Presidenti Emmanuel Macron i ka kërkuar Sébastien Lecornu të kthehet si kryeministër i Francës vetëm katër ditë pasi ai dha dorëheqjen nga posti, duke shkaktuar një javë me dramë të lartë dhe trazira politike.
Macron e bëri njoftimin vonë të premten, disa orë pasi u takua me të gjitha partitë kryesore së bashku në Pallatin Élysée, përveç udhëheqësve të së djathtës ekstreme dhe të majtës ekstreme.
Kthimi i Lecornu-t erdhi si surprizë, pasi ai tha në televizionin kombëtar vetëm dy ditë më parë se nuk po “ndiqte punën” dhe “misioni i tij ka mbaruar”.
Nuk është e sigurt se ai do të jetë në gjendje të formojë një qeveri, por do të duhet të nisë menjëherë punën. Kryeministri i ri përballet me një afat të fundit të hënën për të paraqitur buxhetin e vitit të ardhshëm në parlament.
Pallati Élysée tha se presidenti i kishte “dhënë detyrë [Lecornu-t] të formonte një qeveri” dhe shoqëruesit e Macron treguan se atij i ishte dhënë “karte e bardhë” për të vepruar.
Lecornu, i cili është një nga aleatët më të ngushtë të Macron, lëshoi më pas një deklaratë të gjatë në X në të cilën pranoi “jashtë detyrës misionin që më besoi presidenti, për të bërë gjithçka për t’i siguruar Francës një buxhet deri në fund të vitit dhe për t’iu përgjigjur problemeve të përditshme të bashkatdhetarëve tanë”.
Ndarjet politike mbi mënyrën e uljes së borxhit kombëtar të Francës dhe uljes së deficitit buxhetor kanë çuar në rrëzimin e dy nga tre kryeministrat e fundit gjatë vitit të kaluar, kështu që sfida e tij është e madhe.
Borxhi publik i Francës në fillim të këtij viti ishte pothuajse 114% e prodhimit ekonomik (PBB) – i treti më i lartë në eurozonë – dhe deficiti buxhetor i këtij viti parashikohet të arrijë në 5.4% të PBB-së.
Lecornu tha se “askush nuk do të jetë në gjendje të shmangë” domosdoshmërinë e rivendosjes së financave publike të Francës. Vetëm 18 muaj para përfundimit të presidencës së Macron, ai paralajmëroi se kushdo që i bashkohet qeverisë së tij do të duhet të pezullojë ambiciet e tij presidenciale.
Ajo që e bën edhe më të vështirë për Lecornun është se ai do të përballet me një votëbesim në një Asamble Kombëtare ku Macron nuk ka shumicën për ta mbështetur. Popullariteti i presidentit arriti në një nivel rekord të ulët këtë javë, sipas një sondazhi të Elabe që e vendosi vlerësimin e tij të miratimit në 14%.
Jordan Bardella i Tubimit Kombëtar të ekstremit të djathtë, i cili nuk u ftua në bisedimet e Macron me udhëheqësit e partisë të premten, tha se riemërimi i Lecornu-së, nga një president “më shumë se kurrë i izoluar dhe i shkëputur në Elize, është një shaka e keqe”.
Partia e tij do të ngrinte menjëherë një votë mosbesimi kundër një koalicioni të dënuar me dështim, arsyeja e vetme e të cilit ishte frika nga zgjedhjet, shtoi Bardella.
Lecornu të paktën i di grackat që e presin ndërsa përpiqet të formojë një qeveri, sepse ai ka kaluar tashmë dy ditë këtë javë duke folur me partitë që mund t’i bashkohen qeverisë së tij.
Më vete, partitë e qendrës nuk mund të formojnë një qeveri, dhe ka përçarje brenda republikanëve konservatorë të cilët kanë ndihmuar në mbështetjen e qeverive të Macron që kur ai humbi shumicën në zgjedhjet e vitit të kaluar.
Pra, Lecornu do të kërkojë mbështetje të mundshme nga partitë e krahut të majtë.
Në një përpjekje për të joshur të majtën, ekipi i Macron tregoi se presidenti po shqyrtonte një vonesë për një pjesë të reformave të tij shumë të diskutueshme të pensioneve të miratuara në vitin 2023, të cilat e rritën moshën e daljes në pension nga 62 në 64 vjeç.
Kjo nuk përmbushi atë që dëshironin udhëheqësit e krahut të majtë, pasi ata shpresonin se ai do të zgjidhte një kryeministër nga ana e tyre. Olivier Faure i socialistëve tha “meqenëse nuk na është dhënë asnjë garanci, ne nuk do të japim asnjë garanci [për të mbështetur kryeministrin] në një votë besimi”.
Fabien Roussel nga komunistët tha pas takimit me presidentin se e majta dëshironte ndryshime të vërteta dhe se një kryeministër nga kampi qendror i presidentit nuk do të pranohej nga populli francez.
Udhëheqësja e të Gjelbërve, Marine Tondelier, tha se ishte “e habitur” që Macron nuk i kishte ofruar të majtës pothuajse asgjë, duke shtuar se “e gjithë kjo do të përfundojë shumë keq”.
