Që në fillimet, njerëzit kanë gjetur mënyra për t’i përdorur dhuratat e tokës në avantazhin dhe për mbijetesën tyre. Qoftë përmes gjuetisë së kafshëve, zbulimit të zjarrit ose kërkimit të ushqimit për bimë, paraardhësit tanë të lashtë jetuan nga toka.
Nëpërmjet fatit, provës dhe gabimit dhe ndoshta pak intuitës, popujt e lashtë zbuluan fuqitë e mrekullueshme dhe të jashtëzakonshme shëruese të bimëve, luleve dhe pemëve që rriten në mbarë botën.
Bimët mjekësore janë përdorur nga njerëzit për të paktën 60,000 vjet, që nga epoka e Paleolitit. Herbalizmi mbeti i rëndësishëm për trajtimin e sëmundjeve për pothuajse të gjithë historinë njerëzore. Edhe sot në botën moderne farmaceutike, shumë ilaçe të lashta po sintetizohen dhe futen në kapsula.
Mjekësia në Egjiptin e lashtë – Egjipti i lashtë ishte një nga qytetërimet e para në histori që kishte një sistem mjekësie të dokumentuar dhe të llogaritur. Në përgjithësi, egjiptianët e lashtë besonin se një përzierje e shërimit shpirtëror dhe shërimit medicinal mund të kuronte të gjitha sëmundjet. Papirusi Ebers, i shkruar rreth vitit 1500 pes, është një nga tekstet më të vjetra dhe më domethënëse mjekësore në botë. Mbi 700 trajtime bimore janë shkruar në 20 m papirus.
Mjekësia në Greqinë e lashtë – Grekët e lashtë mësuan shumë nga egjiptianët dhe zgjeruan shumë nga idetë e tyre. Grekët e çuan praktikën e mjekësisë më tej duke u fokusuar më shumë në trajtimet materiale për sëmundjet fizike dhe mendore, sesa në trajtimet shpirtërore.
Mjekësia në Kinën e lashtë – Vendet arkeologjike që datojnë nga fillimi i dinastisë Shang rreth vitit 1500 pes tregojnë shenja të përdorimit të gjerë të bimëve në mjekësi. Thuhet se një nga perandorët e parë mitikë të Kinës, Shennong, shkroi farmakopenët e parë të Kinës shumë kohë më parë. Shennong Ben Cao Jing u transmetua gojarisht derisa u shkrua rreth vitit 200 pes. Që nga ato kohë të lashta, mjekësia tradicionale bimore ka vazhduar të përdoret në shekullin e 21-të.
Althaea officinalis ( mëllaga e bardhë)- Ishte një nga bimët më të dobishme në botën e lashtë, veçanërisht në Greqinë e lashtë. Përdoret për të trajtuar çdo gjë, nga dizenteria deri te gurët në veshka edhe sot përdoret për trajtimin e gastritit dhe lehtësimin e dhimbjeve nga prerjet dhe djegiet e vogla.
Genus Mandragora- E quajtur për ngjashmërinë e çuditshme të rrënjëve të saj me trupin e njeriut, ishte një bimë e frikësuar dhe e respektuar në botën e lashtë. Dihej se shkaktonte halucinacione nëse nuk korrej dhe përdorej siç duhet. Megjithatë, nëse trajtohet siç duhet, ai ishte një qetësues shumë efektiv.
Orchis mascula- Një tretësirë u krijua duke përdorur orkide të hershme vjollcë në të gjithë Azinë dhe Mesdheun dhe u përdor për të trajtuar kollën e lehtë dhe dhimbjet e stomakut.
Genus Paeonia – Peonitë (bozhure) e të gjitha llojeve ishin të dashura në Greqinë e lashtë dhe përdoreshin për të trajtuar të gjitha llojet e kushteve. Thuhej se rrënja e bozhure bën mrekulli për epilepsinë.
