtitur qenin e tij, Blondi. Është një kontrast makabër: imazhi i njeriut përgjegjës për vdekjen e miliona njerëzve duke shëtitur qenin në qetësinë e pyllit, ndërsa disa metra më tutje planifikohej Holokausti.
Dështimi i “Valkyrie”
“Strofka e Ujkut” njihet botërisht si vendi ku historia mund të kishte ndryshuar rrjedhë. Më 20 korrik 1944, koloneli Claus von Stauffenberg tentoi të vriste Hitlerin duke vendosur një çantë me eksploziv nën tavolinën e konferencave.
Shpërthimi vrau tre persona, por Hitleri shpëtoi me lëndime të lehta, i mbrojtur nga këmba e rëndë e tavolinës së lisit. Ky dështim çoi në ekzekutimin e 5,000 personave dhe rriti paranojën e diktatorit, i cili pas kësaj ngjarjeje zhvillonte takime vetëm i rrethuar nga rojet SS.
Debati mbi “Turizmin e Errët”
Sot, vendi tërheq rreth 300,000 vizitorë në vit. Natyra ka rimarrë kontrollin mbi betonin; pemët rriten brenda bunkerëve dhe stalaktitet varen nga tavanet e errëta, duke i dhënë vendit pamjen e një qytetërimi të lashtë e të harruar.
Megjithatë, zhvillimi i fundit i zonës ka ngjallur debate. Në fund të vitit 2024, aty u hapën një hotel dhe një restorant. Për historianët, komercializimi i një vendi ku u orkestruan krime kundër njerëzimit është problematik. Por për të tjerë, ruajtja e këtij kompleksi shërben si një dëshmi fizike dhe e nevojshme e historisë, një paralajmërim i gdhendur në beton mes pyjeve të Polonisë.


-
UK2 days agoFOTO/ Nëna me dy fëmijët humbën jetën në një zjarr tragjik në Angli
-
Albania2 days agoU kap me kokainë me vlerë 230 mijë euro, shqiptari: Mos më dënoni, më lejoni të kthehem në Shqipëri
-
Albania4 days agoShqiptari në Britani shpëton nga deportimi pasi “partnerja nuk i flet shqip”
-
UK4 days agoRrëzohet aeroplani në Britani, alarm në aeroportin Southend në Londër
-
Sports2 days agoIsh-kampioni i botës në boks Anthony Joshua plagoset në një aksident automobilistik në Nigeri, dy persona humbin jetën
-
Albania2 days agoHetimet për atentatin e Rinasit, burime: Autorët pasi dogjën mjetin që përdorën në krim u larguan me ambulancë
-
Albania18 hours agoIronia e një dosje sekrete në Harvard: Amerikanë mbroni Trashëgiminë Ilire, Shqiptarët pas ’90-s e shkatërruan …
-
UK17 hours agoBllokohet hekurudha Angli-BE/ Probleme me energjinë elektrike, pezullohen udhëtimet për mijëra pasagjerë
